De feestdagen des Here

DE FEESTEN VAN DE HERE - HET PASCHA

Ieder die ooit van Jericho naar Jeruzalem is gereisd, komt onder de indruk van dat geweldige uitzicht; je gaat vanzelf zingen.
Hele zangkoren waren er destijds te horen, toen het volk van God optrok naar de Heilige Stad en u kunt de woorden van hun gezang nog terug vinden in uw Bijbel.
De Psalmen 120-134 (de z.g. opgangsliederen) werden gezongen op weg naar een van de feesten van de HERE. Ik had graag aan de kant van de weg willen zitten om te luisteren.
Waar waren ze dan zo vol van. En waarom gingen ze dan naar Jeruzalem? Drie keer per jaar moest het volk van God optrekken naar Jeruzalem. De Here wilde Zijn volk bij Zich hebben; Hij (de Here) wilde Zijn vreugde vinden te midden van Zijn volk.
Het waren Gods feesten, het ging in de eerste plaats om Hem!
Feesten van de HERE dus.
In het bijbelboek Leviticus kunnen wij lezen welke feesten door de HERE worden genoemd. Het  zijn er zeven en u vindt ze alle zeven in Leviticus 23. Leest u het hoofdstuk eens door?

ALGEMEEN
Het Oude Testament is niet een soort geschiedenisboek waarin de geschiedenis van het volk Israel vermeld wordt, doch waaraan je verder niets hebt. Neen, het is het Woord van God! God laat in gebeurtenissen en geschiedenissen weten wat Zijn gedachten zijn over ons. De Heilige Geest heeft heilige mannen aangedreven om te gaan schrijven aan ons, op wie de einden van de eeuwen gekomen zijn. Het Oude Testament is onontbeerlijk bij het begrijpen van het Nieuwe Testament en we mogen wel goed blijven nadenken over dat eerste deel van onze Bijbel. Ook moet het ons tot nadenken stemmen, dat de eerste apostelen en predikers niet eens konden spreken vanuit het Nieuwe Testament, om de eenvoudige reden dat het er toen nog niet was. De Here Jezus kon alleen maar aanhalingen doen uit het Oude Testament, en Hij zegt dat die Schriften van Hem getuigen.
Als wij ons in deze serie artikelen bezig gaan houden met iets uit het Oude Testament, is dat niet een hobby van een enkeling, maar een noodzaak tot het begrijpen van de Bijbel en tot het begrijpen van Gods plannen en bedoelingen.

HET EERSTE FEEST
Een uiterst sobere aanduiding over het eerste feest in Leviticus 23: 4 en 5. Het mag ons niet ontgaan, dat de Here begint met het pascha. De details van dit feest van de Here vinden wij in Exodus 12 en de betekenis wordt heel duidelijk in het Nieuwe Testament gegeven. In 1 Cor. 5 wordt gezegd dat de Here Jezus Christus ons Pascha is, dat geslacht werd.
Het eerst feest gaat, in type, over onze Heiland. In een tijd van grote nood en druk (Isra‰l destijds in Egypte) heeft de Here plagen en tekenen gegeven in Egypte. We zouden nu heel wat kunnen leren van die plagen en van hun betekenis voor deze tijd, maar dat is nu niet ons onderwerp. De negende plaag was destijds een duisternis van drie dagen. Duisternis is vreselijk. Mijnwerkers die lange tijd in een mijnschacht opgesloten zaten krijgen de vraag: wat was het ergste voor jullie. Het antwoord was: de duisternis. De Bijbel spreekt over duisternis waaruit de gelovige verlost is, maar waar de ongelovige zal zijn in de eeuwigheid. Er was duisternis over het hele land Egypte. Alleen in de huizen van het volk van God was licht.
Hadden die wel electriciteit? Neen, het volk van God had, in diezelfde dagen van duisternis, een lam in huis! En waar het Lam in huis is, daar is het licht! Uit het verband valt op te maken dat die drie dagen van donkerheid dezelfde drie dagen zijn, waarin de Israelieten naar het lam moesten kijken om er achter te komen of het echt zonder gebrek was. Dat was de voorbereiding op het pascha.
Na die vier dagen van in-huis-hebben moest dat lam worden geslacht, en moest het bloed worden opgevangen, om te worden gestreken aan de beide zijposten en aan de bovendorpel van die huizen waarin men ging eten. Het lam zelf moest aan het vuur worden gebraden en moest daama met bittere saus worden gegeten. Dat eten gebeurde familiegewijs. Als een gezin te klein was voor een lam (als zij het niet samen konden opeten), moesten ze samen met de buren iets regelen, omdat alles van het lam moest worden gegeten; er mocht niets tot de volgende dag overgelaten worden. Aan het einde van die drie dagen van duisternis (de negende plaag) zou het eindoordeel worden voltrokken. Dat eindoordeel was de tiende plaag n.l. de dood van de eerstgeborenen. De eerstgeborenen van Israel zouden gespaard blijven, omdat ze zich ophielden in die huizen waar het lam gegeten werd, en waar het bloed van het lam aan de deurposten was aangebracht.

WAT BETEKENT DAT VOOR NU?
De meeste gelovigen zijn wel vertrouwd met deze beelden; vaak is daarover gesproken. Toch mag de betekenis van dit alles niet onvermeld blijven. We mochten reeds opmerken dat het pascha van destijds een type is van ons Pascha: Christus. Wij leven in een tijd, waarin de wereld snelt naar het eindoordeel en dat betekent uiteindelijk de dood. De tiende plaag van toen is een nadrukkelijke heenwijzing naar wat God moet gaan brengen, omdat de mensen niet naar Hem willen luisteren en met Hem niet willen rekenen. Hoe lang zal God nog uitstel geven? En dan? Toen was er slechts één mogelijkheid om aan het naderende oordeel te ontkomen: schuilen achter het bloed en eten van het lam. Dat is ook nu de enige mogelijkheid! Nu hoeven we geen lam meer uit te zoeken om te zien dat er geen gebrek aan is, en het daarna te slachten. God heeft een Lam gegeven en de mensen van toen hebben kunnen kijken (drie jaren? 10 x 3 jaren?) naar Hem en ze hebben moeten constateren dat er aan Hem ’geen gebrek’ was. De Here Jezus (want over Hem hebben we het), heeft gevraagd: wie van u overtuigt mij van zonde? Pilatus kwam tot de slotsom dat de Here Jezus onschuldig was, en zelfs Judas kon niet tot een andere uitspraak komen. Dat Lam van God is geslacht op het kruis van Golgotha en Zijn bloed geeft werkelijke beveiliging.
Mag er een direkte vraag gesteld worden? Schuilt u achter het bloed van het Lam? Weet u zeker dat het oordeel van God u niet zal treffen? Misschien zegt u dat het niet zo gemakkelijk gaat. Het ging ook niet gemakkelijk! Gods eigen zoon werd mens en wilde sterven op een vreselijke manier, en in die drie uren van duisternis onze straf voor God boeten, en betalen wat wij nooit konden. Dat is zeker niet gemakkelijk. Maar, zult u zeggen, dat bedoel ik niet. Je moet toch eerst aan jezelf ontdekt worden, je moet toch eerst in de schuld komen? Inderdaad. Mag ik u zeggen, dat u om ‚‚n enkele zonde voor eeuwig verloren gaat? Waarom zou u met het gaan naar de Here Jezus, met het schuilen achter het bloed, wachten tot u vele zonden zou zien in uw leven? Als u weet dat God u om één zonde moet straffen, waarom gaat u vandaag dan niet naar God met de bede: o, God, wees mij zondaar genadig? De Here laat weten, dat u mag schuilen achter het volbrachte werk van verzoening en verlossing van de Here Jezus en nadat u dat doet mag, moet u gaan eten van het geslachte Lam. Dat betekent, dat wij ons moeten voeden met wat van de Here Jezus spreekt.

HOE ATEN ZE?
Overhaast moesten ze eten, de lendenen omgord, schoenen aan de voeten, bittere kruiden en het lam uitsluitend aan het vuur gebraden. Dat waren de voorschriften voor toen. Heeft ook dat een betekenis voor ons? Ja, en nog eens Ja! Toen was het moment spoedig daar, om uit Egypte te trekken naar het door God beloofde land. Ook wij mogen bedenken, dat de komst van de Here Jezus aanstaande is, en dat wij de Here Jezus hier op aarde gedenken totdat Hij komt. Overhaast wil zeggen dat er weinig tijd is overgebleven. Lendenen omgord betekent dat we klaar zijn om te lopen en de schoenen spreken van een stuk voorbereiding daarin. De bittere kruiden herinneren ons aan al het bittere van het lijden van onze Here en Heiland op het kruis van Golgotha. Aan het vuur gebraden herinnert ons aan het oordeel van een Heilige God dat op de Here Jezus is neergekomen.

WAAROM DIT FEEST?
Het volk van God heeft niet alleen in Egypte dit feest moeten gedenken. Ook in de woestijn en in het beloofde land moesten ze het pascha houden. Het is dus niet iets eenmaligs. Ook voor ons is het belangrijk te bedenken wat er gebeurd op het kruis van Golgotha en wat onze verlossing heeft bewerkt. Een bekend staatsman (Groen van Prinsterer) heeft eens gezegd: een volk dat z’n geschiedenis vergeet, krijgt revolutie. Dat is waar! Wij moeten blijven zien op wat er op het kruis is gebeurd, opdat we niet in opstand komen tegen God en het werk van onze Here gering gaan achten. Telkens en telkens weer moeten wij herinnert worden aan het kruis van Golgotha. De apostel Paulus zegt, dat hij niets wilde weten dan Jezus Christus en dien gekruisigd. In het kruis zal ik eeuwig roemen!

FEEST VAN DE HERE?
Ja, de HERE wil er Ziin vreugde in vinden als kinderen Gods zich bezig houden met het Lam. In de hemel zullen de verlosten het Lam zien, staande als geslacht. Wij kunnen ons voorstellen wat het voor God de Vader zal zijn, al die verlosten te zien rondom de Here Jezus. Kunt u zich nu ook voorstellen dat het feest voor de Here is als gelovigen zich bezig houden met het Lam?

De gezette hoogtijden (een betere vertaling voor feesten) van de HERE waren in de eerste plaats voor God zelf bedoeld. Hij wilde Zijn vreugde vinden te midden van Zijn volk. En waar God Zijn vreugde vindt, daar genieten de kinderen van God op een bijzondere wijze.

DATO STEENHUIS

Copyright (c) Het Zoeklicht, 1992
Het Zoeklicht verleent toestemming tot electronische verspreiding
van dit artikel, mits in ONGEWIJZIGDE VORM, MET BRONVERMELDING.