Varia

Bekering of wedergeboorte?

De woorden bekering en wedergeboorte worden meestal door elkaar gebruikt, tijdens evangelisatiediensten roept men op tot bekering en verandering. Deze studie heb ik geschreven naar aanleiding van een gesprek met een broeder die het had over mensen die wél tot bekering maar niet tot wedergeboorte zijn gekomen. Eigenlijk wilde ik er geen onderscheid in maken omdat in het gangbare spraakgebruik deze twee grootheden door elkaar gebruikt worden maar toch is er toch een cruciaal verschil wanneer we de Bijbel er op na slaan. In vele charismatische samenkomsten worden mensen opgeroepen zich hernieuwd aan de Here te geven, dan spreekt men over een hernieuwde bekering. Als men dan letterlijk over bekering spreekt kan ik me er iets bij voorstellen maar als men met deze hernieuwde overgave wedergeboorte bedoeld zit er iets fundamenteel fout. Persoonlijk was mijn zicht daarover door de jaren heen ook wat ’mistig’ geworden en daarom ben ik maar eens in de boekenkast gedoken en heb wat oud materiaal opgeduikeld. Aan de hand daar van heb ik de Bijbel doorgewerkt, de weerslag van dit avontuur kunt  in het navolgende lezen.

Bekering.
Laten we éérst eens nagaan wat een bekering nu eigenlijk is en wat de gevolgen daarvan zijn voordat we gaan spreken over wedergeboorte. Een heel bekend voorbeeld van de oproep tot bekering is het optreden van Johannes de Doper die mensen opriep zich van hun slechte en zondige wegen te bekeren, dit was al vóór het optreden van de Here Jezus Christus en op dat moment kon er nog geen sprake van ’wedergeboorte’ zijn want de Here had Zijn offer nog niet volbracht.

In die dagen trad Johannes de Doper op en hij predikte in de woestijn van Judea, En zeide: Bekeert u, want het Koninkrijk der hemelen is nabijgekomen. Hij toch is het, van wie door de profeet Jesaja gesproken werd, toen hij  zeide: De stem van één, die roept in de woestijn: Bereidt de weg des Heren, maakt recht zijn paden. Hij nu, Johannes, droeg een kleed van kameelhaar en een lederen gordel om zijn lendenen; en zijn voedsel bestond uit sprinkhanen en wilde honing. Toen liep Jeruzalem en heel Judea en de gehele Jordaanstreek tot hem uit,  En zij lieten zich in de rivier, de Jordaan, door hem dopen, onder belijdenis van hun zonden. Toen hij nu zag, dat vele van de Farizeeën en Sadduceeën tot de doop kwamen, zeide hij tot hen: Adderengebroed, wie heeft u een wenk gegeven om de komende toorn te ontgaan? Brengt dan vrucht voort, die aan de bekering beantwoordt; En beeldt u niet in, dat gij bij uzelf kunt zeggen: Wij hebben Abraham tot  vader, want ik zeg u, dat God bij machte is uit deze stenen Abraham kinderen te verwekken. Reeds ligt de bijl aan de wortel der bomen: iedere boom dan, die geen goede
vruchten voortbrengt, wordt uitgehouwen en in het vuur geworpen. Ik doop u met water tot bekering, maar Hij, die na mij komt, is sterker dan ik; ik ben niet waardig Hem zijn schoenen na te dragen; die zal u dopen met de heilige Geest en met vuur. De wan is in zijn hand en Hij zal zijn dorsvloer geheel zuiveren en zijn graan in de schuur bijeenbrengen, maar het kaf zal Hij verbranden met onuitblusbaar vuur.  Mattheüs 3:1-12

In het optreden van Johannes stond bekering en belijdenis van zonden centraal maar we lezen hier niet van wedergeboorte en een nieuwe schepping. Laten we eens zien wat de Bijbel er van zegt:

En wanneer gij u dan tot de Here, uw God, bekeert en naar zijn stem luistert overeen-komstig alles wat ik u heden gebied, gij en uw kinderen, met geheel uw hart en met geheel uw ziel  Deut. 30:2

De bekering uit Deuteronomium 30: 2 is een omkering van het denken en het doen, een terugkeer tot de Here en God van Israël die hen uit het land Egypte gered heeft. Deze bekering heeft totaal niets met wedergeboorte te maken, een bekeerd mens laat de zonde na en een wedergeboren mens is een nieuwe schepping in Christus. Wedergeboren zijn wil niet zeggen dat een mens daarna niet meer kán zondigen, dit is nog heel goed mogelijk maar dan is het gevolg kastijding door de Here opdat de wedergeboorne tot Hem terug komt. Wie tot bekering kwam moest in eigen kracht de slechte en zondige zaken nalaten en mocht daarna offers brengen en op die wijze de zonde bedekken met het bloed van bokken en stieren.

Door bekering, zich afkeren van de zondige daden, kon het volk Israël weer met haar Schepper en Here in het reine komen. Laten we er rekening mee houden dat Israël onder het oude verbond leefde en voor de bedekking der zonden regelmatig offers moest brengen zodat het bloed van het offerdier de zonde bedekte. Het volk moest na de bekering op de door de Here voorgeschreven wegen wandelen.

Zoekt de Here, terwijl Hij Zich laat vinden; roept Hem aan, terwijl Hij nabij is. De goddeloze verlate zijn weg en de ongerechtige man zijn gedachten en hij bekere zich tot de Here, dan zal Hij Zich over hem ontfermen; en tot onze God, want Hij vergeeft veelvuldig.
Jesaja 55:6-7

De Here heeft steeds door alle eeuwen heen de eis gesteld dat mensen zich (om) (be) keren van hun slechte en zondige wegen, ja zelfs de gedachten van de mens zijn Hem niet onbekend en dit wil zeggen dat we alles, ook onze diepste gedachten, die zondig zijn bij Hem moeten brengen want ook déze zijn niet verborgen voor Hem!

Voor de koorleider. Van David. Een psalm. Here, Gij doorgrondt en kent mij.  Ps  139:  1

Waarheen zou ik gaan voor uw Geest, waarheen vlieden voor uw aangezicht?   Ps  139:  7
 
Doorgrond mij, o God, en ken mijn hart, toets mij en ken mijn gedachten; Zie, of bij mij een heilloze weg is, en leid mij op de eeuwige weg.  Ps. 139:23-24

Als de Here zélfs onze diepste gedachten kent moet ons de angst om het hart slaan, dan kan toch niets ter wereld ons meer redden als we zonden en gedachten niet bij Hem brengen? In het Oude- en het Nieuwe Testament wordt de eis gesteld om weer met de Here in gemeenschap te komen bekering noodzakelijk is. Laten we goed beseffen dat wedergeboren mensen óók kunnen zondigen en de roepstem van de Heilige Geest negeren om zich om te keren op de ingeslagen weg. Daardoor komt het vaak voor dat het gebed van een wedergeboren christen niet verder komt dan het plafond van de kamer waar deze gebeden zijn uitgesproken.
In principe zou je kunnen zeggen dat een wedergeboren mens die zonde doet zich moet bekeren, omkeren, anders gezegd afkeren van de zonde. Hieraan zien we dat wedergeboorte en bekering twee verschillende grootheden zijn.

In het radioprogramma Vragen naar de weg van de EO sprak Ds. Velema jaren geleden eens over bekering en hij vertelde dat een christen zich voortdurend moet bekeren. Ik begreep er niets van want ik ging er van uit dat je je maar éénmaal kon bekeren tot Christus. Als je de begrippen bekering en wedergeboorte door elkaar haalt, zoals ik toen deed,  snap je er ook niets van. Toch heb ik het idee dat Ds. Velema ook niet helemaal begrijpt  wat bekering werkelijk is want hij gaat van het kerkelijke dogma uit dat een mens door besprenkeling als baby gedoopt is. In principe zien de kerken zich zelf als een soort voortzetting van het oude verbondsvolk Israël en daar is hun bekering dan ook op geënt. In feite sprak Velema in dat programma over een Oudtestamentische terugkeer tot de Here.

Een duidelijk voorbeeld van Oudtestamentische bekering vinden we in Joël 2: 12-32, we moeten wel bedenken dat dit schriftgedeelte doorgaat tot in onze tijd en dus ook spreekt over de tijd na Golgotha, de genadetijd waarin we momenteel leven.

Maar ook nu nog luidt het woord des Heren: Bekeert u tot Mij met uw ganse hart, en met vasten en met geween en met rouwklacht. Scheurt uw hart en niet uw klederen en bekeert u tot de Here, uw God  Joël 2:12-13a

Hier roept de Here Zelf doormiddel van Joël op tot omkering en berouw, daadwerkelijk berouw dat vanuit het binnenste komt. Hoe vaak zien we geen uiterlijk vertoon dat niets voorstelt en uiteindelijk weer tot terugval in de oude zonden veroorzaakt. Ook in deze genadetijd zijn er veel mensen die in eigen kracht tot bekering zijn gekomen, zélf de zonde willen nalaten maar ten diepste niet tot wedergeboorte zijn gekomen door dat ze de Here Jezus Christus hebben aangeroepen. In de praktijk komt het voor dat mensen jarenlang voor wedergeboren christen doorgaan omdat ze meelopen in de plaatselijke gemeente maar op een gegeven moment ontdekken ze tot hun schande dat de bekering de ze hebben ondergaan de bekering van Johannes was.

Want genadig en barmhartig is Hij, lankmoedig en groot van goedertierenheid, berouw hebbende over het onheil. Wie weet, of Hij Zich niet wendt en berouw heeft en een zegen achter Zich laat overblijven, tot een spijsoffer en een plengoffer voor de Here, uw God Blaast de bazuin op Sion, heiligt een vasten, roept een plechtige samenkomst bijeen. Joël 2:13b-15

Door de hele Bijbel heen zien we steeds weer opnieuw dat de Here lankmoedig en goedertieren is wanneer mensen van harte berouw hebben over de zonde.

Vergadert het volk, heiligt de gemeente, roept de ouden bijeen, vergadert de kinderen en de zuigelingen; de bruidegom trede uit zijn kamer en de bruid uit haar bruidsvertrek. Laat de priesters, de dienaren des Heren, tussen de voorhal en het altaar wenen en zeggen: Spaar, Here, uw volk en geef uw erfdeel niet prijs aan de smaad, zodat de heidenen met hen zouden spotten. Waarom zou men onder de volken zeggen: Waar is hun God?  Joël 2: 16-17

Hier zien we dat de Here gevoelig is voor het argument dat wordt aangevoerd want uiteindelijk wil de Here niet dat Zijn Heilige Naam wordt bespot door de heidenen wiens goden tot niets in staat zijn. Daarom zal de Here binnenkort ingrijpen en Zich manifesteren ten opzichte van de volkeren die het uitverkoren volk verdrukken en bedriegen. In Mattheüs 24 lezen we bv. hoe de toekomst zal verlopen en wee de mens die dit mee moet maken, de Here God zal al Zijn gramschap over de zondige mensheid uitstorten. De natuur zal totaal op hol slaan, de aarde zal zelfs uit haar balans raken door aardbevingen en meteoriet inslagen. Zou dit ’toevallig’ komen of zouden al de profetieën in een paar jaren worden vervuld?


Laten we eens een hele kleine collage bekijken die op InterNet te vinden is:

• Men verwacht voor 1997, waarschijnlijk rond september, een enorme aardbeving in Californië van ongeveer 10 - 15 op de schaal van Richter en ongeveer twee maanden later als reactie daarop een tweede van gelijke omvang.
• In 1997 of 1998 wordt een meteoor verwacht van minstens vier kilometer doorsnee die op de aarde zal storten
• Medio maart 1998 verwacht Dr. Chet Snow in Californië een mega-aardbeving
• Daarbij verwacht Dr. Chet Snow de ’Big One’, de super aardbeving die de aarde zal doen schudden
• Edgar Cayce spreekt over een bijzondere samenstand van planeten waardoor de magnetische polen omklappen of dramatisch verschuiven.

Toen nam de Here het op voor zijn land en Hij kreeg medelijden met zijn volk. De Here antwoordde zijn volk: Zie, Ik zal u koren, most en olie zenden, zodat gij daarmede verzadigd wordt, en Ik zal u niet meer prijsgeven tot een smaad onder de volken. Ik zal van u wegdrijven die uit het Noorden en hem verjagen naar een dor en woest land, zijn voorhoede naar de oostelijke zee en zijn achterhoede naar de westelijke zee, en zijn stank zal opstijgen en zijn vuile lucht zal opstijgen, want hij heeft grote dingen gedaan. Vrees niet, o land, jubel en verheug u, want de Here heeft grote dingen gedaan. Vreest niet, gij dieren des velds, want de weiden der woestijn groenen, want het geboomte draagt zijn vrucht, vijgeboom en wijnstok geven hun rijkdom. En gij, kinderen van Sion, juicht en verheugt u in de Here, uw God, want Hij geeft u de leraar ter gerechtigheid; ja, regenstromen laat Hij voor u nederdalen, vroege regen en late regen, zoals voorheen. De dorsvloeren zullen vol koren zijn en de perskuipen van most en olie overstromen. Ik zal u vergoeden de jaren, toen de sprinkhaan [alles] opvrat, de verslinder en de kaalvreter en de knager, mijn groot leger dat Ik op u afzond. Gij zult volop en tot verzadiging eten, en gij zult loven de naam van de Here, uw God, die wonderbaar met u gehandeld heeft; mijn volk zal nimmermeer te schande worden. Dan zult gij weten, dat Ik in het midden van Israël ben, en dat Ik, de Here uw God ben, en niemand anders; mijn volk zal nimmermeer te schande worden.  Joël 2: 18-27

Hetgeen de Here hier, bij monde van Joël, belooft voor Israël zal pas plaats vinden nadat Israël als volk tot inkeer komt, Joël spreekt van bekering. Ik kan me voorstellen dat het volk tijdens de kastijding die verwacht wordt voor de komende jaren tot inkeer komt en in ziet dat het hun God ernst is. Vanaf het moment dat het volk tot inkeer komt zal Israël als land enorm gezegend worden en overvloeien van rijkdom terwijl de rest van de wereld in de problemen blijft. Hoe dit zal gebeuren weten we niet maar het zou kunnen zijn dat het Israël opvalt dat de wereldbevolking onder enorme druk leeft en het land Israël min of meer wordt gespaard. Hoe het ook zal zijn, het zal het volk duidelijk worden dat ze bij de Here een speciale plaats in neemt. In het volgende uit Joël lezen we van de geestelijke uitwerking die na bekering komt.

Daarna zal het geschieden, dat Ik mijn Geest zal uitstorten op al wat leeft en uw zonen en uw dochters zullen profeteren; uw ouden zullen dromen dromen; uw  jongelingen zullen gezichten zien. Ook op de dienstknechten en op de dienstmaagden zal Ik in die dagen mijn Geest uitstorten. Ik zal wonderen geven in de hemel en op de aarde, bloed en vuur en rookzuilen. De zon zal veranderd worden in duisternis en de maan in bloed, voordat de grote en geduchte dag des Heren komt. En het zal geschieden, dat ieder die de naam des Heren aanroept, behouden zal worden, want op de berg Sion en te Jeruzalem zal ontkoming zijn, zoals de Here gezegd heeft; en tot de ontkomenen zullen zij behoren, die de Here zal roepen.  Joël 2: 28-32

Deze bekering is niet een wedergeboorte maar een bekering zoals het Oude Testament het oproept, dit is logisch want het volk Israël leeft tot op de dag van heden voor het overgrote deel zonder Christus Jezus, hun Messias. Volgens de Bijbel zal Israël in de tijd die bedoeld wordt in Joël 2 Jezus herkennen en erkennen als hun Messias en daar zal dan ook die grote zegen uit voortvloeien. Voor hen die tot wedergeboorte gekomen zijn is geen aardse toekomst maar een hemelse zoals we kunnen lezen in 1 Thessalonicenzen 4:13-18.

Doch wij willen u niet onkundig laten, broeders, wat betreft hen, die ontslapen, opdat gij niet bedroefd zijt, zoals de andere [mensen], die geen hoop hebben. Want indien wij geloven, dat Jezus gestorven en opgestaan is, zal God ook zo hen, die ontslapen zijn, door Jezus wederbrengen met Hem. Want dit zeggen wij u met een woord des Heren: wij, levenden, die achterblijven tot de komst des Heren, zullen in geen geval de ontslapenen voorgaan, Want de Here zelf zal op een teken, bij het roepen van een aartsengel en bij het geklank ener bazuin Gods, nederdalen van de hemel, en zij, die in Christus gestorven zijn, zullen het eerst opstaan; Daarna zullen wij, levenden, die achterbleven, samen met hen op de wolken in een oogwenk weggevoerd worden, de Here tegemoet in de lucht, en zo zullen wij altijd met de Here wezen. Vertroost elkander dus met deze woorden.  1 Thessalonicenzen 13-18

Dát is de toekomst voor hen die wedergeboren zijn en daarom gaan we in het volgende verder met het begrip wedergeboorte. Wel wil ik nog kwijt dat velen roepen bekeerd te zijn maar wanneer het gesprek verder gaat blijkt dat de bekering niet verder is gekomen dan de Oud Testamentische bekering die de wedergeboorte niet als vrucht had.

De nieuwtestamentische bekering of wedergeboorte.
Zoals we zagen is bekering in feite niets anders dan het nalaten van zonde en afval van de Here God. Het Oudetestament staat daar populair gezegd bol van want steeds opnieuw liepen de Israëlieten de afgoden achterna. Steeds moest de Here God hen weer door kastijdingen dwingen om tot Hem terug te keren. Na elke oproep tot bekering en berouw nam de Here hen weer in liefde aan en ging met hen verder. Hij accepteerde hun offers weer als men met een oprecht hart tot Hem kwam en de zonden van het volk werden weer bedekt door het bloed van de offerdieren. Toch was zo’n bekering geen wedergeboorte, zelfs de doop der bekering van Johannes de Doper bleef steken in de Oudtestamentische bekering, dit zien we bv. in de mensen die Paulus ontmoete in Efeze:

En terwijl Apollos te Korinte was, geschiedde het, dat Paulus, na door de bovenlanden gereisd te zijn, te Efeze kwam, en daar enige discipelen vond. En hij zeide tot hen: Hebt gij de Heilige Geest ontvangen, toen gij tot het geloof kwaamt? Doch zij zeiden tot hem: Wij hebben zelfs niet gehoord, dat er een Heilige Geest is. En hij zeide tot hen: Waarin zijt gij dan gedoopt? En zij zeiden: In de doop van Johannes.
Maar Paulus zeide: Johannes doopte een doop van bekering en zeide tot het volk, dat zij moesten geloven in Hem, die na hem kwam, dat is in Jezus. En toen zij dit hoorden, lieten zij zich dopen in de naam van de Here Jezus. En toen Paulus hun de handen oplegde, kwam de Heilige Geest over hen, en zij spraken in tongen en profeteerden. En het waren in het geheel ongeveer twaalf mannen.
Handelingen 19:1-7

De apostel Paulus laat hier duidelijk zien dat er een cruciaal verschil is tussen bekering voor Golgotha en bekering na Golgotha, daarom is het ook beter om de term te gebruiken die de Here Zelf gebruikte toen Hij met Nicodémus sprak in het holst van de nacht.

En er was iemand uit de Farizeeën, wiens naam was Nikodemus, een overste der Joden; Deze kwam des nachts tot Hem en zeide tot Hem: Rabbi, wij weten, dat Gij van God gekomen zijt als leraar; want niemand kan die tekenen doen, welke Gij doet, tenzij God met Hem is.  Johannes 3:1-2

Nikodemus is hier het schoolvoorbeeld van een mens die de waarheid zoekt maar daarvoor niet wil uitkomen voor z’n omgeving die wél religieus is maar geen levende relatie met God heeft. Dagelijks kunnen we dit soort mensen meemaken, als we alleen met hen spreken vragen ze je ’het hemd van het lijf’ maar zodra anderen in de buurt komen worden ze oppervlakkig en soms zelfs vijandig en spottend.

Jezus antwoordde en zeide tot hem: Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u, tenzij iemand wederom geboren wordt, kan hij het Koninkrijk Gods niet zien.  Johannes 3: 4

De Here valt gelijk met de deur in huis, Hij spreekt helemaal niet over religieuze voorwaarden, leringen die door mensen zijn opgesteld en zelfs niet over de offers die in de tempel volbracht moesten worden. Deze tekst zou voor vele kerkmensen een ’belletje moeten doen rinkelen’ want de Here spreekt helemaal niet over één of ander verbond.

Nikodemus zeide tot Hem: Hoe kan een mens geboren worden, als hij oud is? Kan hij dan voor de tweede maal in de moederschoot ingaan en geboren worden? Jezus antwoordde: Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u, tenzij iemand geboren wordt uit water en Geest, kan hij het Koninkrijk Gods niet binnengaan.  Johannes 3: 4-5

Nikodemus reageerde hier zuiver menselijk want hij ’zag’ de geestelijke wedergeboorte niet. Toch moeten we opmerken dat deze man oprecht* was want hij durfde ondanks weerstand van de heersende religieuze orde toch tot Jezus komen om Hem de ware weg te vragen. De Here sprak hier van ’water en Geest’ en daar bedoelde Hij mee dat het water het woord van God is en de Geest de Heilige Geest die uiteindelijk de zondaar moet overtuigen.

* Bronnen buiten de Bijbel die goed gedocumenteerd zijn vertellen ons dat Nicodémus in  tot wedergeboorte is gekomen na de kruisdood van de Here en later zelfs in Europa geweest is nadat de gemeente verschrikkelijk vervolgd werd in Jeruzalem.

Wat uit het vlees geboren is, is vlees, en wat uit de Geest geboren is, is geest. Verwonder u niet, dat Ik u gezegd heb: Gijlieden moet wederom geboren worden. De wind blaast, waarheen hij wil, en gij hoort zijn geluid, maar gij weet niet, vanwaar hij komt of waar hij heengaat; zo is een ieder, die uit de Geest geboren is.  Johannes 3:7-7

Nikodemus antwoordde en zeide tot Hem: Hoe kan dit geschieden? Jezus antwoordde en zeide tot hem: Gij zijt de leraar van Israël, en deze dingen verstaat gij niet?   Johannes 3:10

Hoe vaak komt het niet voor dat we dergelijke mensen tegen komen, ze zijn soms zelfs predikant of ouderling en toch willen ze er niet aan dat elk mens tot wedergeboorte moet komen. Het baat een mens totaal niets dat die is ’gedoopt’ enkele dagen na de geboorte. Een mens kán niet behouden worden omdat er ’belijdenis des geloofs’ is gedaan en nog minder garantie geeft het lidmaatschap van de ene of de andere kerk. Persoonlijk ken ik er nog al wat mensen die beweren dat de kerk de plaats van Israël heeft ingenomen omdat de joden Christus hebben verworpen. Het gevolg daarvan is dat men kinderen, jongens én meisjes, kort na de geboorte besnijdt doormiddel van een waterritueel dat men ’doop’ noemt. Men gaat er van uit dat men dan in de kerk is opgenomen die de belofte aan Abraham gedaan door de Here God heeft geérfd. Maar zo als we zien in Johannes 3 baat dat niets want Nikodemus, een jood van geboorte en óók nog schriftgeleerde moest óók tot bekering komen! Het is tragisch dat zowel predikanten als kerkleden veelal geen zicht hebben op het verbond tussen de Here God en Abraham, laat staan dat ze leren dat een persoonlijke wedergeboorte nodig is. Veel liever spreekt zo’n dominee over een ’voortdurende bekering’ die in principe Oudtestamentisch is en pas vruchten kan afwerpen als er offerdiensten zijn of als de gemeente van Christus is weggenomen tijdens de grote verdrukking die over de wereld zal komen zoals de Here dit al aangaf in Mattheüs 24.

Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: wij spreken van wat wij weten en wij getuigen van wat wij gezien hebben, en gij neemt ons getuigenis niet aan. Indien Ik ulieden van het aardse gesproken4 heb, zonder dat gij gelooft, hoe zult gij geloven, wanneer Ik u van het hemelse spreek? En niemand is opgevaren naar de hemel, dan die uit de hemel nedergedaald is, de Zoon des mensen. En gelijk Mozes de slang in de woestijn verhoogd heeft, zo moet ook de Zoon des mensen verhoogd worden, Opdat een ieder, die gelooft, in Hem eeuwig leven hebbe. Want alzo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat een ieder, die in Hem gelooft, niet verloren ga, maar eeuwig leven hebbe. Want God heeft zijn Zoon niet in de wereld gezonden, opdat Hij de wereld veroordele, maar opdat de wereld door Hem behouden worde. Wie in Hem gelooft, wordt niet veroordeeld; wie niet gelooft, is reeds veroordeeld, omdat hij niet heeft geloofd in de naam van de eniggeboren Zoon van God. Dit is het oordeel, dat het licht in de wereld gekomen is en de mensen de duisternis liever gehad hebben dan het licht, want hun werken waren boos. Want een ieder, die kwaad bedrijft, haat het licht, en gaat niet tot het licht, opdat zijn werken niet aan de dag komen; Maar wie de waarheid doet, gaat tot het licht, opdat van zijn werken blijke dat zij in God verricht zijn.  Johannes 3:11-21

De Here spreekt hier van hemelse dingen, de hemelse toekomst want Hij spreekt over behoudenis door het geloof in Hem. We kunnen dus rustig stellen dat alleen de volledige overgave aan Hem ons kan behouden en dat geen kerk of gemeente daar ook maar iets aan kan toevoegen. Nikodemus was als jongetje van acht dagen oud besneden, hij behoorde tot de geestelijke top van Israël en was daarnaast een oprecht en hoogstand mens die niet gemakkelijk met de heersende klasse meeliep en toch was hij niet behouden! Hij moest klein worden voor Christus Jezus door te erkennen dat hij niets, maar dan ook niets aan zijn behoudenis kon toevoegen maar als het ware als een kind afhankelijk van Christus moest worden. Zijn we misschien meer, beter of hoogstaander dan Nikodemus? Is het voldoende dat we ’binnen het verbond’ zijn geboren? Nee, ook wij moeten tot wedergeboorte komen om tot behoudenis te komen.

Tot besluit.
Al met al is het een heel verhaal geworden en uiteindelijk moet het ons duidelijk zijn dat er een wezenlijk verschil bestaat tussen wedergeboren zijn en tot bekering gekomen zijn. Vooral omdat het laatste meer een zaak van het verstand is dan van het hart. Je kan, met veel spijt en berouw, tot de ontdekking gekomen zijn dat is in je leven op de oude wijze niet verder gaat. Israël kwam ook geregeld tot die ontdekking en beterde dan haar leven. De Here spreekt vele malen over de besnijdenis van het hart en dat hoeft bij een bekering lang niet altijd het geval te zijn. Daar staat tegenover dat wedergeboorte een eenmalige zaak is, de Here geeft de mogelijkheid om opnieuw te worden geboren maar dan ’van boven af’ door de werking van de Heilige Geest en door het (water) Gods Woord. Laten we dan die kans grijpen zo lang het nog mogelijk is want het kan heel spoedig zo ver zijn als het wordt beschreven 1 Thessalonicenzen 4: 13-18.

Naast de gedachte die in de kerken leeft wat de ’automatische opname in het verbond met Abraham’ betreft leeft er in de evangelische gemeenten, en met name in de pinkstergemeenten, de gedachte dat de wedergeboorte vergelijkbaar is met een bekering en dat dan deze liefst door enige emoties wordt begeleidt. Ik hoorde kortgeleden  een verhaal van iemand die tijdens een praise-avond zo door emoties was geraakt dat ze zich daarna maar had laten dopen. De andere kant van het verhaal is dat ze nog net zo gemakkelijk vloekt en schreeuwt als voor deze ’bekering’. Dit zal dan waarschijnlijk een ’bekering van het moment’ geweest zijn die totaal niets met wedergeboorte te maken heeft. Een wedergeboren mens weet dat hij/zij in totale afhankelijkheid van Christus Jezus leeft, het is zelfs zo dat bij een eventuele zonde het hart wordt aangeklaagd door de Heilige Geest.

Het is verstandig om eens heel goed na te denken en ons zelf af te vragen of we wel tot wedergeboorte zijn gekomen, of dat we zijn blijven steken bij de oproep van Johannes de Doper. Mocht het laatste het geval zijn dan is het zaak dit zo spoedig mogelijk bij Christus te brengen en Hem te vragen in ons leven te komen. Gods zegen bij deze beslissing toegewenst.


Werkgroep Bijbel:Aktueel!