Evangelie

Lukas 15:22 “ …doet hem een ring aan zijn hand….”

De gelijkenis waarin de bovengenoemde zin staat is erg bekend. Het is de gelijkenis van de verloren zoon. Deze gelijkenis is de laatste in een serie van 3 gelijkenissen die de Here Jezus vertelt. De eerste gelijkenis gaat over het ene (unieke) schaap dat verloren is, de tweede over een verloren (kostbare) penning en de laatste gelijkenis over de (geliefde) verloren zoon.

In de laatste gelijkenis eist de jongste zoon zijn erfdeel op (en verklaarde zijn vader hiermee a.h.w. dood). Hij keert zijn vader de rug toe en wil feestvieren zonder zijn vader. Op een gegeven moment  “komt hij tot zichzelf” staat op keert terug naar zijn vader en zegt: “Vader, ik heb gezondigd tegen de hemel en voor u”. De vader ziet hem aankomen en rent hem tegemoet om hem in zijn armen te sluiten. Vervolgens zegt zijn vader o.a. “doet hem een ring aan zijn hand”.

Deze gelijkenis is een prachtig beeld van een zondaar, van u en mij dus (!), die tot inkeer komt en beseft in wat voor hopeloze positie hij zich bevindt, vervolgens terugkeert en zijn zonden belijdt. Ook onze Vader stond vol verwachting en met een van liefde brandend hart te wachten tot we naar Hem zouden terugkeren. De jongen was vies en smerig, maar daar gaf de vader niet om. Zo heeft de Here ons ook liefdevol aangenomen precies zoals we tot Hem kwamen.

Om te begrijpen wat het betekent dat de vader de jongen een ring aan zijn hand deed is het zinvol om in Gods Woord te onderzoeken wat de Bijbel op andere plaatsen over een ring zegt. De meest bekende gedeelten over een ring zijn hieronder vermeld:

- Genesis 41:42 “Daarop trok Farao zijn zegelring van zijn hand en deed hem aan Jozefs hand; hij bekleedde hem met linnen klederen, en hing een gouden keten om zijn hals”.
- Esther 3:10“Toen deed de koning zijn zegelring van zijn hand, gaf die aan de Agagiet Haman, de zoon van Hammedata, de jodenhater”.
- Esther 3:12 (slot): “het werd in de naam van koning Ahasveros geschreven en met de zegelring des konings verzegeld”.
- 1 Koningen 21:8 “Toen schreef zij brieven in naam van Achab, verzegelde die met zijn zegel  en zond de brieven aan de oudsten en de edelen, die bij Nabot in zijn stad woonden”.
- Daniel 6:17 “En er werd een steen gebracht en op de opening van de kuil gelegd, en de koning verzegelde die met zijn zegelring en met de zegelring  van zijn machthebbers, opdat er niets zou worden veranderd met betrekking tot Daniel”.

Uit de bovengenoemde teksten kunnen we de volgende conclusies trekken:

Het geven van een (zegel)ring aan iemand anders hield in, dat deze persoon (tijdelijk) kon handelen met het gezag van de koning of Farao achter zich. Met een zegelring werden ook wetten, verordeningen en brieven verzegeld. De afdruk van een ring gold als een handtekening.  Een derde aspect van het schenken van een zegelring was dat de gever hiermee zijn vertrouwen, liefde en genegenheid toonde voor de ontvanger. Het geven van de ring was een blijk van waardering voor de persoon aan wie de ring geschonken werd.

Gaan wij nu weer terug naar de gelijkenis uit Lucas 15, dan begrijpen we dat de handeling van het aan de vinger doen van een ring een diepere betekenis heeft. Toen wij als zondaren onze zonden aan God beleden heeft Hij, op grond van het offer van de Here Jezus, al onze zonden vergeven. Op datzelfde moment deed hij in overdrachtelijke zin een ring aan ónze hand. Het is ook voor ons een blijk van Zijn oneindige genegenheid en liefde. We kennen de tekst uit Mattheus 28:18 e.v. waar staat: “Mij is gegeven alle macht in hemel en op de aarde” en “Ik ben met u al de dagen tot aan de voleinding der wereld” (vs. 20). Hij Die alle macht heeft wil dus, als wij Zijn wil doen, met ons zijn, elke dag, elk moment. We moeten dit geloven en hier op vertrouwen in elke omstandigheid van het leven.  De Almachtige, El Shaddai, (Gen. 17:1) of de Allerhoogste (Psalm 91:1) staat aan “onze kant”. “Als God vóór ons is, wie zal tegen ons zijn?” (Romeinen 8:31)  Dit te mogen geloven geeft rust in een wereld waarin zoveel op ons afkomt en waarin we het soms niet meer zien zitten. Laten we daarom steeds weer denken aan de ring die Hij aan onze vinger heeft gedaan.