Israël en/of De Gemeente

De sabbat en de eerste dag der week.

Christenen zijn onderling vaak erg onverdraagzaam wanneer er verschil in inzichten zijn. Vaak zijn ze zelfs in staat het Woord van God te gebruiken als een moker om de ’tegenstanders neer te slaan’. Op dit moment leven wij in 1997 en als er geen fouten gemaakt waren in de jaartelling zou het nu 2001 of 2004 zijn. Dit wil dus zeggen dat we vlak voor de grote sabbat van het duizendjarig rijk staan! Het klinkt misschien vreemd in uw oren maar de Here God laat deze aarde straks 1000 jaren rusten na 6000 moeitevolle jaren. Zodra het 1000 jarig rijk ingaat wordt de Grote Sabbat ingesteld, niet eerder want Christus heeft de Mozaïsche wetten vervuld op het kruishout van Golgotha. Vele mensen zien niet in dat de sabbat momenteel geen voorschrift voor een christen is en daarom verketteren ze iedere gelovige die hen niet willen volgen in hun fanatisme. De bijbel laat ons wat de sabbat betreft zien dat de Here Jezus juist op die dag veel genezingen deed en dat Hij zich daarmee volgens de schriftgeleerden boven de sabbat, en daarmee boven Mozes, stelde. Nadat de Here zich had gegeven op Golgotha lieten Zijn volgelingen de sabbat langzamerhand los en kwam men vaak samen op de eerste dag van de week, in ’onze’ dagaanduiding op de zondag.

Op zich is het heel lovenswaardig één bepaalde dag vrij te houden voor bijbelstudie en gebed maar het mag nooit een wet worden want dan leven we weer onder de zelfde wettische knoet waarvan Christus ons heeft vrijgekocht. Voor we verder ingaan op de ’oude’ sabbat wil ik u eerst iets doorgeven van de komende Sabbat van duizend jaren die lang zal zijn. Volgens Ds. Harry Bultema (1884 - 1952) hebben verschillende mensen, die de apostelen persoonlijk gekend hebben, geschreven over het komende duizendjarig rijk. Eén van hen was Barnabas die een bekende medearbeider van Paulus was. Laten we eens zien wat Ds. Bultema over deze Barnabas schrijft:

 Barnabas, die veelal voor de bekende medearbeider van Paulus wordt gehouden, heeft een algemene zendbrief nagelaten, die blijkt geschreven te zijn in het jaar 70, omdat hij de verwoesting van Jeruzalem onderstelt. Dit is van grote betekenis, want had Barnabas verkeerde toekomst beschouwingen gegeven, dan zou zijn gedachte een kleine twintig jaar niet gesteund, maar veeleer tegengesproken zijn door Johannes in Openbaring 20. Het geschrift van Barnabas werd zo hoog geacht, dat men het lange tijd in de vergaderingen der christenen voorlas. De Codex Sinaïticus heeft het als deel der heilige Schriftuur aangenomen.

Barnabas schrijft: ’Let op mijn kinderkens waarom het Woord zegt: ’Hij voleindigde in zes dagen. Dit betekent dat God de Here alle dingen voleindigen zal in de tijd van zesduizend jaren, want bij Hem is één dag als duizend jaren en duizend jaren als één dag, gelijk Hij getuigt. Daarom, mijn kinderkens, in zes dagen, dat is in zes duizend jaren, zullen alle dingen voleindigd worden. En Hij rustte op de zevende dag. Dit betekent, wanneer de Zoon komen zal en de wetteloze verdoen, en de goddelozen en de zon, maan en sterren bewegen, dan zal Hij heerlijk rusten op de zevende dag’

Deze dag is volgens Barnabas de ware Sabbat van duizend jaren, wanneer Christus zal regeren.’

Niet alleen Barnabas zegt dergelijke dingen volgens Ds. Bultema maar ook anderen waaronder Clemens Romanus die de zelfde zou zijn die in Fil. 4 wordt genoemd als degene wiens naam geschreven is in ’Het Boek des Levens’.
Ook Hermas die in Rom. 16 wordt genoemd als hij door de apostel Paulus wordt gegroet hing deze gedachte aan en met hem veel christenen van het eerste uur.

Op zich is dit niet vreemd omdat deze mensen ten tijde, of vlak na onze Here leefden en direct onderwijs ontvangen hebben van de apostelen. We mogen dus uit betrouwbare bronnen putten als we beweren dat er een duizendjarigrijk zal komen en dat deze periode de volkomen Sabbat zijn zal onder leiding van de Here Jezus Christus. Laten we met elkaar eens bekijken wat de sabbat voor ons christenen zou kunnen betekenen als het waar is wat de fanatici zeggen die ons willen dwingen de zaterdag in volkomen afzondering door te brengen. Deze mensen beseffen schijnbaar niet dat de bijbel ook een heel andere weg zou kunnen wijzen en dat de Here Jezus juist de sabbat gebruikte om de grootheid van de Here God te laten zien doormiddel van genezingen.

De eerste keer, dat de bijbel van de sabbat melding maakt, (d.i. de zevende dag der week, dus de zaterdag) is bij het verzamelen van het manna in de woestijn. De Israëlieten moesten vrijdags voor twee dagen verzamelen, omdat op de sabbat niet gewerkt mocht worden.

’En op de zesde dag verzamelden zij tweemaal zoveel brood, twee gomer voor ieder; en al de vorsten der vergadering kwamen het Mozes berichten. Toen zeide hij tot hen: Dit is wat de Here gezegd heeft: een rustdag, een heilige sabbat is het morgen voor de Here; bakt wat gij bakken wilt en kookt wat gij koken wilt; laat al wat overblijft liggen om het tot de volgende morgen te bewaren.’
Exodus 16:22-23

Bij de wetgeving blijkt dat de voorschriften voor de sabbat terugsloegen op de zevende dag na de zes scheppingsdagen. Toen rustte de Here van al Zijn werk en Hij heiligde deze zevende dag. Adam, die op de zesde dag geschapen werd, mocht dus direct genieten van de rust van God.
              
’Gedenk de sabbatdag, dat gij die heiligt; Zes dagen zult gij arbeiden en al uw werk doen; Maar de zevende dag is de sabbat van de Here, uw God; dan zult gij geen werk doen, gij noch uw zoon, noch uw dochter, noch uw dienstknecht, noch uw dienstmaagd, noch uw vee, noch de vreemdeling die in uw steden woont. Want in zes dagen heeft de Here de hemel en de aarde gemaakt, de zee en al wat daarin is, en Hij rustte op de zevende dag; daarom zegende de Here de sabbatdag en heiligde die.’  Exodus 20:8-11

’En God zegende de zevende dag en heiligde die, omdat Hij daarop gerust heeft van al het werk, dat God scheppende tot stand had gebracht.’  Genesis 2:3

Op de sabbat, waarop God rustte na de schepping, werd een heilige samenkomst gehouden en voor de Israëlieten was er dan rust om te denken aan de rust waarvan de Here genoot na de schepping. Als iemand hout sprokkelde op de sabbat, werd hij gedood. Deze straf trof hem niet alleen omdat hij een overtreder der wet was, maar vooral omdat hij door het werken in het openbaar de rust van God verstoorde.       

’Terwijl de Israëlieten in de woestijn waren, betrapten zij iemand, die op de sabbatdag aan het houtsprokkelen was,  En zij, die hem betrapt hadden, terwijl hij aan het houtsprokkelen was, brachten hem tot Mozes en Aäron en de gehele vergadering;
Dezen stelden hem in bewaring omdat nog niet bepaald was wat met hem gedaan moest worden. Toen zeide de Here tot Mozes: Die man zal zeker ter dood gebracht worden; de gehele vergadering zal hem buiten de legerplaats stenigen. Toen leidde de gehele vergadering hem buiten de legerplaats, en zij stenigden hem, zodat hij stierf, zoals de Here Mozes geboden had.’   Numeri 15:32

Door de zondeval was de rust van God reeds verstoord, zodat de Heer Jezus heeft moeten zeggen:

’Maar Hij antwoordde hun: Mijn Vader werkt tot nu toe en ik werk ook. Hierom dan trachtten de Joden des te meer Hem te doden, omdat Hij niet alleen de sabbat schond, maar ook God zijn eigen Vader noemde en Zich dus met God gelijkstelde.’  Johannes 5:17-18

De Joden wisten heel goed wat Hij hier mee bedoelde en dat de Here God niet tot de sabbatsrust toekwam wegens de halsstarrigheid van het volk. Voor de Joden was het verwijt van de Here Jezus Christus duidelijk en in hun ogen grievend want ze volgden de ’ouden’ toch? Het volgen van de ’ouden’ heeft de gemeente van Christus evenals het Joodsevolk enorme schade aangedaan. Wie de bijbel nauwkeurig leest zal ontdekken dat onze Here menigmaal het volk op hun tekortkomingen wijst. Deze tekortkomingen vonden hun oorzaak in de schriftuitleg van de geleerden die de overleveringen bóven stelden. In deze tijd is het niet veel beter gesteld want de meeste kerken b.v. willen niets horen van het komende duizendjarige rijk. Het is zelfs zo erg dat predikanten op straffe van ontslag verboden wordt dit te leren! De Joden maakten van de sabbat een dag zonder inhoud vol rituelen die door de ’ouden’ waren bedacht en wij, de christenen van de eindtijd ontkennen de volkomen sabbat die de Here straks zal uitroepen! Ter illustratie wil ik u een klein deeltje uit een kerkelijk formulier doorgeven:

’Ondertekening van de formulieren door predikanten en hoogleraren.
De dienaren des Woords evenals de hoogleraren in de theologie en de lectoren aan de Theologische Hogeschool zullen hun instemming betuigen met de drie formulieren van enigheid door ondertekening van het daarvoor bestaande verbindingsformulier. De dienaren, die dit weigeren, zullen door de kerkeraad of de classis de facto in hun dienst worden geschorst, totdat zij na samenspreking bereid zijn tot ondertekening. Indien zij halsstarrig blijven weigeren, zullen zij geheel uit hun ambt worden ontzet.

1. De dienaren des Woords zullen, een iegelijk, in zijn classis, door de ondertekening van het oude verbindingsformulier zich plechtig, als in de tegenwoordigheid Gods,verbinden aan de leer, dienst en tucht der Christelijk Gereformeerde Kerken in Nederland. (1836) De ondertekening door de kandidaten tot de dienst des Woords zal plaats vinden bij het peremtoir examen (1947)
2. a) De synode spreekt uit, dat de drie formulieren van enigheid zich duidelijk uitdrukken inzake de persoonlijke wederkomst van Christus en dat het niet gereformeerd is te leren, dat Christus duizend jaar zichtbaar en lichamelijk op aarde zal regeren, aangezien dit in strijd is met Gods Woord, zodat niemand geoorloofd is, dit gevoelen te leren of te verbreiden. (1872).
   
   b) Er is geen schriftuurlijke grond voor de leer van een lichamelijke opstanding der gelovigen vóór de algemene opstanding, noch van een regering der heiligen op aarde gedurende duizend jaren, noch voor een periode van aardsgetinte christocratie. Derhalve blijven de Christelijk Gereformeerde Kerken bij de bepalingen van de synoden van 1863, 1872, 1879 en 1931 en moet het iedere dienaar des Woords verboden worden, zijn persoonlijk gevoelens aangaande het duizend jarig rijk en de leer van de tweeërlei opstanding in woord en geschrift te verbreiden als de leer der Heilige Schrift. (1933)

Na dit uitstapje naar de kerkleer, die door mensen bedacht is, gaan we maar terug naar de bijbel die we betrouwbaarder moeten achten dan de ’overleveringen der ouden’ die hun oorsprong vinden in dwaallichten zoals Clemens Alexandrinus (150 - 215) die vurig tegenstander was de leer van het duizend jarig rijk. Zijn leerling Origenes is de man die de bijbeluitleg omgebogen heeft tot kerkelijke uitlegkunde en deze Origenes wordt tot op de dag van heden gezien als één der ’ouden’ van de kerk. Maar voor we terug gaan tot de sabbat willen we eerst eens zien wat de Volmaakte Sabbat zal inhouden, die door de kerken wordt ontkent maar door onze Here aan de Apostel Johannes is geopenbaard:

’En ik zag een engel nederdalen uit de hemel met de sleutel des afgronds en een grote keten in zijn hand. En hij greep de draak, de oude slang, dat is de duivel en de satan, en hij bond hem duizend jaren, En hij wierp hem in de afgrond en sloot en verzegelde die boven hem, opdat hij de volkeren niet meer zou verleiden, voordat de duizend jaren voleindigd waren; daarna moest hij voor een korte tijd worden losgelaten. En ik zag tronen, en zij zetten zich daarop, en het oordeel werd hun gegeven; en [ik] [zag] de zielen van hen, die onthoofd waren om het getuigenis van Jezus en om het woord van God, en die noch het beest noch zijn beeld hadden aangebeden en die het merkteken niet op hun voorhoofd en op hun hand ontvangen hadden; en zij werden weder levend en heersten als koningen met Christus, duizend jaren lang. De overige doden werden niet weder levend, voordat de duizend jaren voleindigd waren. Dit is de eerste opstanding. Zalig en heilig is hij, die deel heeft aan de eerste opstanding: over hen heeft de tweede dood geen macht, maar zij zullen priesters van God en van Christus zijn en zij zullen met Hem als koningen heersen, die duizend jaren.’  Openbaring 20:1-6

Eigenlijk is de ’sabbat onder de wet’ een type, een soort voorafschaduwing van de Volmaakte Sabbat waarin God duizend jaren zal rusten in heerlijkheid. Het zal niet zo zijn dat er tijdens die Sabbat alleen maar gerust zal worden want als we Openbaring lezen zien we een (bijna) volmaakte maatschappij waar ziekte en dood op de lange baan worden geschoven en wie dan nog wel onrecht doet zal rechtvaardig bestraft worden. Als we aan deze volmaakte periode denken begrijpen we ook waarom onze Here tijdens Zijn aardse leven juist heel vaak op de sabbat genas:

’En hij kwam te Nazareth, waar Hij opgevoed was, en Hij ging volgens zijn gewoonte op de sabbatdag naar de synagoge en stond op om voor te lezen.’  Lucas 4:16

’En hij daalde af naar Kafarnaum, een stad in Galilea, en Hij leerde hen geregeld op de sabbat. En zij stonden versteld over zijn leer, want zijn woord was met gezag. En in de synagoge was iemand met een boze, onreine geest En hij schreeuwde met luider stem: Ha, wat hebt Gij met ons te maken, Jezus van Nazareth? Zijt Gij gekomen om ons te verdelgen? Ik weet wel, wie Gij zijt: de heilige Gods. En Jezus bestrafte hem en zeide: Zwijg stil en vaar uit van hem. En de boze geest wierp hem in het midden neer en voer van hem uit zonder hem enig kwaad te doen. En er kwam verbazing over allen en zij spraken erover tot elkander en zeiden: Wat voor spreken is dit? Want Hij legt met gezag en macht aan de onreine geesten zijn bevelen op en zij varen uit. En er ging een roep van Hem uit naar alle plaatsen in de omtrek. Daarna stond Hij op en ging van de synagoge naar het huis van Simon. De schoonmoeder van Simon nu was bevangen door zware koorts en zij riepen zijn hulp voor haar in. En hij ging aan het hoofdeinde staan en bestrafte de koorts en deze verliet haar. Onmiddellijk stond zij op en diende hen.   Lucas 4:31-39

Zo genas Hij op de sabbat ook eens iemand die een verschrompelde hand had:

’En Hij vertrok van die plaats en ging in hun synagoge. En zie, daar was een mens met een verschrompelde hand. En zij legden Hem de vraag voor, of het geoorloofd is op de sabbat te genezen, om Hem te kunnen aanklagen. Maar Hij zeide tot hen: Wie zou er onder u zijn, die een schaap heeft en die, als dit op een sabbat in een put valt, het niet grijpen zal en eruit trekken? Hoeveel gaat niet een mens een schaap te boven? Derhalve is het geoorloofd op de sabbat wel te doen. Toen zeide Hij tot die mens: Strek uw hand uit. En hij strekte haar uit en zij werd weder gezond gelijk de andere.’  Matth. 12: 9-13

Een ander, die een onreine geest had, bevrijdde Hij van deze duivelse macht op de sabbatdag:

’En zij kwamen te Kafarnaum en terstond op de sabbat ging Hij naar de synagoge en leerde. En zij stonden versteld over zijn leer, want Hij leerde hen als gezaghebbende, en niet als de schriftgeleerden. En terstond was er in hun synagoge een mens met een onreine geest en hij schreeuwde luid, Zeggende: Wat hebt Gij met ons te maken, Jezus van Nazareth? Zijt Gij gekomen om ons te verdelgen? Ik weet wel, wie Gij zijt: de heilige Gods. En Jezus bestrafte hem zeggende: Zwijg stil en ga uit van hem. En de onreine geest deed hem stuiptrekken en ging onder groot geschreeuw van hem uit. En allen werden zeer verbaasd, zodat zij elkander vroegen, zeggende: Wat is dit? Een nieuwe leer met gezag! Ook de onreine geesten geeft Hij bevelen en zij gehoorzamen Hem! En het gerucht van Hem drong terstond overal door in de gehele omgeving van Galilea.’   Marcus 1:21-28

Verder genas Hij o.a. op de sabbat een waterzuchtig man (Lucas 14:1-6), in Bethesda werd een man genezen die 38 jaar ziek was geweest (Johannes 5:1-9) en de blindgeboorne gaf Hij opdracht de ogen te wassen in het badwater van Siloam (Johannes 9: 1-7 en 14) Hij werkte bij de blindgeboorne niet alleen zelf maar liet de man ook nog ’werken’ en dit was toch een doorn in het oog van de leiders?

In Mattheüs 12:8 lezen we dat Hij Heer over de sabbat was, evenals Hij trouwens Hij dit ook zal zijn in het duizendjarig rijk. We schreven al dat de sabbat een ’type’ was van de Volkomen Sabbat die voor de deur staat.

’Want de Zoon des mensen is heer over de sabbat.’  Mattheüs 12: 8

Op de sabbat lag het lichaam van de Heer Jezus in het graf. Met Zijn sterven aan het kruis was een einde gekomen aan de oude bedeling, ook aan de instellingen des Heren voor de Israëlieten. Hiertoe behoren tevens de voorschriften betreffende de sabbat, hoewel dit later pas werd verstaan. Eén van de meest opvallende zaken was het feit dat het voorhangsel in de tempel van boven naar beneden scheurde, m.a.w geen mens kon vlug eventjes dit kleed scheuren zonder daar een ladder of een trap bij te gebruiken. Verder vinden we in de bijbel geen enkele aanwijzing, dat de bepalingen voor de sabbat, de zevende dag, overgeheveld is op de zondag, de eerste dag der week. Wel heeft deze dag een bijzondere betekenis gekregen voor de gelovigen.

’En van het zesde uur af kwam er duisternis over het gehele land tot het negende uur. Omstreeks het negende uur riep Jezus met luider stem, zeggende: Eli, Eli, lama sabachtani? Dat is: Mijn God, mijn God, waarom hebt Gij Mij verlaten? En sommige van de omstanders, dit horende, zeiden: Hij roept Elia. En terstond liep een van hen toe en nam een spons, drenkte die met zure wijn, stak ze op een riet en gaf Hem te drinken. Maar de anderen zeiden: Stil, laat ons zien, of Elia komt om Hem te redden. Jezus riep wederom met luider stem en gaf de geest. En zie, het voorhangsel van de tempel scheurde van boven tot beneden in tweeën, en de aarde beefde, en de rotsen scheurden, En de graven gingen open en vele lichamen der ontslapen heiligen werden opgewekt. En zij gingen uit de graven na zijn opstanding en kwamen in de heilige stad waar zij aan velen verschenen.’  Mattheüs 27:45-52

’Laat na de sabbat, tegen het aanbreken van de eerste dag der week, ging Maria van Magdala en de andere Maria het graf bezien. En zie, er kwam een grote aardbeving, want een engel des Heren daalde uit de hemel neder en kwam nader, en hij wentelde de steen weg en zette zich daarop. Zijn uiterlijk was als een bliksem en zijn kleding wit als sneeuw. En de bewakers werden door vrees voor hem bevangen en zij werden als doden. Doch de engel antwoordde en zeide  tot de vrouwen: Weest gij niet bevreesd; want ik weet, dat gij Jezus zoekt, de gekruisigde. Hij is hier niet, want Hij is opgewekt, gelijk Hij gezegd heeft; komt, ziet de plaats, waar Hij gelegen heeft.’
Mattheüs 28:1-6

De eerste dag der week is de Here dus opgestaan, Hij rustte op de sabbat in het graf, en daardoor heeft deze dag voor de gelovigen veel betekenis gekregen. Op die dag werd het voor de gelovigen zichtbaar dat Hij de dood van z’n kracht had beroofd. De eerste dag van de week heeft altijd een speciale betekenis gehad want tot twee maal toe openbaarde de Here Zich na de opstanding aan Zijn discipelen op de eerste dag van de week:

’Toen het dan avond was op die eerste dag der week en ter plaatse, waar de discipelen zich bevonden, de deuren gesloten waren uit vrees voor de Joden, kwam Jezus en stond in hun midden en zeide tot hen: Vrede zij u! En na dit gezegd te hebben toonde Hij hun zijn handen en zijn zijde. De discipelen dan waren verblijd, toen zij de Here zagen. Jezus dan zeide nogmaals tot hen: Vrede zij u! Gelijk de Vader Mij gezonden heeft, zend Ik ook u. En na dit gezegd te hebben, blies Hij op hen en zeide tot hen: Ontvangt de Heilige Geest. Wie gij hun zonden kwijtscheldt, die zijn ze kwijtgescholden; wie gij ze toerekent, die zijn ze toegerekend.’  Johannes 20:19-23

’En na acht dagen waren zijn discipelen weer in het huis en Tomas met hen. Jezus kwam, terwijl de deuren gesloten waren, en Hij stond in hun midden en zeide: Vrede zij u! Daarna zeide Hij tot Tomas: Breng uw vinger hier en zie mijn handen en breng uw hand en steek die in mijn zijde, en wees niet ongelovig, maar gelovig. Tomas antwoordde en zeide tot Hem: Mijn Here en mijn God! Jezus zeide tot hem: Omdat gij Mij gezien hebt, hebt gij geloofd? Zalig zij die niet gezien hebben en toch geloven.’  Johannes 20:26-29

Later blijkt, dat de gelovigen de gewoonte hadden op de eerste dag van de week samen te komen om ’brood te breken’. Men kwam te Troas niet bijeen om afscheid van Paulus te nemen, maar om ’het avondmaal’ te vieren en te denken aan Hem, die overgeleverd was om hun overtredingen en opgewekt om hun rechtvaardiging.

’En toen wij op de eerste dag der week samengekomen waren om brood te breken, hield Paulus een toespraak tot hen en, daar hij van plan was de volgende dag te vertrekken, zette hij zijn rede voort tot middernacht. En er waren verscheidene lampen in de bovenzaal, waar wij vergaderd waren.’  Handelingen 20:7-8

’Die is overgeleverd om onze overtredingen en opgewekt om onze rechtvaardiging.’  Romeinen 4:25

Ondanks er geen bepaalde voorschriften zijn, die de gelovige in acht heeft te nemen, zoals dat bij de sabbat wel het geval was is het toch een bijzonder voorrecht om ons te wijden aan Hem op die speciale eerste dag der week. De Here is met macht en Majesteit verrezen uit het graf en bewees door Zijn lijden, sterven en opstanding dat hij het oude te niet heeft gedaan inclusief de sabbatdag die een voorafschaduwing was van de komende Sabbat. Wie die Sabbat, het duizendjarigrijk ontkend in naam der kerkleer is zeer bedenkelijk bezig want een gegeven uit de bijbel ontkennen is een zware zonde waar de Here Zijn oordeel over uitspreken zal. We mochten toch wel heel erg dom zijn dat we een mens, Clemens Alexandrinus en z’n leerling Origenes, boven de bijbel stellen die het Woord van God is?

Naast deze domheid kunnen we ook de fout in gaan door fanatiek de sabbat te onderhouden zoals sommige gelovigen ons willen opdringen. Kortgeleden is min of meer de banvloek over onze werkgroep uitgesproken omdat we ons niet overtuigen wilden laten op grond van de bijbel. Ik hoop dat doormiddel van deze studie duidelijk is geworden dat de Grote Sabbat straks werkelijkheid zal worden en dat we in de tussentijd dankbaar zijn mogen voor elke dag van de week waarop we kunnen samenkomen. De zondagse samenkomst is geen wet die ons is opgelegd maar we mogen in rein geweten dankbaar gebruik maken van de eerste dag der week op de wijze zoals we deze zelf graag invullen. Persoonlijk behoor ik tot de mensen die om practische redenen op een andere dag samenkomen maar mogen we elkaar daarom verketteren? Natuurlijk niet, dat mag de Here beoordelen maar wél kunnen we zeggen op grond van de bijbel dat wie de duizendjarige Sabbat ontkend rechtstreeks tegen de bijbel in gaat. En wie een andere gelovige wil dwingen de (volbrachte) wet te volgen wat de sabbat betreft een grote fout maakt en de genade van de opstanding naast zich neer legt.

Laten we besluiten met Openbaring 22: 18-19 waar gesproken wordt over het wegnemen van bijbelse waarheden en een oordeel uitgesproken wordt over hen die iets toevoegen of wegnemen. Laten de mensen die het duizendjarigrijk verwerpen of de sabbat als wet stellen hier eens heel diep over nadenken:

’Ik betuig aan een ieder, die de woorden der profetie van dit boek hoort: Indien iemand hieraan toevoegt, God zal hem toevoegen de plagen, die in dit boek beschreven zijn; En indien iemand afneemt van de woorden van het boek dezer profetie, God zal zijn deel afnemen van het geboomte des levens en van de heilige stad, welke in dit boek beschreven zijn.’  Openbaring 22:18-19

Laten we met elkaar veel meer uitzien naar de volgende tekst uit Openbaring 22 want daar is onze hoop op gericht en niet op de Mozaïsche sabbat of de kerkleer maar om voor nu en eeuwig bij Hem te zijn.

’Hij, die deze dingen getuigt, zegt: Ja, Ik kom spoedig. Amen, kom, Here Jezus!  Openbaring 22: 20

Werkgroep Bijbel:Aktueel!