Evangelie

De vrouw liet haar kruik staan

Het vers boven dit artikel staat in het bekende hoofdstuk over de Samaritaanse vrouw in Johannes 4. Het zijn maar 6 woorden maar wat was er gebeurd dat dit plaatsvond? En wat heeft het ons te zeggen?

De vrouw was volgens vers 7 naar de bron gegaan om water te putten, dat was het doel van haar komst en dan staat iets verder op dat ze haar kruik liet staan! Ze kwam om water te putten en vertrekt vervolgens zonder kruik en water! Er had iets plaatsgevonden wat een geweldige indruk op haar gemaakt heeft, ze had nl. de Bron van het Levende water ontdekt: Jezus Christus. De wijze waarop de Here Jezus haar tegemoet trad is opmerkelijk en heeft een verpletterende indruk op deze vrouw gemaakt. Ze liet zelfs haar kruik staan en ging naar de stad om te getuigen van wat er had plaatsgevonden.

Er staat datHij door Samaria moest gaan, dit was Zijn plan, Zijn voornemen, het was geen toeval dat Hij haar ontmoette. Hij was naar háár op weg. God wil dat alle mensen behouden worden en daar had Hij alles voor over. Hij wil niet dat iemand verloren gaat, daarom reisde Hij via Samaria, om de vrouw te ontmoeten. Daarom heeft Hij de hemel verlaten, is Hij Mens geworden en heeft Hij zich vernederd, om ons te redden!

Er vallen in het gedeelte uit Johannes 4 een paar dingen op:

Een eerste aspect is dat Hij door Samaria reisde, dit was zeer ongebruikelijk, vs 9 “Joden gaan namelijk niet met Samaritanen om”, daarom reisde men normaal gesproken om Samaria heen en niet door Samaria, zoals de Here Jezus deed.

Een tweede bijzonder aspect is dat Hij de Samaritaanse vrouw aansprak.  Dat was zeer ongebruikelijk, Joden gingen niet om met Samaritanen en dan spreekt Hij haar aan!

Een derde opmerking is dat Hij als Man een vrouw aansprak, dat was ook al zeer ongebruikelijk in die tijd.

En een vierde punt is dat de vrouw niet zomaar een vrouw was, nee ze was een zondares, die vijf mannen had gehad.

Tot slot vraagt de Heer aan haar om wat water, Hij vraagt haar om een gunst en dit alles met het doel haar hart te bereiken. Met deze wijze van haar benaderen ging Hij dwars tegen alle gewoontes en vooroordelen van Zijn tijd in, want Hij wilde haar brengen bij de Bron van het levende water.

Uit bovenstaande blijkt hoe lief Hij mensen heeft, Hij keek niet op haar neer, zoals zo vele anderen. Hij  keerde Zich niet om toen Hij haar zag, integendeel. Ze was niet voor niets op het heetst van de dag bij de put, geen mens haalde het in zijn hoofd om dan water te gaan putten. Ze ontliep op deze wijze de mensen. Maar Hij zocht haar op en ging als het ware naast haar staan en vroeg haar zelfs om een gunst (“geef Mij te drinken”), met als doel haar hart te raken en dat lukte! Hij was totaal anders dan andere mannen die ze kende. En dan te bedenken, dat Hij die de Almachtige en de Allerhoogste is, tóch bereid was op de wijze als hierboven beschreven de zondige vrouw tegemoet te treden en daarmee trof Hij haar diep in haar hart.

Uit het gesprek dat ze met elkaar hadden blijkt dat de vrouw eerst niet begreep wat de Here Jezus bedoelde. Hij sprak over het geestelijke water en zij dacht aan het letterlijke water, pas nadat ze haar zonde, de mannen, had beleden begreep ze wat Hij werkelijk bedoelde. Hij had haar nieuwsgierig gemaakt naar het levende water en ze werd open naar Hem nadat Hij haar had gewezen op haar zondige leven (vs. 18 “u hebt vijf mannen gehad, en degene die u nu hebt is uw man niet”). God wil waarheid in het verborgene (Ps. 51:8) en nadat de vrouw haar zonden had beleden ging ze begrijpen Wie het was die met haar sprak. “Ik ben het” zei Hij, Hij is de Bron van het levende water.

Hoe is dat bij ons? Zijn wij bereid, als Hij ons door Zijn Woord, door een preek, een boek of op een andere wijze laat zien dat we gezondigd hebben onze zonden te belijden? Dat is namelijk cruciaal! Zonde belijden opent de poort voor vergeving en herstel wagenwijd! Ná haar belijdenis openbaart Hij Zich verder aan haar en pas ná haar belijdenis wordt de vrouw enthousiast en laat ze zelfs haar kruik staan (het doel van haar komst bij de put!) en gaat de mensen in de stad vertellen wat er is gebeurd. Ze gaat vertellen van de geweldige ommekeer in haar leven, ze heeft Christus leren kennen.

Wij hebben misschien ook onze moderne “kruiken”, dwz zaken die we belangrijk vinden, maar die het eigenlijk niet zijn, omdat er vele malen wezenlijker en belangrijker zaken zijn. Met de kruik was niets mis, zo kan het ook in ons leven zijn: een hobby is prima, lang en hard werken is prima, maar als de levende God in ons leven komt dan gaan we alles anders bezien en gaan we andere dingen belangrijker vinden.

Er vindt dan van binnenuit een radicale ommekeer in ons leven plaats. Dan wordt ons verlangen de dingen te zoeken die “boven” zijn en “bedenken we de dingen die boven zijn, niet die op de aarde zijn”, (Coll. 3:1/2). Het kan zijn dat er zonde in ons leven is, zoals bij de vrouw, deze zonde is een belemmering in het contact, de omgang met Hem. De zonde moet eerst worden opgeruimd, worden beleden dán wordt Zijn vergeving realiteit, dán worden we enthousiast over en voor Hem, dán worden we levende getuigen van Hem!