Psalmen

De Psalmen en de jaren dezer eeuw.

Voor deze studie is in de geschreven tekst gebruik gemaakt van de Staten Vertaling.
Het is het verstandig de NBG en de SV naast elkaar te gebruiken om verwarring te voorkomen.

De Psalmen en de jaren dezer eeuw.
Voor deze studie heb ik met het kalf van een ander geploegd omdat de getallenleer mij niet op het hart gebonden is. Toch leek het me interessant de Psalmen eens te behandelen in dat licht, vandaar dat u deze studie naast de gewone studieavond mee krijgt.

Ik wil deze Psalmen behandelen omdat we dit jaar nog grotere dingen zullen zien dan we in het afgelopen jaar gezien hebben. Oppervlakkige mensen, ook christenen, kunnen en willen niet inzien dat alles wat er rond - en met Israël - gebeurd invloed heeft op ons leven. Neem nu eens de vermoordde president Rabin van Israël, er kwamen wel mensenhanden aan deze afschuwelijke daad te pas, maar uiteindelijk was het de Here die het toeliet! Rabin wilde het Land van God weggeven alsof het zijn bezitting was, terwijl de Here sinds 1948 bezig is Zijn volk voor te bereiden op het glorieuze 1000 jarig rijk waar Hij de dienst uitmaakt.

We gaan in deze studie de Psalmen 48 en 99 bespreken. Het is opvallend dat de nummering in het boek der Psalmen heel vaak spoort met jaartelling van deze eeuw. We kunnen er niet klakkeloos van uit gaan dat de Psalmen  het spoorboekje zijn voor ons geloof en de (toe) komende tijd, maar dát er overeenkomsten bestaan staat vast! Zo zien we als voorbeeld in de volgende Psalmen enige opvallende paralellen met de jaren van deze eeuw:

*2    Woelen der volken, juist deze eeuw begonnen de volken zich steeds heftiger te roeren tegen God.

*3    Talrijk zijn de tegenstanders, de progroms tegen de Joden namen ongekende vormen aan, vooral in Rusland onder Tsaar Alexander III, in 1917 stierf hij jammerlijk, oordeel?

*17   Bewaar mij als de appel ….. berg mij in de schaduw.  In 1917 stierf Alexander III en bevrijdde Generaal Edmund Allen by Jeruzalem van de Turken.

*45  Mijn hart trilt van blijde woorden Hitler was uitgeschakeld, de duisternis moest haar greep Israël (tijdelijk) loslaten.

*47  Alle gij volken klapt in de handen  De VN stemde met 33 stemmen vóór en 13 tegen, voor een verdeling tussen en Joodse en Palestijnse staat in het Heilige Land.

*48   Groot is de Here … De Israëlische staat was een feit.

*99   De Here  is Koning, dat de volken beven Gaat God ingrijpen?

Er staan op korte termijn nieuwe vervullingen van profetieën uit te komen, ik wil niet beweren dat dit jaar de Gemeente (al) weggenomen wordt of dat de antichrist zich in 1999 zal openbaren maar dát er grote veranderingen komen staat vast. Er wordt vaak gezegd dat de Bijbel een oud en stoffig samenraapsel is van vele schrijvers die elkaar tegenspreken, maar zodra we ons verdiepen in dat oude Boek zullen we ontdekken dat vele profetieën zijn uitgekomen, dat er een aantal bezig zijn uit te komen en dat de rest dan ook zéker vervuld zal worden! Dáár staat onze Here persoonlijk garant voor, lees b.v. Mattheüs 24 en let er op wat er momenteel gaande is in het Midden-Oosten. De mensheid maakt zich op voor het komende nieuwjaar waarin we naar het volgende millennium gaan.

Men heeft grote verwachtingen van het jaar 2000 en houdt weinig of  geen rekening met de wil van de Here, maar als we Psalm 2 lezen zien we heel iets anders:

Waarom woeden de heidenen, en bedenken de volken ijdelheid? De koningen der aarde stellen zich op, en de vorsten beraadslagen te zamen tegen den HEERE, en tegen Zijn Gezalfde, [zeggende]: Laat ons hun banden verscheuren, en hun touwen van ons werpen. Die in den hemel woont, zal lachen; de HEERE zal hen bespotten. Dan zal Hij tot hen spreken in Zijn toorn, en in Zijn grimmigheid zal Hij hen verschrikken. Ik toch heb Mijn Koning gezalfd over Sion, den berg Mijner heiligheid. Ik zal van het besluit verhalen: de HEERE heeft tot Mij gezegd: Gij zijt Mijn Zoon, heden heb Ik U gegenereerd. Eis van Mij, en Ik zal de heidenen geven tot Uw erfdeel, en de einden der aarde [tot] Uw bezitting. Gij zult hen verpletteren met een ijzeren scepter; Gij zult hen in stukken slaan als een pottenbakkersvat. Nu dan, gij koningen, handelt verstandiglijk; laat u tuchtigen, gij rechters der aarde! Dient den HEERE met vreze, en verheugt u met beving. Kust den Zoon, opdat Hij niet toorne, en gij [op] den weg vergaat, wanneer Zijn toorn maar een weinig zou ontbranden.  Welgelukzalig zijn allen, die op Hem betrouwen  Psalm 2:1-12

De machthebbers der aarde zouden eens wat meer rekening moeten houden met de wil van onze Here en God want wat is er bijvoorbeeld overgebleven van Nebudkadnezar, Napoleon, Hitler of in onze dagen van Clinton of Jeltsin? Deze mensen beseffen niet dat Hij die in de hemel gezeten is lacht om het woelen der volken.

Ik wil niet met zekerheid stellen dat de Psalmen parallel lopen met onze, huidige, jaartelling maar soms zien we frappante overeenkomsten zoals in Psalm 48 waar we lezen:

De HEERE is groot en zeer te prijzen, in de stad onzes Gods, [op] den berg Zijner heiligheid. Schoon van gelegenheid, een vreugde der ganse aarde is de berg Sion, [aan] de zijden van het noorden; de stad des groten Konings.  Psalm 48:2-3

Hoewel geen enkel commentaar er ooit melding van heeft gemaakt, beschrijft Psalm 48 duidelijk de herleving van het volk Israël. Niet de Verenigde Naties waren groot en zeer te prijzen (hoog te loven [NBG]), maar de Here des Hemels. Hij was het, die de voorwaarden schiep, die leidden tot het herplanten van de vijgenboom en het kind. Beide symbolen worden in deze Psalm genoemd. Schoon door zijn verhevenheid (Ook wel vertaalt als: schoon in ligging) is volgens rabbi Rashi, een rabbi uit de elfde eeuw, afgeleid van een Hebreeuwse term en betekent tak van een boom Een andere rabbi, Yaavetz haDoresh, heeft gezegd: Geen dunne tak, maar een zware of beter nog een ronk, die kleine takjes steunt en in staat stelt te ontspruiten Deze boom kan alleen maar het huis Israëls zijn, afgehouwen en verstrooid onder de volken, nadat de Romeinen Jeruzalem verwoest hadden. Deze generatie heeft beleefd dat ze herplant werd in het Heilige Land. Psalm 1 verwijst naar het bijeen verzamelen van Israël als een (herplantte) boom:
die zijn vrucht geeft op zijn tijd  (Psalm 1:3)

Het Nieuw Testamentischeboek Matthéüs maakt melding van een voorspelling  tot deze gebeurtenis:
En leert van den vijgenboom deze gelijkenis: wanneer zijn tak nu teder wordt, en de bladeren uitspruiten, zo weet gij, dat de zomer nabij is. Alzo ook gijlieden, wanneer gij al deze dingen zult zien, zo weet, dat [het] nabij is, voor de deur. Voorwaar, Ik zeg u:  Dit geslacht zal geenszins voorbijgaan, totdat al deze dingen zullen geschied zijn. De hemel en de aarde zullen voorbijgaan, maar Mijn woorden zullen geenszins voorbijgaan.  Mattheüs 24:32-35

Ook de apostel Paulus sprak over Israël als een afgebroken tak, die opnieuw geënt moest worden:

En zo enige der takken afgebroken zijn, en gij, een wilde olijfboom zijnde, in derzelver [plaats] zijt ingeënt, en des wortels en der vettigheid des olijfbooms mede deelachtig zijt geworden, Zo roem niet tegen de takken; en indien gij daartegen roemt, gij draagt den wortel niet, maar de wortel u. Gij zult dan zeggen: De takken zijn afgebroken, opdat ik zou ingeënt worden. Het is wel; zij zijn door ongeloof afgebroken, en gij staat door het geloof. Zijt niet hooggevoelende, maar vrees. Want is het, dat God de natuurlijke takken niet gespaard heeft, [zie] [toe], dat Hij ook mogelijk u niet spare. Zie dan de goedertierenheid en de strengheid van God; de strengheid wel over degenen, die gevallen zijn, maar de goedertierenheid over u, indien gij in de goedertierenheid blijft; anderszins zult ook gij afgehouwen worden. Maar ook zij, indien zij in het ongeloof niet blijven, zullen ingeënt worden; want God is machtig om dezelve weder in te enten. Want indien gij afgehouwen zijt uit den olijfboom, die van nature wild was, en tegen nature in den goeden olijfboom ingeënt; hoeveel te meer zullen deze,  die natuurlijke [takken] zijn, in hun eigen olijfboom geënt wordt? Want ik wil niet, broeders, dat u deze verborgenheid onbekend zij (opdat gij niet wijs zijt, bij uzelven), dat de verharding voor een deel over Israël gekomen is, totdat de volheid der heidenen zal ingegaan zijn.  Romeinen 11:17-25

Israël is die olijfboom! Psalm 48 noemt het opnieuw planten van de boom schoon. Rashi vermeldt eveneens, dat dit woord afkomstig is van het wooArd nimf, dat bruid betekent; er is dus sprake van een schone bruid Dit is opnieuw een symbool, dat gebruikt wordt om Israël aan te duiden - de vrouw (bruid) van God, bestemd om thuis gebracht te worden en met God verzoend te zijn.

Want ziet, de koningen waren vergaderd; zij waren te zamen doorgetogen. [Gelijk] zij het zagen, alzo waren zij verwonderd; zij werden verschrikt, zij haastten weg. Beving greep hen aldaar aan, smart als van een barende [vrouw].  Psalm 48:5-7

De bijeen gekomen koningen duidt op de Algemene Vergadering Der Verenigde Naties. Zij trokken gezamenlijk op, beschrijft de delegatie die in 1947 naar Palestina werd gezonden om de situatie daar ter plaatste te bestuderen. De reis had vooral ten doel om te zien hoe de verhoudingen lagen tussen de Engelsen, Joden en Arabieren. Zij stonden ontzet, werden verschrikt, vluchtten weg. Beving greep hen aan, smart is een opmerkelijke weergave van de conclusies van de VN-delegatie, die naar New York terugkeerde met het advies de Joodse Staat te stichten. Ze zagen de teleurstelling van de Engelsen; zij waren zich goed bewust van het dreigende conflict tussen de Joden en Arabieren. Toch konden ze zich de smart van twee wereldoorlogen en vervolging van de Europese Joden invoelen.

Op 20 mei 1948 werd de Zweedse graaf Folke Bernadotte door de VN benoemd als bemiddelaar tussen de Israëli’s en de Arabieren. Deze benoeming eindigde  in een tragedie. Zijn voorstel was het gehele mandaatgebied op te splitsen in een unie van twee staten: Israël en Transjordanië. (hoezo; Palestijnen, ze zijn een mengvolk uit het Jordaanse gebied) De Arabieren wantrouwden hem vanwege zijn veronderstelde pro-Israëlische gevoelens. De Joden wantrouwden hem, omdat ze van mening waren dat hij voor de Britten was. Op 17 september, de dag nadat het plan gepresenteerd was aan de VN, werd hij vermoord. Het plan van Bernadotte stierf met hem.
Inderdaad voelde de wereld: de smart van één die baart.

In onze dagen is het precies zo gesteld, de wereld heeft Israël verdeeld tussen de z.g. Palestijnen en Israël, Rabin heeft deze verdeling met de dood moeten bekopen, Clinton zit diep en de problemen en Arafat is een chronisch zieke oude man geworden.

Hij die in de hemel gezeten is lacht (Psalm 2), zou het echt lachen zijn, of meewarig lachen om die opgeblazen mensjes die denken aan het grote Babel dat zij gebouwd hebben?

Op 29 november 1949 werd er in de Verenigde Naties gestemd over de geboorte van het kind Israël en dat kind werd op 14 mei 1948 geboren!

De opmerkelijke Psalm 48 verwijst dus niet alleen naar het herplanten van de olijfboom Israël, maar óók naar de pasgeboren baby, die met veel strijd werd geboren. Psalm 1 heeft het zelfde thema. Psalm 1:3 verwijst naar de boom, en vers 1 wijst op het pasgeboren kind:

Want hij zal zijn als een boom, geplant aan waterbeken, die zijn vrucht geeft op zijn tijd, en welks blad niet afvalt; en al wat hij doet, zal wel gelukken.  Psalm 1:3

Welgelukzalig is de man, die niet wandelt in de raad der Goddelozen, noch staat op den weg der zondaren, noch zit in het gestoelte der spotters.  Psalm 1:1

Deze man is volgens kenners van de Talmoed: Israël. Ook de Here Jezus herinnert aan het symbool van de boom tijdens het gesprek op de Olijfberg:

En leert van den vijgenboom deze gelijkenis: wanneer zijn tak nu teder wordt, en de bladeren uitspruiten, zo weet gij, dat de zomer nabij is. Alzo ook gijlieden, wanneer gij al deze dingen zult zien, zo weet, dat [het] nabij is, voor de deur. Voorwaar, Ik zeg u: Dit geslacht zal geenszins voorbijgaan, totdat al deze  dingen zullen geschied zijn.  Mattheüs 24:32-34

Hij verwijst daarnaast ook naar de geboorte van het kind Israël in een voorafgaand vers:

Doch al die dingen [zijn] [maar] een beginsel der smarten.  Mattheüs 24:8 (SV)

Doch dit alles is het begin der weeën   Mattheüs 24:8 (NBG)

Onze Here gebruikte bij voorkeur voorbeelden uit het dagelijkse leven, zo ook dit voorbeeld dat verwijst naar de moeiten en pijnen van de geboorte van een mens. Zoals tijdens de bevalling de weeën eerst met ruime tussenpozen komen en later steeds sneller op elkaar volgend tot de werkelijke bevalling er op volgt, zo gaat het ook met de laatste fase in de geschiedenis en de oprichting van Israël. Vaak denken we dat alles voor elkaar is omdat het Joodse volk (nu) een eigen staat heeft, maar dát is nog niet alles want het merendeel der Joden wil niets weten van de Here God en nog minder van Christus Jezus. Er zullen nog een aantal weeën komen en die zullen steeds heftiger en pijnlijker zijn! Het eindresultaat zal een Israël zijn dat, onderleiding van Christus Jezus, haar naam waar maakt, dat God lover is!

Op 14 mei 1948 werd voor het eerst in 1813 jaar de vlag van de staat Israël gehesen. In de gehele Joodse wereld heerste grote blijdschap en vreugde. De emoties, verbonden aan deze gebeurtenis, veroorzaakten een enorme geestdrift onder de Joden. Maar, niet alle heidenvolken begroetten de geboorte van de staat Israël met het zelfde enthousiasme, zeker de Engelsen niet; zij verloren immers het bestuursrecht. Het was voor Engeland een heel pijnlijk schouwspel, deze geboorte weeën.

Het getal 48 wordt gevormd door twee letters van het Hebreeuwse alfabet, t.w. mem (4) en cheth (8) en geeft de toestand van het pasgeboren Israël weer. Het (complete) Hebreeuwse woord 48  (4 + 8) is meah, wat vet en rijk betekent, ook wel gezond en voorspoedig. Het woord rijk is niet zonder betekenis: het verwijst naar het feit, dat God het kind zijn erfenis heeft gegeven - het Beloofde Land -.

verbreekt de schepen van Tarsis  (Psalm 48:2)

In de beschrijving over Tarsis die hierna volgt vinden we een geheel andere gedachte dan die men tegenwoordig aanhangt in de Brits-Israël Beweging, die gaat er vanuit  dat Engeland, Schotland en o.a. Nederland bevolkt wordt door de Tien verloren stammen Israëls. Deze gedachte is gebaseerd op mythen en sagen, terwijl daarentegen de bewering dat nakomelingen van Tarsis gezocht moeten worden in Engeland mede door de Havard Universiteit is onderzocht.

De term schepen van Tarsis is een ongelooflijk nauwkeurige aanduiding van de Engelsen. De geschiedenis vermeldt, dat de Phoenische schepen over de Middellandse Zee voeren door de Straat van Gibraltar naar de westkust van Europa, waar zij kolonies stichtten. Er kan veilig worden aangenomen dat ze helemaal naar het noorden, Engeland, voeren en zo de stamvaders van de Engelsen werden. In Ezechiël 38:13 wordt hun nationale symbool: de Leeuw, vermeld:

Scheba, en Dedan, en de kooplieden van Tarsis, en alle hun jonge leeuwen zullen tot u zeggen: Komt gij, om buit te buiten? hebt gij uw vergadering vergaderd, om roof te roven? om zilver en goud weg te voeren, om vee en have weg te nemen, om een groten buit te buiten?  Ezechiël 38:13.

De archeologische afdeling van de Harvard universiteit heeft vijf plaatsen binnen het vaste land van de Verenigde Staten gevonden, waar de kooplieden van Tarsis tenminste 2500 jaar geleden nederzettingen hadden onder de Indianen. Hoe had er 3000 jaren geleden een betere beschrijving gegeven kunnen worden van de Britse bezetting van Palestina?

Laat de berg Sion blijde zijn; laat de dochteren van Juda zich verheugen, om  Uwer oordelen wil. Gaat rondom Sion, en omringt haar; telt haar torens; Zet uw hart op haar vesting; beschouwt onderscheidenlijk haar paleizen, opdat gij het aan het navolgende geslacht vertelt. Want deze God is onze God eeuwiglijk en altoos; Hij zal ons geleiden tot den dood toe.  Psalm 48:12-15

Het bericht scheen bestemd te zijn voor de Joden met de instructie hun steden inspecteren, de torens te tellen, de versterkingen te controleren - kortom zich voor te bereiden op de strijd tegen de Arabieren. Toen de Engelsen het land verlieten, in 1948, moesten de Joden hun aandacht richten op de escalatie van het conflict met de Arabieren, die openlijk toegaven de aanvallers te zijn. De Arabische staten bevochten het nog jonge Israëlische leger met het doel iedere Jood in Palestina te doden. De Onafhankelijkheidsoorlog was onvermijdelijk.
Veelbetekenend is de schriftuurlijke opdracht: het aan het volgende geslacht vertellen. Zo begint een bijzonder geslacht - n.l. het geslacht, dat door Christus Jezus genoemd wordt, als Hij de gelijkenis van de vijgenboom vertelt. …… dit geslacht zei Jezus, zal geenszins voorbijgaan, voordat dit alles geschiedt. (Mattheüs 24:34)

Het geslacht begon met de geboorte van het nationale kind Israël in 1948. Wij leven nu wat kenners van de Talmoed Messiaanse tijden noemen - dat speciale geslacht, dat bezig is de wereld voor te bereiden op de komst van Christus, Die het beloofde Koninkrijk op aarde zal vestigen.

De HEERE regeert, dat de volken beven; Hij zit [tussen] de cherubim; de aarde bewege zich. De HEERE is groot in Sion, en Hij is hoog boven alle volken. Dat zij Uw groten en vreselijken Naam loven, die heilig is; En de sterkte des Konings, die het recht lief heeft. Gij hebt billijkheden bevestigd, Gij hebt recht en gerechtigheid gedaan in Jakob. Verheft den HEERE, onzen God, en buigt u neder voor de voetbank Zijner voeten; Hij is heilig! Mozes en Aaron waren onder Zijn priesters, en Samuel onder de aanroepers Zijns Naams; zij riepen tot den HEERE, en Hij verhoorde hen. Hij sprak tot hen in een wolkkolom; zij hebben Zijn getuigenissen onderhouden, en de inzettingen, [die] Hij hun gegeven had. O HEERE, onze God! Gij hebt hen verhoord, Gij zijt hun geweest een vergevend God, hoewel wraak doende over hun daden. Verheft den HEERE, onzen God, en buigt u voor den berg Zijner heiligheid; want de HEERE, onze God, is heilig.  Psalm 99 (SV)

Mozes droeg deze Psalm op aan de stam Dan. Er is sprake van de komende dag van het gericht, als God alle ontaarde volken tot de orde zal roepen Geleerden hebben de mogelijkheid overwogen, dat de antichrist uit de stam Dan zou voortkomen. Op zijn sterfbed voorspelde Jacob, dat Dan zijn volk zou richten
Dan zal zijn volk richten, als één der stammen Israëls.  (Genesis 49:16)

Zijn symbool was een slang (veel koppige hydra) Het is tevens het symbool waarvan in Openbaring sprake is bij de beschrijving van het koninkrijk van de antichrist; het is Rahab, de draak van Psalm 87:4;

Ik zal Rahab en Babel vermelden, onder degenen, die Mij kennen; ziet, de Filistijn, en de Tyriër, met den Moor, deze is aldaar geboren.

Verder lezen we in Psalm 89:10;

Gij heerst over de opgeblazenheid der zee; wanneer haar baren zich verheffen, zo stilt Gij ze

Als ons één ding op moet vallen is het de opgeblazenheid der zee, met de zee wordt de mensheid bedoeld en wat is die de laatste jaren, maar vooral de laatste weken verschrikkelijk in beroering. Het opmerkelijke aan het getal 99 is, dat het bestaat uit twee negens. Het getal negen is tzade en betekent een slang.

Twee negens staan dus voor een tweekoppige slang!

We zouden hier dus kunnen denken aan de tweekoppige macht van de antichrist en de valse profeet uit Openbaring 13. Hoewel het lexicon geen betekenis geeft voor het getal 99, heeft het toch stellig een symbolische en profetische betekenis. Aan Eva werd de belofte gedaan, dat het zaad der vrouw de kop van de slang zou vermorzelen (Genesis 3:15). Het koninkrijk wordt aldus gevestigd op het moment, dat Christus Zijn rechtmatige plaats inneemt onder de cherubs, die eens de Ark des Verbonds bewaakten.

De HEERE regeert, dat de volken beven; Hij zit [tussen] de cherubim; de aarde bewege zich. De HEERE is groot in Sion, en Hij is hoog boven alle volken. Dat zij Uw groten en vreselijken Naam loven, die heilig is; En de sterkte des Konings, die het recht lief heeft. Gij hebt billijkheden bevestigd, Gij hebt recht en gerechtigheid gedaan in Jakob.  Psalm 99:1-4. (SV)

Kwam de mensheid maar eens tot het inzicht dat de Here God binnenkort regeren zal, de mensheid denkt in haar hoogmoed dat ze zelf dat ze alles onder controle heeft! Dit zagen we in december 1998 toen Amerika en Engeland gezamenlijk Irak binnen vielen, het valt erg op dat Engeland weer terug is aan het front in het Midden-Oosten. Zou de Here als het ware Engeland naar dat gebied terugtrekken als tuchtiging omdat dit land een hele kwalijke rol heeft gespeeld in 1946 toen de Joden naar het Beloofde Land trokken?

Verheft den HEERE, onzen God, en buigt u neder voor de voetbank Zijner voeten; Hij is heilig!  Psalm 99: 5 (SV)

Deze oproep zou Bill Clinton toch ter harte moeten gaan, hij noemt zich christen en zal daarom moeten beseffen dat hij Israël niet kan en mag verdelen. Indien hij zich vandaag, 20 december 1998, zou bekeren van de zondige wegen, zou de Here hem, naar ik aanneem, opnieuw verhogen.

Hij is heilig! Mozes en Aaron waren onder Zijn priesters, en Samuel onder de aanroepers Zijns Naams; zij riepen tot den HEERE, en Hij verhoorde hen. Hij sprak tot hen in een wolkkolom; zij hebben Zijn getuigenissen onderhouden, en de inzettingen, [die] Hij hun gegeven had. O HEERE, onze God! Gij hebt hen verhoord, Gij zijt hun geweest een vergevend God, hoewel wraak doende over hun daden.  Psalm 99: 6-8 (SV)

Deze Psalm zegt dat God ondanks tuchtiging en wraak vergevend is, in Nieuw Testamentische termen gesproken: De Here vergeeft een ieder die oprecht berouw heeft, zelfs de wereldleiders die tegen Hem in opstand komen.

Verheft den HEERE, onzen God, en buigt u voor den berg Zijner heiligheid; want de HEERE, onze God, is heilig.  Psalm 99:9 (SV)

Het lijkt er wel op, wanneer we deze Psalm in onze dagen plaatsen, dat er een laatste oproep wordt gedaan om de Naam van de Here God te verheerlijken en buigen voor Hem. Als de mensheid niet wil buigen, de wereldleiders hoogmoedig blijven en Israël blijven onderdrukken zal de Here God ingrijpen en zal er een grote verdrukking over de aarde komen. Zou Psalm 99 ons daarvoor waarschuwen? Een ieder die tot inkeer komt en de Zoon kust (Psalm 2:12) zal behouden worden en de heerlijke tijd die Psalm 100 aangeeft meemaken, met Hem:

Een lofzang. Gij ganse aarde! juicht den HEERE. Dient den HEERE met blijdschap, komt voor Zijn aanschijn met vrolijk gezang. Weet, dat de HEERE is God; Hij heeft ons gemaakt (en niet wij), Zijn volk en de schapen Zijner weide. Gaat in tot Zijn poorten met lof, in Zijn voorhoven met lofgezang; looft Hem, prijst Zijn Naam. Want de HEERE is goed; Zijn goedertierenheid is in der eeuwigheid, en Zijn getrouwheid van geslacht tot geslacht.  Psalm 100 (SV)

Rabbi Hirsch verklaart, dat dit danklied betrekking heeft op de dankbaarheid die God toekomt in het Messiaanse tijdperk, het 1000 jarige rijk. De Messias zit op Zijn wereldtroon om voor het menselijk ras een gouden eeuw, van 1000 jaar, tot stand te brengen.
Het getal 100 bestaat uit één enkele Hebreeuwse letter, koph en betekent (steel) gat in een bijl

Waarschijnlijk heeft dit betrekking op de beschrijving:

uit Zijn mond komt een scherp zwaard, om daarmee de heidenen te slaan  Openbaring 19:15

(Let er eens op, dat de verschijning van Christus plaats vindt in hoofdstuk 19 van het boek Openbaring. Zou dat een verwijzing kunnen zijn naar de jaren 1900 ?)

Waar we op dit moment op Gods tijdklok zijn weten we niet precies, wel weten we dat de kennis zal vermeerderen in het laatst der dagen en ik vind het opvallend dat er steeds meer kennis van het Woord des Heren bij vele gelovigen komt.

Parallel daar aan drijft de mensheid steeds verder van de Here en Zijn Woord af, óók de mensen die zich christen noemen en zo nu en dan naar de kerk gaan, bij die laatste groep verflauwt de kennis van het Woord steeds meer.