De feestdagen des Here

DE FEESTEN VAN DE HERE
HET FEEST VAN HET GEKLANK

In Leviticus 23 worden slechts drie verzen gewijd aan dit vijfde feest van de HERE. In vers 23 tot en met 25 valt te lezen dat  er een rustdag zou moeten zijn, aangekondigd door bazuingeschal, een heilige samenkomst. Dit alles op de eerste dag van de zevende maand. Met deze aanduidingen moeten wij het doen.

ALGEMEEN
Trompetten of bazuinen spelen in de Bijbel toch wel een bijzondere rol. Reeds bij de wetgeving werd het geluid van de bazuin gaandeweg sterker. In Numeri 10 vinden wij de opdracht om zilveren trompetten te maken, die moesten dienen om de priesters bijeen te roepen of, als op beide werd geblazen, het hele volk bijeen te roepen bij de ingang van de tent der samenkomst. Ook dienden die trompetten te worden gebruikt om tot de strijd op te roepen en de samenhang met de wolkkolom in Num. 11 is heel bijzonder. Ezechiel spreekt ons aan met de woorden: ’als de bazuin een onduidelijk geluid geeft, wie zal zich dan tot de strijd gereed maken?’ Ook in het nieuwe testament wordt de bazuin genoemd in 1 Cor. 15 vers 52 waar staat: ’want de bazuin zal klinken en de doden zullen onvergankelijk worden opgewekt en wij zullen veranderd worden.’ De hele bekende tekst uit 1 Thes. 4 vers 16 luidt: ’want de Here zelf zal op een teken, bij het roepen ener aartsengel en bij het geklank ener bazuin Gods, neerdalen van de hemel...’ Ook het laatste bijbelboek spreekt over bazuinen, die verbonden zijn met het oordeel van God.
U vindt dit in Openbaring 8 en verder. Het ’feest van het geklank’ is een van de zeven feesten van de HERE, of een van de gezette hoogtijden.

DE ZEVENDE MAAND
Na een periode zonder feest kwamen de drie laatste feesten alle in de zevende maand. Die zevende maand was het begin van de tweede helft van het jaar. We bedoelen aan te geven dat het om een tweede periode gaat zowel in de geschiedenis van en met Israël, alsook (in overdrachtelijke zin) voor ons. Die zevende maand begon met bazuingeluid; het feest van het geklank. Het jubeljaar, in Leviticus 25 omschreven, was eveneens gekoppeld aan dit bazuingeluid. De bezitting kwam terug aan de oorspronkelijke bezitters, die het kwijt waren door armoede. Ook daar komt de gedachte van een tweede periode heel duidelijk naar voren. En hoe zullen de verarmde Israeli‰ten hebben uitgekeken naar dat moment en hoe hebben ze hun oren gespitst om het bazuingeluid te vernemen. U zult zich dat toch eens moeten gaan indenken! Ik kan me zo voorstellen dat de hele familie klaar stond op die eerste dag van de zevende maand en als daar het geluid van de bazuin klonk, zijn ze samen hun erfdeel weer binnen gegaan, met grote blijdschap en dankbaarheid.

ISRAEL
Israël heeft nu een periode zonder feest (lees het vorige artikel) en ze mag wachten op het moment van ’de tweede periode’, ingeluid door bazuingeluid. De toekomst van Israël is heel erg fascinerend en wij houden waarschijnlijk allen nauwlettend de ontwikkelingen omtrent dat oude volk van God in de gaten. Er zijn twee stammen terug in het land en de staat Israël is nu reeds 44 jaren een feit. De eerste voortekenen van herstel zijn heel duidelijk aanwezig. Toch moet worden gesteld dat dit (nog) niet het herstel is waarvan de Bijbel spreekt b.v. in Ezechiel 36 en 37. Dat volledige herstel moet nog komen; die ’tweede periode’ moet nog een aanvang nemen. Zicht op Israël is de sleutel tot het verstaan van de hele Bijbel. Alleen daardoor is het mogelijk een juist inzicht te hebben op de Gemeente van de levende God, waarvan de uitverkiezing is van voor de grondlegging van de wereld. Daar waar het zicht op Israël weg ebt, is geen duidelijkheid omtrent de komst van de Here Jezus. Maranatha-christenen zijn gelovigen die uitzien naar de komst van hun Here en Heiland om hen thuis te brengen, maar zij zijn tevens gelovigen die weet hebben van de toekomst van Israël, met Jeruzalem als hoofdstad en alleen daardoor is een juist zicht op de Gemeente en haar toekomst mogelijk.

HET GEKLANK
Het eerste dat vermeld staat in Levitus 23, bij het feest van het geklank is, dat er een rustdag zou zijn en verder het geluid van de bazuin en een heilige samenkomst. Zoals reeds is opgemerkt, gaat aan het herstel van Israël een periode vooraf, die je zonder meer als ’periode-zonder-feest’ kunt aanmerken. Een tijd van druk en grote nood, zoals dat b.v. staat in Daniël 10, 11 en 12. Israël zal door een bijzonder moeilijke tijd moeten, die we kennen als de grote verdrukking. Uiteraard zullen alle andere volkeren er ook mee te maken krijgen, maar Israël zal wel heel bijzonder gelouterd worden. Ook de tien stammen die dan weer zichtbaar zullen zijn, zullen gelouterd worden, als ze op weg gaan naar het beloofde land. Je kunt zoiets in een paar regels schrijven, maar de werkelijkheid is vreselijk. Je moet er niet aan denken wat er gaat gebeuren met het volk dat reeds in het land is, en wat er gaat gebeuren met hen die op weg zijn daarheen. Dan begint voor hen die ’zevende maand, die tweede periode’ met een rustdag die wordt aangekondigd door bazuingeschal. God roept zijn volk bijeen, zoals dat gebeurde door de zilveren trompetten, omschreven in Numeri 10. God brengt zijn volk terug in hun bezit, zoals we aangaven in verbinding met Leviticus 25 waar het Jubeljaar gekoppeld wordt aan bazuingeluid en ook aan de grote verzoendag (waarover het volgende Zoeklicht). Zal dat voor Israël geen heilige samenkomst zijn? Zullen ze niet samenkomen met de God der vaderen? Zoals ze destijds, toen het geluid van de bazuin gaandeweg sterker werd, door Mozes bij de berg Gods vergaderd werden om de woorden Gods te horen, zo zullen ze in die tijd bijeengebracht worden in die heilige samenkomst. Hoe zalig is het volk, dat naar die klanken hoort!

GEEN ARBEID, TOCH OFFER
Het zal een dag zijn waarop niet gewerkt mag worden. Toch zal er dan een vuuroffer gebracht worden aan de HERE. Dit zal voor Israël betekenen dat ze erkennen er zelf niets aan te hebben gedaan, het is alles Gods werk geweest en bovendien zullen ze de Here eren door te offeren. Nu kunnen wij zeggen: ze zullen moeten erkennen dat alles te danken is aan het kruis van de Here Jezus, aan het offer aller tijden daar op die heuvel Golgotha gebracht. Ik denk dat dit laatste heel duidelijk wordt uitgedrukt in het tweede feest in die zevende maand, de grote verzoendag, waarover we later iets hopen te schrijven. In elk geval wordt er niet gewerkt en wel geofferd. Het gevoel dat de uitredding is bereikt door militaire krachtsinspanning, door intelligentie, door menselijk vernuft of door politieke handigheden is radikaal over. GEEN arbeid. WEL dank aan God, hetgeen uitgedrukt wordt door een vuuroffer. Nu waren er talrijke vuuroffers, het is onduidelijk welk soort offer er gebracht werd destijds. Het had een schuldoffer, een zondoffer, een vredeof dankoffer, een brandoffer kunnen zijn. Uit het feit dat dit hier niet wordt vermeld, mogen we voorzichtig concluderen dat het ook in de toekomst een gedachte van dankbaarheid aan God zal zijn. Israël terug in het land, Israël in een bijzondere bijeenkomst met God, een bijzondere betrekking als destijds. Wat een vooruitzicht en welk een feest voor hen en voor de HERE !

EN WIJ DAN?
Ook de christenen van vandaag, die samen de gemeente van God vormen, hebben een ’tweede periode.’ We bedoelen de opname van de gemeente. Ook wij worden door bazuingeschal opgeroepen bij DE ingang van DE tent der samenkomst (de hemel) te komen. De Here Jezus Zelf zal met een bevelend roepen en met de bazuin Gods neerdalen om ons bij Hem te brengen. Wij die geloven in het volbrachte werk van de Here Jezus en die de Heilige Geest, als onderpand van die erfenis, inwonend in ons hebbend, zullen de Here tegemoet gaan in de lucht, om zo altijd met de Here te zijn. Ook dan is daar een rustdag, aangekondigd door bazuingeschal. Zal dat geen dag van rust zijn? Zal dat niet een heilige samenkomst zijn? Geen arbeid, alleen maar erkenning dat de Here Jezus het werk heeft volbracht. Het feest van het geklank klinkt dan als muziek in onze oren en het wordt een geweldige tijd voor allen die de Here Jezus kennen als Redder en Zaligmaker. Maar wat zal dat voor de Here Jezus zelf betekenen? Zal dat niet het moment zijn waarvan Hooglied 2 zegt in vers 14: ’laat mij uw gedaante zien, laat mij uw stem horen’? Wat een feest zal dat zijn voor Hem die al die moeite en al dat lijden wilde trotseren om de gemeente bij zich te hebben. Hij wilde immers alles verkopen wat Hij had, om die parel van grote waarde te bezitten en Hij heeft alles verkocht. Hij die rijk was, is om ons arm geworden, opdat wij die arm waren, rijk zouden worden door Hem. De feesten van toen hebben toch een bijzondere betekenis voor nu en straks !

 DATO STEENHUIS

Copyright (c) Het Zoeklicht, 1992
Het Zoeklicht verleent toestemming tot electronische verspreiding
van dit artikel, mits in ONGEWIJZIGDE VORM, MET BRONVERMELDING.