Evangelie

De rots als type van Jezus Christus

In de Bijbel wordt veelvuldig gebruikt gemaakt van typologie. Typologie wil zeggen dat personen, gebeurtenissen, voorwerpen, geschiedenissen etc. naast de letterlijke betekenis (en soms ook profetische en/of praktische betekenis) een heen wijzing naar een NT waarheid, persoon of id. bevatten. Het type is dan als het ware een voorafschaduwing van wat later gaat komen.

Typologie is heel mooi, het laat zien dat de Heilige Geest de Auteur van de Bijbel is. Soms zien we in het licht van het NT de extra betekenis van een type oplichten. De geschiedenissen die bijvoorbeeld Mozes heeft geschreven, begrijpen we nog meer nadat we de waarheid van het NT, dat duizenden jaren (!) later is geschreven, kennen. Het ontdekken van deze betekenissen is als het vinden van rijke buit, het kost tijd en energie (en gebed), maar als we dan iets vinden, dan geeft dat veel blijdschap en dankbaarheid! Ps. 119:162: “Ik verblijd mij over uw woord als iemand die rijke buit vindt”.

Typologie heeft ook een gevaarlijke kant die we niet moeten vergeten, de kans bestaat dat er gefantaseerd (ingelegd) gaat worden en dan is het einde zoek. Typen moeten altijd “gelinkt” zijn aan andere teksten in de Bijbel. Bovendien moeten ze overeenkomen met de waarheid zoals deze in Gods Woord wordt ontvouwd. We mogen nooit een waarheid baseren op uitsluitend een type uit de Bijbel!

In dit artikeltje wil ik stilstaan bij de rots als type van de Here Jezus. Dat de rots een beeld of verwijzing is naar de Here Jezus wordt door Gods Woord bevestigd: 1 Sam. 2:2  “Er is niemand heilig gelijk de HERE, want niemand is er buiten U, en er is geen rots gelijk onze God”. Of Ps. 18 vers 3: “o HERE, mijn steenrots, mijn vesting en mijn bevrijder, mijn God, mijn Rots, bij wie ik schuil, mijn schild, hoorn mijns heils, mijn burcht”. Zie ook Jesaja 26:4 “Vertrouwt op de HERE voor immer, want de HERE HERE is een eeuwige rots”.

In het NT wordt duidelijk dat de rots verwijst naar de Here Jezus, we worden opgeroepen ons huis te bouwen op de Rots, op Hem. Of Rom. 9:33 “Zie, Ik leg in Sion een steen des aanstoots en een rots der ergernis, en wie op hem zijn geloof bouwt, zal niet beschaamd uitkomen”. Wie op Hem zijn geloof bouwt, dat wil zeggen op de Here Jezus, zal niet beschaamd worden.

Een paar algemene punten over een rots.  Misschien heeft u de berg de  Matterhorn in Zwitserland wel eens gezien. Als u dan jaren later weer bij deze berg komt, dan ziet hij er nog precies zo uit, met die kenmerkende spitse en kale punt. Dat is een eerste kenmerk van een rots: hij is onveranderlijk. Daarnaast is een rots stevig, het is een prima fundament. Rotsen of bergen zijn ook uitstekende schuilplaatsen. Zo weten we van David dat hij schuilde bij de rots, de rots der ontkoming, 1 Sam. 23:8.

We weten van de Here Jezus, dat Hij gisteren, heden en tot in eeuwigheid Dezelfde is, Hebr. 13:8, Hij is onveranderlijk. Hij blijft altijd dezelfde. Zijn beloften doet Hij gestand, en dat zijn er erg veel! Dit te weten en geloven geeft rust in ons hart, Hij is getrouw, zelfs al zijn wij ontrouw, want Híj is onveranderlijk. Hij belooft ons dat als we onze zonden belijden, Hij deze zal vergeven, wat geweldig is dat!  Hij doet Zijn belofte gestand, want Hij is onveranderlijk!

Uit het hierboven aangehaalde tekstgedeelte weten we dat Hij ook het fundament is van elke christen. Iedere gelovige hoort zijn of haar huis te bouwen op de Rots, Jezus Christus. Als we in ons leven daadwerkelijk “bouwen” op Hem dan kunnen we tegen een stootje. We zijn dan in staat de stormen van het leven te doorstaan, omdat Hij ons vaste fundament is. Ieder mens krijgt met verdriet, angsten, pijn, eenzaamheid, zorgen, verdriet etc. te maken, maar als we ons aan deze vaste Rots vastklemmen dan komen we met Hem door de stormen heen. In alle moeite is Hij dan nabij, soms misschien op een andere wijze dan wij zouden willen of hoopten, maar Zijn weg is de beste! Het kan zijn, zoals met dat borduurwerkje van Corrie ten Boom: van onderen (onze optiek) een grote kluwen, maar van boven (Gods optiek) gezien ontstaat er een prachtig patroon! Toen Jacob in Genesis 28 rustte op de rots (Hebr. eben, denk ook aan de rots (eben) der hulpe, ook een verwijzing naar Christus) gebeurde er iets wonderlijks. Hij zag de Here, de Here sprak met  Jacob, de Here deed geloften aan Jacob, de Here openbaarde Zichzelf aan Jacob. Dit geldt ook voor ons, als wij rusten op de Rots Jezus Christus, als Hij ons fundament is dan wil Hij Zich ook aan ons openbaren, dan wil Hij ook met ons spreken en ons Zijn wil en beloftes bekend maken!

En tenslotte, zoals David met zijn problemen (Saul zat hem op de hielen) naar de rots vluchtte om daar een schuilplaats te zoeken zo mogen ook wij met al onze moeilijkheden, onze zorgen naar hem toegaan: “werpt al uw bekommernis op Hem, want Hij zorgt voor u’”, 1 Petr. 5:7. Hij heeft beloofd alle dagen met ons te zijn, Hij is in het dal van diepe duisternis nabij, Hij heeft gezegd: “Vrees niet, want Ik ben met u”, met Hem zijn we méér dan overwinnaar, Hij is onze vaste Burcht. Als we écht geloven dat alle omstandigheden zullen meewerken ten goede (Rom. 8:28), dus ook de problemen en zorgen, dan mogen we leven in het vaste vertrouwen dat Hij nabij is, hoezeer de wereld om ons heen in beweging is.  Want: “De Here is nabij, Weest in geen ding bezorgd, maar laten bij alles uw wensen door gebed en smeking met dankzegging bekend worden bij God”, Fil 4: 5/6.