Evangelie

Het onderstaande is een vertaling en bewerking van het lied  ’Watch the Lamb’ van de Amerikaanse gospelzanger Don Francisco.

Ooggetuigenverslag van een bedevaartsganger uit het jaar 33

 Ik was, samen met mijn twee zoontjes, op weg naar Jeruzalem. Er waren nog andere mensen die ook naar Jeruzalem reisden. Mijn oudste zoon had in zijn hand een touw waaraan een lam vastgebonden zat. We gingen naar de tempel, omdat het tijd was om te offeren. Het Pesachfeest stond voor de deur. Elk jaar reisde ik 3x naar Jeruzalem om een van de feesten mee te maken zoals beschreven in de Thora.

 De twee jongens gingen dit jaar voor het eerst mee. De reden dat ze meegingen was om te kijken naar het lam. ’Papa, Papa wat zullen we zien en wat gaan we daar doen, er is nog zoveel dat we niet begrijpen’ vroegen ze. Daarom vertelde ik hen uitgebreid over Mozes en vader Abraham en ik benadrukte steeds: let vooral goed op het lam. Er zullen vandaag veel mensen in Jeruzalem zijn, pas daarom goed op het lam en zorg dat het niet kan weglopen. Ik vertelde hen nog meer over Mozes en Abraham en weer wees ik hen op de belangrijke rol van het lam.

Toen we vlakbij Jeruzalem waren aangekomen bemerkte ik dat er iets vreemds aan de hand was. Er waren geen blije aanbidders en er werden geen bedevaartsliederen gezongen. Ik kwam met mijn kinderen temidden van een boze mensenmassa terecht.

Plotseling hoorde ik de menigte roepen: ’Kruisig hem!’ We probeerden de stad te verlaten, maar dat lukte helaas niet. We werden gedwongen mee te spelen in dit drama, een rol die ik absoluut niet wilde spelen. Het bleek dat op deze dag 3 mannen waren veroordeeld tot de doodstraf. Ik wilde zo snel mogelijk weg van deze plaats, want de 3 gevangenen zouden spoedig langs komen. Toen ik opkeek zag ik de eerste veroordeelde al voorbij lopen. Hij smeekte om genade, maar de mensen wilden dat hij zou sterven. De tweede man was gewelddadig, probeerde te ontsnappen en schreeuwde naar de menigte. Ik kan zijn boze stem nu nog horen.

Toen hoorde ik iemand zeggen: ’daar is Jezus’. Ik geloofde mijn eigen ogen niet. Hij droeg Zijn houten kruis. Ik zag dat Hij vreselijk was geslagen. Toen Hij langs mij liep zag ik de wonden op Zijn rug, Hij was meer dood dan levend. Het bloed, veroorzaakt door de wonden van de doornenkroon, liep langs zijn gezicht, druppelde langs het kruis en viel op de grond. Ik zag hoe hij leed. Hij sleepte Zich voort met Zijn kruis op Zijn rug en viel toen op de grond. Het kruis viel boven op Hem. De menigte begon te juichen. Toen dát gebeurde werd ik woedend van binnen en ik ervoer een geweldige leegte en pijn van binnen dat niet te beschrijven is.

Plotseling hoorde ik de harde bevelende stem van een Romeinse soldaat die tegen mij riep: ’Jij daar, pak Zijn kruis en draag het verder’. Eerst wilde ik zijn bevel weigeren, maar ik zag zijn hand naar zijn zwaard grijpen. Daarom boog ik me en strekte mijn hand uit naar het kruis van de Heer. Ik legde het op mijn schouder en liep langzaam de straat verder af. Het bloed dat uit Zijn wonden had gevloeid kleefde aan mijn handen en gezicht.

Zij leidden ons naar een heuvel Golgotha, daar richtten de Romeinen drie kruizen op. Aan het middelste kruis werd de Heer gehangen. Ze sloegen nagels dwars door Zijn handen en voeten. Aan het kruis hoorde ik Hem bidden: ’Vader, vergeef het hun’. Nooit, nee nooit heb ik zo’n overweldigende liefde gezien als op dat moment in de ogen van de Heer. ’In Uw handen beveel ik mijn geest’ bad Hij, toen boog Hij Zijn hoofd en stierf.

Ik stond daar als aan de grond genageld, ik verloor elk besef van tijd. Ik heb geen idee hoe lang ik daar heb gestaan. Plotseling voelde ik een klein handje in mijn hand. Daar stonden mijn beide zoons, ze huilden. Ik hoorde de stem van mijn oudste zoon: ’Vader, alstublieft vergeef ons, het lam is ontsnapt……’.

’Papa, papa wat gebeurt hier allemaal, er is zoveel dat we niet begrijpen’: zeiden ze tussen hun tranen door. Toen nam ik ze allebei in mijn armen, we draaiden onze gezichten naar het middelste kruis en ik zei tegen de jongens: ’Zie het Lam Gods, dat de zonden van de wereld wegneemt’.