Evangelie

Een nieuw jaar

’houd steeds in gedachten, wat de Here, uw God, aan Farao en geheel Egypte gedaan heeft’ (Deut7:17) en ’vergetende hetgeen achter mij ligt’ (Fill. 3:14).

Het jaar 2004 is voorbij en 2005 is alweer begonnen. Rond de jaarwisseling maken we vaak de balans op van het afgelopen jaar. We denken terug aan wat er het afgelopen jaar heeft plaatsgevonden. Er waren droevige gebeurtenissen, misschien zijn er familieleden of broeders en zusters ontslapen of er waren problemen op het werk, zorgen in het gezin, de familie of vriendenkring. Er waren natuurlijk ook fijne gebeurtenissen: nieuwe wereldburgers werden geboren, bruiloften en doopdiensten hebben plaatsgevonden, studies zijn afgerond, mensen hebben een bewuste keuze gemaakt voor de Here Jezus etc. Er is veel gebeurd in onze naaste omgeving. niet minder in ons eigen land, zowel positief als negatief.

Bovengenoemde teksten lijken in eerste instantie elkaar tegen te spreken, maar als we ze in hun context lezen blijken ze elkaar aan te vullen. Deut. 7:17 kunnen we betrekken op onze situatie aan het begin van het nieuwe jaar: Israël had in de achterliggende periode veel meegemaakt. Er waren behalve de zegeningen ook de nodige problemen geweest die ze óf zelf veroorzaakt hadden door hun ongeloof óf waar ze mee moesten leren omgaan. Ze waren verlost uit Egypte, hadden beproevingen meegemaakt maar ook tekenen en wonderen gezien, zoals de kwakkels, het manna, het bittere water dat zoet werd etc. Kortom er was voor- en tegenspoed geweest. Dan lezen we in Deut. 7:17 ’houd steeds in gedachten, wat de Here, uw God, aan Farao en geheel Egypte gedaan heeft’. Als wij terugkijken naar 2004 dan is het goed om met name te letten op die dingen die de Here in ons (gemeente)leven gedaan heeft. Wij zijn ook door de Here verlost uit ons Egypte (beeld van de wereld) toen we ons bekeerden. Daarna is de Here verder gegaan met ons op onze levensreis. Zijn eeuwige armen waren het afgelopen jaar voortdurend onder ons. Het is goed steeds in gedachten te houden wat Hij gedaan heeft in ons leven. Waardoor we steeds meer op Hem leren te vertrouwen en het van Hem te verwachten.

In het nieuwe testament staat de andere tekst: ’maar één ding doe ik: vergetende hetgeen achter mij ligt’ (Fill.3:14). De apostel Paulus heeft de balans van zijn leven opgemaakt en hij komt, althans zo lijkt het, tot een heel andere uitspraak dan Mozes in het o.t. De apostel wil alles wat gebeurd is het liefst maar zo snel mogelijk vergeten en achter zich laten. Paulus heeft het hier over alles wat te maken had met zijn leven, vóórdat hij de Here Jezus ontmoette op de weg naar Damascus, terwijl Mozes spreekt over de tijd dat God hen verloste uit Egypte en met hen op weg ging naar Kanaan. Ook uit Fill.3:14 kunnen wij een les halen: we moeten nu we het nieuwe jaar ingaan alles achter ons laten wat we niet met de Here gedaan hebben. Laten we het maar snel vergeten en het beschouwen als ’schade’ (Fill.3:8), omdat we in eigen kracht bezig zijn geweest. En dan moeten we ook doen wat Paulus in vers 10 schrijft: ons uitstrekken naar het kennen van Hem, de kracht van Zijn opstanding en de gemeenschap aan Zijn lijden. Want als we ons kruis opnemen en ons leven verliezen zullen wij, net als Christus, verworpen worden door de mensen om ons heen.

Als we het bovenstaande op deze wijze bekijken en de beide teksten vergelijken, dan vullen ze elkaar eigenlijk prachtig aan. Laten we telkens bedenken wat God in ons leven heeft gedaan, want dan beseffen we dat Hij er altijd is en voor ons zorgt. ’Tel uw zegeningen één voor één, tel ze alle en vergeet er geen en gij ziet Gods liefde dan door alles heen’. Doen we dit dan krijgen we het verlangen Hem beter te leren kennen.

Ik hoop dat 2005 een jaar mag zijn waarin we als gemeente zijn als de spaken en de as van een wiel. Naarmate de spaken (gelovigen) dichter bij de As (Christus) komen, komen ze óók dichter bij elkaar. Ik verlang er naar dat we in het nieuwe jaar samen achter de Here Jezus aan mogen optrekken, in een gemeente waar echte liefde en zorg voor elkaar is, omdat we allemaal een warm hart hebben voor onze Heiland en Heer.