Israël en/of De Gemeente

Och waren we maar simpele christenen
en geen strevers die boven de Bijbel uitgaan.

Inleiding.
Met dit schrijven wil ik duidelijk maken dat de gemeente van Christus steeds weer opnieuw terug valt in een organisatievorm die anti-bijbels is. Zélfs de reformatoren, waar de christenheid hoog tegen op ziet en die op zich uitstekend werk hebben verricht, vervielen op een gegeven moment terug in de leer der Nicolaïten waar Christus Jezus zo’n afschuw van heeft blijkens Openbaring 2:6;  ‘Doch dit hebt gij, dat gij de werken der Nicolaïeten haat, welk ook Ik haat...’

De reformatoren gingen zelfs zo ver dat ze tegenstanders op de brandstapel gezet hebben (Calvijn), dopelingen rug aan rug bonden en in de rivier gooiden (Zwingli) of een erkende anti-semiet werden (Luther) Deze mensen, én hun navolgers, stelden op een gegeven moment de leer boven de Heer waardoor het zicht op de komst van de Here én de vervulling van de profetieën ten aanzien van Israël verduisterd werden. Deze duisternis gaat tot de huidige dag door en het gevolg is dat er een dode vormendienst is ontstaan waar rituelen de plaats van het levende geloof in hebben genomen.

Hoe het is begonnen.
Soms worden we geconfronteerd met zaken die ons ergeren en zelfs boos maken omdat deze dingen recht tegen de Bijbel ingaan. Neem nu eens al die kerkrichtingen die elk voor zichzelf denken de juiste te zijn. Natuurlijk zeggen we zoiets niet hardop maar wáárom zouden we dan juist lid van die of die kerk zijn? Misschien moeten we ons eens afvragen of het wel juist is een organisatie op te richten en deze ‘kerk’ te noemen. De meeste strijd onder de gelovigen gaat niet om Bijbelse waarheden en normen maar om de kerkleer die uiteindelijk dwars tegen Gods’ Woord in gaat! Laten we eens de grootste kerkelijke organisatie op aarde bekijken die zich de Katholieke-kerk noemt. Het woord katholiek wil zeggen ‘algemeen’ volgens het ‘Koenen handwoordenboek van de Nederlandse taal’. Als we dit woord nader beschouwen wil het zeggen dat het de enige algemene kerk is en zodanig stelt het rooms-katholicisme zich ook op, ze beschouwd zich als de enige ware kerk op aarde. Wie enige studie maakt van de ‘kerk’ en haar oorsprong zal al gauw merken dat ze de naam ‘kerk’ niet waardig is maar een voortzetting van de Babylonische godsdienst is. Deze ‘godsdienst’ was verweven in het babelse leven, alles wat men deed, dacht of naliet was verweven met de godsdienst en haar dwingende macht. Zo kende men de biecht waardoor de priesters macht hadden over het gewone volk want deze priesters schonken vergeving en bemiddelden tussen ‘god’ en mensen, maar.....door die biecht kende de priester ook de zwakke punten van de mensen en maakte daar graag misbruik van. De geestelijke elite werd rijk van de gaven die de bevolking aan de priesterkaste schonk, daardoor waren ze in staat prachtige gebouwen op te richten, zich zelf met goud en edelstenen te behangen en de mensheid te knechten. Een opvallend kenmerk van deze priesters was de rechtopstaande vissekop die ze als hoofddeksel droegen bij ceremonies. De lagere priesters droegen een zwarte pij met een kap terwijl de hoger ingewijden rode mantels droegen die met goud waren afgezet. Ook hadden ze een staf in hun hand en een ‘vissekop’ (mijter) met twee afhangende linten op hun hoofd hadden. Deze linten symboliseerden het visselichaam, wanneer we dus de mijter zien en daaraan linten bevestigd draagt zo’n priester dus symbolisch een afspiegeling van een vis, het symbool van hun ‘god’. Ook kende men in Babel gewijde vrouwen die door het verkopen van hun lichaam de bezoekende man één maakte met de ‘goden’, deze vrouwen droegen ook zwarte pij met daarop een witte kap. Bij hun intrede legden ze de gelofte af dat ze nooit zouden trouwen maar als ‘bruid’ van de goden werkzaam zouden zijn en in de praktijk betekende dit dat men een gewijde hoer was die mannen doormiddel van hun lichaam aan de goden bond. In de dagen van Paulus bestond dit systeem ook en juist daarom was hij fel gekant tegen omgang met prostituées;

‘Het voedsel is voor de maag en de maag voor het voedsel, en God zal zowel het een als het ander teniet doen. Maar het lichaam is niet voor de hoererij, doch voor de Here, en de Here voor het lichaam. God heeft niet alleen de Here opgewekt, maar zal ook ons opwekken door zijn kracht. Weet gij niet, dat uw lichamen leden van Christus zijn? Zal ik dan leden van Christus wegnemen om er leden ener hoer van te maken? Volstrekt niet! Of weet gij niet, dat wie zich aan een hoer hecht, een lichaam [met] [haar] is? Want, zegt Hij, die twee zullen tot een vlees zijn. Maar die zich aan de Here hecht, is een geest [met] [Hem]. Vliedt de hoererij. Elke andere zonde, die een mens doet, gaat buiten zijn eigen lichaam om. Maar door hoererij bezondigt men zich aan zijn eigen lichaam. Of weet gij niet, dat uw lichaam een tempel is van de Heilige Geest, die in u woont, die gij van God ontvangen hebt, en dat gij niet van uzelf zijt? Want gij zijt gekocht en betaald. Verheerlijkt dan God met uw lichaam.’  1 Corinthe 6:13-20

De toenmalige prostituées waren ‘gewijde’ vrouwen die bedoeld waren om de mannen te binden aan de goden. Nu moeten we niet denken dat deze handelwijze een uitvinding was van de babyloniërs maar door alle eeuwen heen heeft de satan de sex gebruikt om mensen van de ware God af te houden en aan zich te binden. Neem nu eens het verhaal van Bileam in Numeri 22 tot en met Numeri 24 waar hij in opdracht van Balak het volk Israël moest vervloeken. De Here hield deze vervloeking tegen en als laatste redmiddel adviseerde Bileam Balak vrouwen in te zetten om het volk van de Here God af te laten drijven. Als we Numeri 25: 1-18 lezen zien we dan ook dat deze gebeurtenis geen ‘gewoon’ overspel was maar we lezen in vers 3: ‘Toen Israël zich aan Baäl-Peor gekoppeld had, ontbrandde de toorn des Heren zich tegen Israël....’

De heidense religie was, en is nog steeds, doortrokken van seksuele elementen om daardoor de mensen de knechten aan satan. Tegenwoordig zijn de prostituées in het algemeen niet ingewijd in een bepaalde religie maar zo nu en dan horen we er eens iets van. Kortgelden stond er een berichtje in de krant dat er honderdduizenden sex-slavinnen zijn in Afrikaanse landen, dit zijn meestal meisjes die vanaf hun achtste levensjaar aan een Sjamaan gegeven worden om de ‘goden’ gunstig te stemmen. Het komt zelfs voor dat één Sjamaan 50 tot 100 van dergelijke slavinnen in z’n bezit heeft! Deze vrouwen leven in een erbarmelijk bestaan, ze moeten hun lichaam beschikbaar stellen aan de door demonen bezeten man maar daarnaast ook met elkaar in het levensonderhoud voorzien van die grote groep mensen. Denk niet dat zoiets alleen maar in Afrikaanse landen voorkomt want ook in Europa, zelfs in Nederland zijn ingewijde vrouwen te vinden die hun lichaam verkopen terwille van.....satan. Een aantal jaren geleden is er in Amsterdam een rechtszaak geweest tegen een bordeel waar men ‘gewijde’ prostituées gelegenheid gaf om klanten te ontvangen. De rechtbank oordeelde dat deze inwijding een constructie was om de belasting te ontduiken en kwam tot de uitspraak dat deze ‘kerk van satan’ niet als kerkgenootschap kan worden aangemerkt en dus belasting moet betalen. Maar toch.... Ergens zal dit ‘kerkgenootschap’ wel handig gebruik maken van een maas in de wet om de genoten inkomsten voor de belasting te verzwijgen maar het was wel de zelfde groep die Stichting Moria voor de rechter daagde vanwege de z.g. ‘omkeermuziek’. (Van deze rechtszaak heb ik enig gekopieerd materiaal in mijn bezit zoals onderstaand briefhoofd laat zien.)

Is ‘rome’ de voortzetting van Babel?
Om tot de kern van de zaak te komen had ik enige uitleg nodig want anders zou het onbegrijpelijk verhaal geworden zijn. Ook wil ik vermijden dat kerkleden zich door mij beledigd zouden voelen omdat hun kerk zou ‘aanvallen’ wat op zich absoluut niet de bedoeling is want mijn bedoeling is de mensen na te laten denken over de situatie waarin het ‘christendom’ zich bevindt zo vlak voor de komst van Christus voor de Gemeente. Het is verschrikkelijk maar we zijn met elkaar geen haar beter dan de eerste gemeente die door allerlei ‘wind van leer’ Christus buiten de gemeente sloot. We denken dat we beter zijn dan bv. de gemeente van Laodicea maar laten we eens iets aan zelfonderzoek doen. Zijn we wel beter dan Laodicea, willen we wel samen met Christus de maaltijd houden? Of mag Hij meedoen op onze voorwaarden? Laten we wel bedenken dat Hij ons, als we lauw blijven, uit Zijn mond zal spuwen;

‘En schrijf aan de engel der gemeente te Laodicea: Dit zegt de Amen, de getrouwe en waarachtige getuige, het begin der schepping Gods: Ik weet uw werken, dat gij noch koud zijt, noch heet. Waart gij maar koud of heet! Zo dan, omdat gij lauw zijt en noch heet, noch koud, zal Ik u uit mijn mond spuwen. Omdat gij zegt: Ik ben rijk en ik heb mij verrijkt en heb aan niets gebrek, en gij weet niet, dat gij zijt de ellendige en jammerlijke en arme en blinde en naakte, Raad Ik u aan van Mij te kopen goud, dat in het vuur gelouterd is, opdat gij rijk moogt worden, en witte klederen, opdat gij die aandoet en de schande uwer naaktheid niet zichtbaar worde; en ogenzalf om uw oogleden te bestrijken, opdat gij zien moogt.Allen, die Ik liefheb, bestraf Ik en tuchtig Ik; wees dan ijverig en bekeer u. Zie, Ik sta aan de deur en Ik klop. Indien iemand naar mijn stem hoort en de deur opent, Ik zal bij hem binnenkomen en maaltijd met hem houden en hij met Mij. Wie overwint, hem zal Ik geven met Mij te zitten op mijn troon, gelijk ook Ik heb overwonnen en gezeten ben met mijn Vader op zijn troon. Wie een oor heeft, die hore, wat de Geest tot de gemeenten zegt.’ 
Openbaring 3:14-22

Wie van oorsprong uit de kerken komt zoals ik heeft vele malen een ‘preek’ gehoord over één klein deeltje uit dit Schriftgedeelte. Vaak lieten de predikanten de werkelijk inhoud achterwege en spraken ze tijdens ‘evangelisatiediensten’ over Openbaring 3: 20 alsof dit zou gaan om een bekering vanuit het ongeloof naar Christus. Maar zo is het niet gesteld met deze tekst; het gaat hier om een gemeente die naar de wereld terug is gekeerd en waar geen plaats voor Christus meer was, ondanks een vormelijke godsdienst. Laten we nu eens heel eerlijk worden en diep in ons hart kijken; is er nog wel plaats voor Christus in onze kerk en in ons hart? We vroegen ons af of ‘rome’ een voortzetting is van de babilonischegodsdienst en eigenlijk is deze vraag al beantwoord. Ik heb met nadruk uitgelegd hoe de priesters uit Babel waren gekleed, ook sprak ik over de ‘vis’ (symbool van Nimrod en Dagon) die de priesters als een hoofddeksel droegen. Daarnaast vertelde ik iets van de gewijde tempelhoeren die gekleed waren in een zwarte pij met een witte kap en ook noemde ik de zwarte pijen van de lagere priesters. Als we ook eens zouden spreken over de ‘hostie’ met de letters IHS er op en de zonne symbolen die Babel gebruikte moet er wel een lampje bij ons gaan branden, vooral als we de biecht ook nog noemen! Rome is inderdaad een voortzetting van Babel dat via de romeinse staatsgodsdienst in de gemeente van Christus is geslopen. Onze Here Jezus Christus zei dat Hij de leer der Nicolaiëten haatte en dit is niet zo verwonderlijk want het is die leer die de weg voor Babel heeft opengemaakt. Rome heeft door haar streven naar macht Babel binnen gehaald door Keizer Constantijn als hoofd van de gemeente te accepteren. Tijdens de kerkgeschiedenislessen werd ons altijd geleerd dat deze keizer een geweldig man was die de kerk de vrijheid had gegeven maar toen ik wat ouder werd en andere boeken las werden de ogen me geopend. Trouwens de leer der Nicolaïeten was al heel vroeg in de gemeente aanwezig, zelfs tijdens het leven van de apostelen vocht men al tegen deze verwoestende dwaling:

‘Ik heb aan de gemeente een en ander geschreven; maar Diotrefes, die onder hen de eerste tracht te zijn, ontvangt ons niet. Daarom zal ik, als ik kom, herinneren aan zijn werken, die hij doet, daar hij met boze woorden tegen ons zwetst; en hiermede nog niet voldaan, ontvangt hij zelf de broeders niet en weerhoudt ook hen, die het wel willen doen, en hij werpt hen uit de gemeente. Geliefde, volg het kwade niet na, maar het goede. Wie goed doet, is uit God, [maar] wie kwaad doet, heeft God niet gezien.’  Johannes 3: 9-11

Geleidelijk kregen mensen als Diotrefes de macht in handen en werd de gemeente (gedwongen) afhankelijk van ‘geleerde leiders’ die zich zelf zo geweldig achten, en elkaar de bal toespeelden, dat het verval steeds groter werd. Ondanks de christenvervolging onder diverse romeinse keizers ging het streven naar macht in de gemeente ook gewoon door. Het is toch wonderlijk dat mensen die zich voor de wilde dieren lieten gooien toch op dit gebied stekeblind waren. Als de gemeente nu eens de zelfde eenvoudige groep was gebleven hadden de Romeinen er nooit zo’n vat op gekregen en was de nood nog zo hoog gestegen. Toen Constantijn merkte dat het romeinse rijk in verval was nam hij een rigoureuze beslissing want hij werd plotseling ‘christen’.  Er is een prachtig verhaal omheen geweven maar de praktijk was niet zo rooskleurig omdat Constantijn naast het feit dat hij hoofd van de kerk werd ook hoofd bleef van de romeinse godsdienst die....de keizer ‘goddelijk’ achtte maar ten diepste Nimrod aanbad. Officieel werd het romeinserijk ‘christelijk’ maar in het geheim bleef men de oude wrede godsdienst aanhangen. Constantijn bleef dat ook doen en had als hogepriester recht op de naam Pontifex Maximes, met alle eer vandien zoals de staf, de mijter, biechtrecht, enz., enz. U kan zich nu wel voorstellen waar de roomse pracht en praal, de zonne-afbeeldingen, de z.g. ‘heiligen’, de biecht, de zwarte pijen en de nonnenkleding vandaan komt, inclusief de belofte van ‘maagdelijkheid’. We moeten constateren dat de roomsekerk voor 100% een voortzetting van Babel is, inclusief de verbranding van tegenstanders op de brandstapel.

De Ana-baptisten.
Toch ging niet elke Christen deze verderfelijke weg, het vermoeden bestaat dat er tijdens het leven de apostelen een aantal gelovigen zich afzonderden van de ‘oer-gemeente’ en in huissamenkomsten verder ging. De derde Johannesbrief spreekt al over een Diotrefus die macht zocht en naast hem waren er meer van dit soort mensen. Tijdens het leven van Paulus zijn er ook mensen geweest die een ‘uitmuntende leer’ verkondigden en van de rechte weg afweken. De eerste hoofdstukken van Openbaringen spreken ook al over verval in de gemeenten en over mensen die de macht aan zich toetrokken (Nicolaïeten) en daarom zonderde de Heilige Geest mensen af voor Zichzelf. (Dit zien we tegenwoordig ook weer gebeuren, er zijn vele gelovigen die a.h.w. ‘op zich zelf teruggeworpen zijn en door de Here uit kerken en groepen zijn gehaald) De Ana-bapitisten waren ook zulke mensen, ze zijn er al de eeuwen door geweest en soms tot de dood vervolgd door de roomse- én.......de protestantsekerken. Soms noemden ze zich Ana-baptisten maar meestal noemden ze zich eenvoudig ‘Christen”, daarmee wilden ze laten zien dat ze alleen Christus willen volgen en geen organisatie. De Ana-baptisten zijn verschrikkelijk vervolgd door de kerk van Rome, zelfs in de begintijd toen Constantijn nog leefde. Dit is niet zo’n wonder want de kerk werd door de machthebbers als ‘lijm’ gebruikt, deze ‘lijm’ moest het verbrokkelde rijk bijeen houden en de onafhankelijke en on-materiële Ana-baptisten stonden dit streven in de weg. De kerkleiders zagen in hun bestaan een bedreiging voor hen persoonlijk, ze waren bang hun status, eer en financiële voordelen kwijt te raken. Deze angst is alle eeuwen, sinds Constantijn de drijfveer geweest van de bloedige vervolgingen en moorden terwijl ondertussen de kerk steeds verder van haar Meester afdreef. Het moet volgens de archieven van het Vaticaan soms zo erg geweest zijn dat op kilometers afstand van Rome de hoofden van vermoorde Ana-baptisten tentoon gesteld waren. De toegangsweg naar Rome was versierd met hoofden om haar almacht te tonen tegen andersdenkenden. ( Bron: Alberto Rievera, ex-Jezuïet die in deze archieven werkte) Tot op de dag van heden bestaat er een ‘stroming’ van Christenen die niets met de kerken te maken willen hebben, soms komt die stroming eventjes aan de oppervlakte en dan weer duikt ze onder maar altijd is ze permanent in de wereld aanwezig geweest.

In bloeiperioden, wanneer de Christenen weinig te duchten hebben, gaan sommige plaatselijke groepen zich organiseren in openlijke gemeenten en stellen dan ook leiders en besturen aan. Het gaat soms zelfs zo ver dat men gebouwen gaat kopen en zich laat inschrijven als ‘gevestigde kerk’, toch is deze ‘vreugde’ meestal van korte duur want de groepen vallen door onenigheid na een aantal jaren weer uiteen of de ‘leiders’ schoppen de ‘dwarsliggers’ er uit omdat die de vooruitgang en groei in de weg zouden staan. Ook dit gegeven is alle eeuwen aanwezig geweest en het is opvallend dat in moeilijke tijden de Gemeente het mooiste bloeit. Ik ben er van overtuigd dat de Here tot de laatste dag van de Gemeente op aarde op deze wijze door zal gaan met Zijn Gemeente.

En de protestantse kerken dan?
En de protestantse kerken dan? Zijn die niet gemeenten van Christus? We komen nu bij een heel delicaat onderwerp want ondanks alle goede bedoelingen moeten we zeggen dat niet een kerk de Gemeente van Christus is want ze is een door mensen georganiseerde organisatie. Voordat u dit schrijven boos aan de kant gooit wil ik zeggen dat we hier dieper op in gaan en dat ik geloof dat kerkleden afzonderlijk heel goed lid van de Gemeente zullen en kunnen zijn. Ik ben er van overtuigd dat er miljoenen oprechte Christenen geweest zijn, en nog zijn, binnen de kerken. Wel moet opgemerkt worden dat deze mensen meestal niet in besturen plaats namen en leiding op zich wilden nemen in de kerken omdat deze eeuwigdurend met elkaar in felle onderlinge strijd waren. De protestantse kerken zochten evenals de roomse macht en aanzien, het ging zelfs zo ver dat men zich door de staat liet inlijven en staatskerk werd, ja dat de predikanten zelfs hun salaris ontvingen van de desbetreffende regeringen. Dit is de leer der Nicolaïeten ten voeten uit! Ten diepste zijn de protestantse kerken wel van de rooms afgesplitst maar hebben ze nooit de roomse dwalingen losgelaten. Neem nu eens een Luther die een felle antisemiet werd toen de Joden zich niet tot Christus wilden bekeren. Hij ging zelfs zo ver dat hij in zijn laatste ‘tafelrede’ de edelen opriep de Joden te verdrukken, alle rechten te ontnemen en al hun bezittingen verbeurt te verklaren! De ‘edelen’ hadden hier natuurlijk wel oren naar want ze zouden op deze wijze twee vliegen in één klap slaan, ten eerste konden ze hun bezit nog verder vergroten, ze waren mooi van die onafhankelijke Joden af en ze deden zelfs nog een ‘gode-welgevallige daad’, dachten ze. Deze ‘edelen’ was het al gelukt Luther te annexeren en daardoor een staatskerk op te richten die deed wat ze van die kerk verwachtten en nu ook nog eens die onafhankelijke Joden er uit.....? Pracht idee! Zoals u ziet heeft dit niets met de Gemeente van Christus te maken want Paulus zei in Romeinen 11:1-12:

‘Ik vraag dan: God heeft zijn volk toch niet verstoten? Volstrekt niet! Ik ben immers zelf een Israëliet, uit het nageslacht van Abraham, van de stam Benjamin. God heeft zijn volk niet verstoten, dat Hij tevoren gekend heeft. Of weet gij niet, wat het schriftwoord zegt in [de] [geschiedenis] [van] Elia, als hij Israël bij God aanklaagt: Here, uw profeten hebben zij gedood, uw altaren hebben zij omvergehaald; ik ben alleen overgebleven en mij staan zij naar het leven. Maar wat zegt de godsspraak tot hem? Ik heb Mij zevenduizend man doen overblijven, die hun knie voor Baal niet hebben gebogen. Zo is er dan ook in de tegenwoordige tijd een overblijfsel gelaten naar de verkiezing der genade. Indien het nu door genade is, dan is het niet meer uitwerken; anders is de genade geen genade meer. Wat dan? Hetgeen Israël najaagt, heeft het niet verkregen, maar het uitverkoren deel heeft het verkregen, en de overigen zijn verhard, Gelijk geschreven staat: God gaf hun een geest van diepe slaap, ogen om niet te zien en oren om niet te horen, tot de dag van heden. En David zegt: Hun tafel worde tot een strik en een net, en tot een aanstoot en vergelding voor hen. Laten hun ogen verduisterd worden, zodat zij niet zien, en doe hun rug voorgoed zich krommen. Ik vraag dan: zij zijn toch niet zo gestruikeld, dat zij wel vallen moesten?  Volstrekt niet! Door hun val is het heil tot de heidenen gekomen, om hen tot naijver op te wekken. Betekent nu hun val rijkdom voor de wereld en hun tekort rijkdom voor de heidenen, hoeveel te meer hun volheid!’  Romeinen 11:1-12

Luther nam in het laatst van zijn leven de plaats van God in, Luther be- en veroordeelde het Joodse volk, maar zou het niet veel beter geweest zijn als Luther zich aan de genade van God had gehouden in plaats van het oordeel? Eeuwen later beriep een beruchte leider van Duitsland, Adolf Hitler, zich op deze uitspraken van Luther toen hij zich verantwoordde t.a.v. de Evangelische Staatskerk over de Joden vervolging. Oordeel zelf, heeft dit ook maar iets met de Gemeente van Christus te maken? Ik ben er van overtuigd dat vele, vele Duitsers die lid waren van de staatskerk voor eeuwig behouden zijn en waren, maar dat ligt niet aan de kinderdoop of het lidmaatschap van de kerk maar aan hun persoonlijke bekering en overgave aan de Here Jezus Christus.

De andere reformatoren deden het niet veel beter, zo veroordeelde Zwingli mensen die bekeerlingen doopten tot de verdrinkingsdood, ze werden samen met de dopelingen rug aan rug gebonden en in een rivier gegooid. Deze methode gebruikte men ook in Duitsland en Oostenrijk, uiteindelijk was Zwingli geen haar beter dan de roomse inquisitie. Calvijn, de man die in de Nederlandse-kerken zo vereert wordt maakte het ook erg bont want een vroegere vriend, de Spaanse arts Servet, hield er op een bepaald moment een andere leer op na dan Calvijn, een leer onjuist was evenals die van Calvijn. In 1553 werd Servet gearresteerd en zijn proces werd een prestigeslag tussen twee sterke mannen: hij zelf en Calvijn. Dit leidde tot een vonnis, waarop Servet als ketter werd verbrand. Hieruit blijkt overduidelijk dat Calvijn geen genoegen nam met het excommuniceren van de ketters uit de Kerk, want zijn geweten preste hem er toe om hen bij de Overheid aan te geven. Dit leidde er toe dat allen- Christenen zowel als niet-Christenen- die zich niet aan Calvijns’ ‘ene ware leer’ wensten te onderwerpen werden getiranniseerd en vervolgd: dit is wrang resultaat van het uitvlakken van de grens tussen Kerk en Staat.  (Bron: ’Handelingen der Gemeente’ door R.H.Matzken.)

Het is verbijsterend dat grote, sterke mannen de Bijbel op een gegeven moment ondergeschikt maken aan de door hen bedachte leer. Luther begon zo goed en toch bleef hij steken in de oude roomseleer die zegt dat kinderen worden behouden door de ‘doop’ waarmee ze in de kerk werden ingelijfd. Hij nam zelfs de roomse gedachte over dat de kerk de plaats van Israël heeft ingenomen. Zelfs de gedachte van de eucharistieviering nam hij in de Lutherse-avondmaalstafel over. Ook Calvijn vulde de Bijbel in zoals hij dacht dat het in de leer paste, Calvijn zocht waarschijnlijk in eerste instantie geen macht en werd hij een Nicolaïet tegen wil en dank maar door de jaren heen gebruikte hij zijn macht om de leer ‘zuiver’ te houden ten kostte van vele mensenlevens. Er is niets nieuws onder de zon. Uiteindelijk is er weinig nieuws onder de zon, gemeenten scheuren de laatste jaren bij schering en inslag, kerken lopen leeg en het levend geloof in Christus Jezus schijnt bijna uitgestorven te zijn. In Evangelische kringen houdt men de schijn op en roept naar een ieder die het horen wil dat ‘hun’ gemeente zo erg groeit. Natuurlijk wordt de ledenlijst elk jaar langer in zulke gemeenten maar wie goed op let zal zien dat de ‘nieuwelingen’ uit andere kerken vandaan komen en na enkele jaren weer teleurgesteld vertrekken. Echte bekeringen komen zelden meer voor en binnen de pinksterbeweging kent men zelfs de kreet van ‘hernieuwde bekering’ of ‘je zelf opnieuw aan de Heer geven’ Deze uitdrukking is je reinste kolder want iemand die zich ‘opnieuw’ aan de Here wil geven maakt zich zelf wijs dat hij/zij dus een poos zonder de Here heeft geleefd of nog erger de Here heeft verraden. Het eerste geval kan niet en is op Bijbelse gronden onmogelijk en het tweede is een drama want wie werkelijk de Here de rug toekeert kan nooit weer tot geloof komen:

’En daarna afgevallen zijn, weder opnieuw tot bekering te brengen, daar zij wat hen betreft de Zoon van God opnieuw kruisigen en tot een bespotting maken.’  Hebreën 6:6

Er zijn maar twee mogelijkheden, of we zijn bekeerd.....of we zijn naam-christenen die meeheulen zolang dit voordeel brengt en prettig is maar afhaken wanneer de zorgen ons gaan omringen.

‘Op die dag ging Jezus het huis uit en Hij zat bij de zee. En vele scharen vergaderden zich bij Hem, zodat Hij in een schip ging en daar nederzat, en de gehele schare stond op de oever. En Hij sprak tot hen vele dingen in gelijkenissen en zeide: Zie, een zaaier ging uit om te zaaien. En bij het zaaien viel een deel langs de weg en de vogels kwamen en aten het op. Een ander deel viel op de steenachtige plaatsen, waar het niet veel aarde had, en terstond schoot het op, omdat het geen diepe aarde had, Maar toen de zon opkwam, verschroeide het en omdat het geen wortel had, verdorde het. Een ander deel viel op de dorens en de dorens kwamen op en verstikten het. Een ander deel viel in goede aarde en het gaf vrucht, deels honderdvoudig, deels zestigvoudig, deels dertigvoudig. Wie oren heeft, die hore!’  Mattheus 13:1-9

‘Gij nu, hoort de gelijkenis van de zaaier. Bij een ieder, die het woord van het Koninkrijk hoort en het niet verstaat, komt de boze en rooft wat in zijn hart gezaaid is: dat is de langs de weg gezaaide. De op steenachtige plaatsen gezaaide is hij, die het woord hoort en het terstond met blijdschap aanneemt; Maar hij heeft geen wortel in zich, doch is iemand van het ogenblik; wanneer echter verdrukking of vervolging komt om der wille van het woord, komt hij terstond ten val. De in de dorens gezaaide is hij, die het woord hoort, en de zorg van de wereld en het bedrog van de rijkdom verstikt het woord en hij wordt onvruchtbaar. De in goede aarde gezaaide is hij, die het woord hoort en verstaat, die dan ook vrucht draagt en oplevert, deels honderdvoudig, deels zestigvoudig, deels dertigvoudig.’  Mattheus 13:18-23

Tot besluit.
In deze studie hebben we gezien dat een kerkelijke organisatie naam-christendom in de hand werkt. Men gaat er vanuit dat iemand behouden is wanneer hij/zij bij de kerk is ‘ingelijfd’ dit is een roomseleer die doorgegaan is in de kerken. Door die leer hebben we ‘mensen van het ogenblik’ binnen de kerken die wél ‘gelovig’ zijn maar geen zelfstandig geloof hebben. Het zijn juist deze ‘gelovigen’ die in de val zullen trappen van de komende antichrist (Openbaringen 13) en de opname van de Gemeente zullen missen (1 Thess. 4:13-18). De roomse kerk, die een voortzetting van Babel is, zal voorop lopen aan de leiband van de komende dictator en een gewillig werktuig in z’n hand zijn. Hoe zullen de protestantse-kerken zich gedragen? Net zo als in het verleden? De structuur van de kerken is er klaar voor, ze zal ook in deze ‘rome’ gedwee volgen. En de ‘vrije-groepen’? Die zijn allang ingepakt door de zielsbelevingen van ‘tongen, vallen, genezingen en profetieën’.