Gaven en ambten in de Gemeente.

Gaven en ambten in de Gemeente.

Inleiding:
De Gemeente van Christus wordt vaak verward met de kerk, daarom worden de leden van de kerk bij de aanvang van de dienst begroet als:  ’broeders en zusters, gemeente van Jezus Christus’.  In de dagelijkse praktijk kunnen wij niet in één oogopslag zien wie er nu wél of niet een broeder of zuster van ons is, daar komt nog bij dat veel kerkleden ’automatisch’ lid zijn van een kerk door geboorte binnen een kerkelijk gezin en hebben daardoor vaak geen persoonlijke keuze voor Christus hebben gemaakt.

Lidmaatschap, naar menselijke maatstaven, kent de Gemeente van Christus niet. De Gemeente is een organisme dat ontstaan is nadat Christus ten hemel is gevaren. De kerken, zoals wij die kennen, zijn door mensen georganiseerde instellingen met functies en taken die omschreven zijn in een kerkorde. Zo mag alleen een ’ingewijde’,  iemand met een aantal jaren universitaire studie achter de rug, kerkelijke handelingen zoals ’dopen’ en ’preken’ uitvoeren. De Bijbel kent dit soort ’ingewijden’ niet, het is een restant van de Roomse Kerk, of liever van de Babylonische afgodendienst. Van een predikambt wordt in de Bijbel geen melding gemaakt; dit is (dus) een menselijke instelling, overgeërfd van de Roomse kerk die z.g.n. ’priesters’ aanstelt.

De Gemeente daarentegen kent geen afgestudeerde, betaalde, krachten, hooguit kan er iemand bij uitzondering, vrijgesteld worden van een baan en, alleen, in levensonderhoud worden voorzien door een groep Christenen. Dopen, leren, spreken of pastoraal werk mag elke Christen uitvoeren.  Elke Christen heeft bij de bekering of wedergeboorte de Heilige Geest ontvangen Op het moment dat iemand voldoende kennis heeft, en geestelijk rijp geacht mag worden, is er geen enkele belemmering te leren, ondersteunen of te dopen. Zolang we de Geest in ons leven laten werken staat er niets in de weg om in dienst van de Here te staan. Anders wordt het als we op een gegeven moment de Heilige Geest verachteren en onze eigen wil volgen.

Neem nu eens Simson en andere Geestvervulde leiders in het O.T.
In het Oude Testament zien we Geestvervulde mensen die op en heel speciale wijze een bediening van de Here ontvangen, meestal volbrengen ze de opgelegde taak naar behoren, maar het komt ook voor dat een uitverkorene faalt.

Zo nu en dan zien we in het Oude Testament dat een onvruchtbare vrouw een kind krijgt in navolging van een belofte van de Here. Meestal zijn dit dan zonen die met een bepaalde opdracht geboren worden en vanaf hun geboorte door de Here apart worden gezet.

Als eerste gaan we naar Hanna, een onvruchtbare vrouw, ze bad tot de Here. In dat gebed zien we iets dat heel speciaal is, in 1 Samuël lezen we dat ze in de tempel onverstaanbaar bad en dat Eli in eerste instantie dacht dat ze dronken was. (1 Samuël 1:14) Nadat ze aan Eli had uitgelegd dat ze niet dronken, maar zwaar bedroefd was omdat ze onvruchtbaar was, zegende hij haar met de belofte dat de Here haar zou geven waarom ze gevraagd had.

Hanna, die onvruchtbaar was, doet de Here de gelofte, dat als Hij haar een mannelijke nakomeling schenkt, zij die voor zijn hele leven aan de Here zal geven en dat er nooit een scheermes op zijn hoofd zal komen. Ze houdt die gelofte als de zoon wordt geboren. Als het kind, Samuël, wordt gespeend brengt ze de kleine jongen naar  Eli in het huis des Heren en staat hem, voor zolang hij leeft, aan de Here af.

In haar lofzang, na de geboorte, lezen we o.a. het volgende:
’Wie verzadigd waren, verhuren zich om brood, maar wie hongerig waren, mogen  rusten. Zelfs een onvruchtbare baart er zeven, maar wie rijk was aan kinderen, verwelkt.’  1 Samuël 2:5

Nadat Eli Hanna en haar man Elkana gezegend heeft (1 Samuël 2:20) krijgt Hanna mettertijd nog vijf kinderen, 3 zonen en 2 dochters. Dus met Samuël erbij komen we op 6 kinderen, terwijl Hanna in 1 Samuël 2:5 spreekt over 7! In de Staten Vertaling staat zelfs: ”Totdat de onvruchtbare 7 heeft gebaard”.  Er is hier iets aan de hand dat we in eerste oogopslag niet zouden verwachten, die 7 staat niet voor zeven kinderen! Die 7 staat voor de Heilige Geest! Bij al de kinderen die als gevolg van gebed en belofte zijn geboren zien we dat ze een speciale opdracht ontvangen hebben, dat ze van kind af aan apart zijn gezet en dat later ’de Geest op hen was’. Neem nu eens:

Lukas 1:17;
Zacharias en Elisabeth waren kinderloos, omdat Elisabeth onvruchtbaar was. Elisabeth baarde Johannes die vanaf de schoot van z’n moeder vervuld was met de Heilige Geest. (Lukas 1:15).

Genesis 11:30.
Saraï was onvruchtbaar, Sara(ï) baarde later Isaäk en via Isaäk werd het eeuwig verbond met de Here opgericht.

Genesis 25:21.
Later bad Izaäk tot de Here omdat zijn vrouw Rebecca onvruchtbaar was, ze mocht twee kinderen baren, waaronder Jacob, die mocht God van aangezicht tot aangezicht zien. (Genesis 32:30)

Genesis 29:31.
’Maar Rachel bleef onvruchtbaar’. ’Toen gedacht God Rachal en God verhoorde haar en ze baarde een zoon . . . .  en ze gaf hem de naam Jozef’. (Genesis 30:22-24) Jozef legde later de droom van Farao uit.

Simson, de man met de 7 vlechten.
Richteren 13:2.
De vrouw van Menoah was onvruchtbaar. De Engel des Heren, zo openbaarde God zich op dat moment, verscheen aan de vrouw en vertelde haar dat ze zwanger zou worden van een zoon die aan de Here toegewijd zou zijn. Simson kunnen we ergens als het type van de Gemeente van Christus zien, zolang hij in de juiste relatie was met de Here God, bleef Zijn Geest op Simson. Maar op het moment dat Simson eigenzinnig werd trok de Geest zich terug. Het gedrag van Simson kunnen we enigszins vergelijken met de Gemeente, en evenals Simson zijn kracht terug kreeg, krijgt de Gemeente haar kracht ook terug, áls ze tot inkeer komt.

De Engel des Heren, God Zelf, komt persoonlijk de aankondiging doen aan de vrouw die Simson zal baren en drukt haar tot driemaal toe op het hart rein te leven tijdens de zwangerschap. De Engel des Heren gebruikt bijna letterlijk dezelfde woorden als Gabriël die Maria de geboorte van Jezus Christus aankondigt.

De Engel des Heren is zo betrokken bij de geboorte van Simson dat Hij het heugelijke feit Zelf aankondigt. Hij komt niet alleen Zelf, maar nergens in de Bijbel wordt Hij zo vaak vermeld. Alleen al in het hoofdstuk van de aankondiging, Richteren 13, wordt Hij 18 keer genoemd! Bijvoorbeeld als de Man Gods, een Engel Gods, de Engel Gods, immers die Naam is Wonderbaar en 10 maal, de Engel des Heren!

Lezen: Richteren 13:1-25

De aangekondigde zoon wordt vanaf de conceptie als geheiligd beschouwd door de Here God, het is een Nazireeër, wat wil zeggen dat hij aan de Here gewijd is. Ook de Gemeente is aan de Here gewijd en moet zich van elke smet of zonde reinigen.

Als Simson is opgegroeid lezen we voor het eerst dat hij naar Timna gaat en daar komt ook voor het eerst de kracht van de Heilige Geest over hem als hij een leeuw met de blote handen verslaat.

Ook de Gemeente loopt het gevaar dat ze wordt aangevallen door een ’leeuw’, en wel satan, die rond gaat als een briesende leeuw, zoekende wie hij kan verslinden. Maar als we leven in de kracht van de Geest heeft deze leeuw, satan, geen vat op ons. Dan hebben we geen ander wapen nodig dan de kracht van de Heilige Geest:

’Want de wapenen van onze veldtocht zijn niet vleselijk’  (2 Corinthe 10:4) en ’Want wij hebben niet te worstelen tegen bloed en vlees’
(Galaten 6:12)

Als we de geschiedenis lezen van Simson schudden we soms ons hoofd meewarig, een man Gods’ die, terwijl hij het beter kon weten, gruwelijk de fout in ging. Hij zocht gemeenschap met de wereld in de vorm van een hoer, maar ondanks deze daad blééf de Geest op hem:

’Eens, toen Simson naar Gaza ging, zag hij daar een hoer en kwam tot haar. Zodra aan de Gazieten meegedeeld was: Simson is hier gekomen, stelden zij zich aan alle kanten op en loerden de gehele nacht op hem in de stadspoort; die gehele nacht echter deden zij niets, denkende: als het morgenlicht aanbreekt, zullen wij hem doden. Maar Simson bleef slapen tot middernacht. Te middernacht stond hij op, greep de deuren van de stadspoort en de beide posten, rukte ze met grendel en al los, legde ze op zijn schouders en bracht ze naar de top van de berg, die tegenover Hebron ligt.’  Richteren 16:1-3

De Gemeente heeft zich ook door ’een hoer’, de hoer van Babylon, laten verleiden in het verleden, ze zocht wereldse macht door toedoen van de Romeinse Keizer Constantijn de Grote. Door hem werden Babylonische elementen binnen de Gemeente gebracht. Elementen die de Gemeente ’kerk’ maakte, en op dit moment deel doet uitmaken, van de wereldkerk welke de komende antichrist met open armen zal ontvangen.

Evenals Simson wist de Gemeente dat ze door Christus geheiligd, afgezonderd, was en toch zocht ze haar heil in de wereld. Maar zoals Simson zich vermande, kunnen de kerkleden ook (nog) tot inkeer komen en hun heil weer bij de Geest, God Zelf, zoeken. Ze kunnen dan in die Kracht getuigen, mits ze tot inkeer komen en de waanwijsheid van de wereld los laten. De ’kerk’ zélf kán niet anders want ze is een menselijke organisatie die gedoemd is samen met de antichrist ten onder te gaan. (Openbaring 18)

De Bijbel roept op de (wereld) kerk te verlaten zolang het nog kan, de Heilige Geest wil, evenals bij Simson, Zijn kracht aan een ieder geven die daar om vraagt en het geestelijke Babylon verlaat.

’En ik hoorde een andere stem uit de hemel zeggen: Gaat uit van haar, mijn volk, * opdat gij geen gemeenschap hebt aan haar zonden en niet ontvangt van haar plagen. Want haar zonden hebben zich opgehoopt tot aan de hemel en God heeft aan haar ongerechtigheid gedacht.’  Openbaring 18:4-5

* We lezen hier ’volk’, dus mensen persoonlijk, geen organisatie of kerk, de kerk heeft liefde opgevat voor een vrouw, de hoer van Babylon, evenals Simson die een heidense vrouw lief kreeg.

’Daarna vatte hij liefde op voor een vrouw…….. Delila’   Richteren 16:4.

In eerste instantie flirtte Simson met de wereld, hij ’kwam tot een hoer’, hier was geen greintje liefde te bespeuren, hij huurde haar lichaam. Maar daarna werd het anders, hij werd verliefd op een vrouw van de wereld. Hij smolt als het ware zijn ziel één met iemand van de tegenstander, de satan. De tegenstander trachtte doormiddel van die vrouw achter het geheim van zijn enorme kracht te komen en deze te vernietigen.

’De vrouw’, Babylon, ontdekte de kracht van de Gemeente van Christus en maakte haar monddood ten tijde van Keizer Constantijn. Ze bood mensen macht en aanzien, áls ze (alleen maar) religieus bleven en zich niet (meer) aan Christus overgaven.

Lezen: Richteren 16:4-15
Simson lichtte een tipje van de sluier op, hij vertelde dat hij door ’7 verse pezen’ in bedwang gehouden kon worden, het was nog niet de volle waarheid maar hij liet al doorschemeren dat er ’iets’ was met 7, met God Zelf. Hij gaf ’het getal 7’ prijs, hoe vaak heeft het christendom God de Heilige Geest niet prijsgegeven om in de wereld goede sier te maken? Denk eens aan de politiek, ’christelijke partijen’ b.v. laten Hindoes en Moslims toe in hun gelederen, zélfs nemen ze plaats in de bankjes van de 2e kamer als lid van het CDA! Hier kan de Heilige Geest helemaal niet meer werken, niet alleen vanwege de andere ’godsdiensten’ maar vooral omdat het christendom zich heeft verbonden met ’Rome’ welke een voorzetting is van de ’hoer van Babylon’. De ’christenheid’ heeft zich net zoals Simson, in Richteren 16:19, de 7 vlechten laten afknippen en heeft alle, alle kracht verloren!

Lezen: Richteren 16:15-21; ’het haar werd afgeknipt’
 
Zoals Simson genade ontving, ontvangt elk mens persoonlijk genade, een ieder die de Here Jezus Christus aanroept zál vergeving ontvangen én de Heilige Geest tijdens de bekering!

Even terug naar vers 19 van Richteren 16, daar lezen we  dat Simson op de knieën van Delila in slaap viel evenals de Gemeente ’het hoofd in de schoot legde’ toen Constantijn aan de macht kwam, ze legde zich neer bij de machtswellust om zélf macht te ontvangen. De kracht van de Gemeente werd verlaagd tot de ’kracht’ van elke religie, het stelde niets meer voor!


Simson Kerk. (voorheen Gemeente)
1e Werd blind gemaakt Afstompende monotonie, geen Geest
2e Geboeid (gebonden) Gebonden door sleur, de Geest is weg
3e Werd gevangen gezet Is in rituelen gevangen, dood geloof
4e Hij moest de molen draaien Geestdodende religie
5e Naar de mens; geen uitzicht Letterlijk de Geest monddood gemaaktdoor een dode religie die tot de eeuwige dood leidt! Geen uitzicht op eeuwig leven!

Simson werd krachteloos gemaakt door de satan, hij gebruikte een vrouw uit de wereld om de Here in de wielen te rijden. De satan vergat één ding, al laat een mens de Here los, de Here laat Zijn geheiligden nooit los! Hij is genadig en lankmoedig want we lezen in Richteren 16:22 dat:
’Maar van het ogenblik af, dat zijn hoofdhaar afgeschoren was, begon het weer aan te groeien.’

Zoals Simson is de Gemeente nooit helemaal ’kaal’ geweest, er zijn altijd mensen geweest die zich ondanks tegenstand, en vervolging door de kerk, geheel aan Christus hebben toegewijd. Ondanks dat de Gemeente zich in de kerken:

- Aan een ’andere vrouw’(Rome/Babel) heeft gegeven en haar kracht heeft verraden.
- Zich blind heeft laten maken.
- Zich heeft laten binden.
- Zich in de (geestelijke) gevangenis heeft laten zetten.
- Zich in de tredmolen van de religie heeft laten stoppen.

De Heilige Geest heeft de Gemeente nooit verlaten, steeds stonden er mensen op die door de Geest gedreven het Evangelie verkondigden en tot redding van zielen mochten zijn. Het is zelfs zo dat God onze Here Jezus wél heeft verlaten! :

’Omstreeks het negende uur riep Jezus met luider stem, zeggende: Eli, Eli, lama sabachtani? Dat is: Mijn God, mijn God, waarom hebt Gij Mij verlaten?’  Matthéüs 27: 46          

Maar ons, de Gemeente, heeft Hij nooit verlaten! :
’Laat uw wijze van doen onbaatzuchtig zijn, weest tevreden met wat gij hebt.  Want Hij heeft gezegd: Ik zal u geenszins begeven, Ik zal u geenszins verlaten.’   Hebreeën 13:5

Zag de Gemeente dit maar iets beter in, ging ze de kerken maar verlaten want de wereld, vooral de Filistijnen (Palestijnen), de Islam vermaakt zich over die ’stomme christenen’ die zich hun geloof laten ontroven door de Wereld Raad van Kerken die met elke religie in zee gaat.

Hier houdt elke vergelijking met Simson op, hij kreeg de kracht van de Geest terug en nam in zijn sterven vele heidenen mee. De Gemeente daartegen zal door de kracht van de Geest (1 Thessalonicenzen 4:13-18) de aarde verlaten terwijl Simson mét de heidenen stierf.

De kerk, type van Simson, die met Babylon hoereerde, zal mét de ongelovigen de dood in gaan, de Gemeente van Christus zal zoals Henoch, Genesis 5:24, vóór het oordeel de aarde verlaten en haar Here en Meester tegemoet gaan in de lucht.

De Gemeente.
We gaan verder met de structuur van de Gemeente, het Lichaam van Christus en gaandeweg zal het steeds duidelijker worden welk verschil er is tussen de Gemeente van Christus en de georganiseerde kerk met z’n kerkorde en mensen in loondienst.

De ambten:
De Bijbel maakt verschil tussen gaven en ambten. Een gave ontvangt de Christen uit de hand van de Here God, de Grote Gever. In een ambt wordt men geplaatst. Een gelovige, die een ambt vervult kan natuurlijk ook één of meer gaven van de Here gekregen hebben, zoals bijvoorbeeld Stephanus en Philippus.

Verkiezing diakenen:   Handelingen 6:1-15  (Lezen)
Stefanus, diaken met gaven : Handelingen 7:1-53
Filippus, diaken met gaven : Handelingen  8:5-8

In het Nieuwe Testament vinden we drie verschillende ambten; n.l het ambt van:
1. Apostelen (bestaan niet meer)
2. Diaken    (onbetaalde functie)
3. Oudste   (onbetaalde functie)

De apostelen werden door de Here Jezus gekozen om met Hem te zijn en in Zijn naam te handelen. Vanaf het moment dat de laatste stierf komt dit ambt niet meer voor want de Here is ten hemel gevaren nadat Hij zijn aardse bediening had vervuld.

Het Apostolische Genootschap, de Heiligen in Jezus Christus der laatste dagen, volgen daarom een buitenbijbelse lering want ze zeggen dat het apostelschap in hun organisatie is doorgegaan. Op hen is Handelingen 20: 28-35 van toepassing waar Paulus zegt dat er grimmige wolven zullen komen om discipelen achter zich te trekken, maar niet alleen dit Genootschap, het slaat op een ieder die vanwege winst en aanzien discipelen achter zich wil trekken.

Lezen:
Lukas 6:13-18       De apostelen werden door de Here uitverkoren.
Matthéüs 10:1-42  Ze werden op Zijn bevel uitgezonden om het evangelie van het koninkrijk te verkondigen, mét de daarbij behorende tekenen.

Deze verkondiging was voor het volk Israël want voor hen is het koninkrijk, ze hebben een aardse bediening, dit zal z’n beslag krijgen in het 1000 jarige Rijk. Ook de tekenen en wonderen die ze mochten doen waren aards gericht, in principe waren de apostelen tijdens hun uitzending een voorvervulling van de nieuwe aarde in Openbaring 22:1-5 waar geen ziekte meer zal zijn.

Lezen: Matthéüs 19:27-30

’Jezus zeide tot hen: Voorwaar, Ik zeg u, gij, die Mij gevolgd zijt, zult in de wedergeboorte, wanneer de Zoon des mensen op de troon zijner heerlijkheid zal zitten, ook op twaalf tronen zitten om de twaalf stammen van Israël te richten.’  Matthéüs 19:28 

Ondanks hun zwakke openbaring zegt de Here Jezus toch tot hen dat ze mogen heersen over het wedergeboren Israël. Zo zal het ook de Gemeente vergaan, we mogen als Koningen en Priesters heersen gedurende het duizendjarige rijk. (Openbaring 21:4)    

Terug naar document-overzicht
Dit artikel wordt u aangeboden door Het BijbelArchief.
Mocht u vragen en/of opmerkingen hebben over dit artikel kunt u contact opnemen met de aanbieder.