Evangelie

De rots als type van de Here Jezus, Exodus 17

In 1 Cor. 10 vers 1 wordt vermeld dat de rots, welke verwijst naar de rots in Exodus 17, een beeld is van de Here Jezus: “En ze aten allemaal hetzelfde geestelijke voedsel  en dronken allemaal dezelfde geestelijke drank. Ze dronken uit de geestelijke rots die hen volgde – en die rots was Christus”. Met dit gegeven in het achterhoofd gaan we kijken welke lijnen we vanuit Exodus 17 naar Hem en het heden kunnen trekken. Want alles wat van tevoren geschreven is, dus ook Exodus 17, is geschreven tot voorbeeld en tot lering schrijft Paulus aan resp. de Korintiërs en de Romeinen.

In 1 Cor. 10 staat “ze dronken uit de geestelijke rots die hen volgde”. Dit is het eerste gegeven dat we kunnen doortrekken naar Christus. Een bekende uitspraak van de Here Jezus, onze Rots is: “Ik ben met u, al de dagen”. Waar we ook gaan of staan, Hij is nabij. Eén van Zijn namen is “Immanuel”, dwz God met ons, Hij is altijd nabij. Hij volgt ons als het ware.

De Here had het volk Israel verlost uit Egypte en leidde hen nu door de woestijn richting het beloofde land. Er ontstond een probleem: er was geen water. Hij stelde hen op de proef en helaas het volk faalde. Ze begonnen te klagen ipv hun nood bij Hem te brengen die kort hiervoor zulke grote wonderen (denk aan de 10 plagen, de doortocht door de Rode Zee, de kwakkels en het manna)  had gedaan. De mensen van het volk Israel waren mensen zoals u en ik, ook wij worden door God op de proef gesteld en ook wij reageren dikwijls zoals Israel: met gemopper. Het volk was al weer vergeten welke wonderen God had gedaan, wij kunnen soms net zo makkelijk vergeten wat Hij in ons leven heeft gedaan! De les is dat we met onze nood naar Hem moeten gaan, Hij is de Almachtige. “Werpt uw bekommernis (moeite, pijn, verdriet etc.) op Hem”, 1 Petr. 5:7. Waarom stelt Hij ons op de proef? Hij wil dat we volledig op Hem gaan vertrouwen, zodat we steeds meer gaan lijken op Zijn Zoon, die ook in alles van Hem afhankelijk was. Door ons op de proef te stellen, kunnen we, als we geestelijk reageren, groeien in ons geloof. Juist moeilijkheden kunnen ons naar hem toe drijven, voorspoed bewerkt vaak het omgekeerde. Er wordt niet voor niets gezegd dat “het bloed der martelaren het zaad van de kerk is!”

Gelukkig was Mozes verstandiger, Hij roept de Here aan en Hij antwoordt, precies zoals staat in

Ps. 50:15 “roep Mij aan ten dage der benauwdheid, Ik zal u redden en gij zult Mij eren”. Mozes krijgt de opdracht te gaan naar de rots Horeb, daar zou God op hem wachten, op de rots. Mozes moet met zijn staf op de rots slaan, dan zal er vervolgens water uit stromen, zodat het volk kan drinken. Dit wijst heen naar de Here Jezus, Hij is het die voor ons geslagen is, Hij stond immers op de rots. Hij werd aan het kruis geslagen en als gevolg van Zijn lijden en sterven is de stroom van levend water gaan stromen. Let wel er was geen water, totdat de rots werd geslagen!

Als zorgen ons omringen dan kan het wel eens geestelijk dor en droog worden in ons leven, daarom moeten we juist dán gaan naar de Rots die voor ons is geslagen. (Het gaat hier niet om onze verlossing, onze bevrijding, daarvan spreekt het Pascha (Ex. 12), in deze geschiedenis gaat het in type/beeld over een verlost volk dat ondanks hun verlossing in een situatie van dorheid terecht komt). God kan verandering brengen in ons dorre geestelijke leven.

Water in de woestijn betekent leven. Als u ooit in een woestijn bent geweest dan zult u dit kunnen beamen. De dood en opstanding van de Here Jezus hebben het Leven voortgebracht en bij Hem is de oplossing voor elk probleem, sterker nog: Hij is de oplossing. Hem is immers gegeven alle macht en Hij is het Leven. Hij is Mens geweest zoals u en ik en Hij heeft aan den lijve ervaren hoe het is om te leven als Mens, daarom kan Hij meevoelen en meelijden met ons. De oplossing van ons probleem kan anders zijn dan wij hadden gedacht of gehoopt, dat komt omdat Zijn gedachten hoger zijn dan onze gedachten. We mogen er echter vast op vertrouwen dat Hij goed voor ons zorgt.

Uit deze geschiedenis blijkt ook hoe de Here omgaat met Zijn volk, want ondanks hun gemopper gaat Hij toch verder met hen, ondanks hun korte geheugen verlaat Hij hen niet en helpt Hij hen wel. Aan de andere kant is Zijn geduld niet oneindig, er kan een moment komen dat Zijn geduld opraakt. Uiteindelijk zijn alleen Jozua en Kaleb het beloofde land ingetrokken en zijn alle anderen door hun ongehoorzaamheid omgekomen in de woestijn. Hoe wandelen u en ik met Hem, stellen we zijn geduld op de proef, zijn we ongehoorzaam of laten we ons dagelijks door Hem leiden?

De Israëlieten konden van het water drinken, als ze naar de rots waren gekomen. Dit geldt eveneens voor ons, het water, het leven, de frisheid is beschikbaar als we met onze problemen en zorgen naar de geslagen Rots, Jezus Christus gaan. Alleen weten dat de rots was geslagen en dat er water uit voortkwam was niet genoeg, men moest gaan naar de rots en daar drinken. Dat was de enige wijze waarop men in leven kon blijven. We kunnen allerlei theorieën en denkbeelden hebben over het christendom of over Christus, maar dat brengt ons niet verder, we moeten naar Hem toe gaan en ons vastklemmen aan de rots der eeuwen.

Het water dat uit de rots stroomde was gratis, dit spreekt van Gods genade, we mogen altijd weer tot Hem komen (Hij wil niets liever dan dat we dat doen) en drinken van dit levende water. Het is onverdiende gunst van Hem! Bij Hem vinden we genade op genade.

Als er water komt op droge plaatsen dan veranderen deze plaatsen en wordt het er groener, er ontstaat leven. Oases in de woestijn zien er niet voor niets fris uit, dat komt door het water. Drinken van het levende water heeft ook zijn uitwerking in onze levens, het zal groener/frisser worden, vgl. Ps.  92 vers 13 e.v. “De rechtvaardige zal groeien als een palmboom, opschieten als een ceder van de Libanon; geplant in het huis des HEREN groeien zij in de voorhoven van onze God; zij zullen in de ouderdom nog vrucht dragen, fris en groen zullen zij zijn”; Vruchtdragen kan dus beginnen in onze jeugd en kan doorgaan zelfs al worden we oud. Hoe komt dat? Omdat we zijn geplant in het huis des Heren, of, anders gezegd, omdat we drinken van het levende water dat stroomt uit de Rots.

Het is opmerkelijk dat direct aansluitend aan de geschiedenis in Exodus 17 het gedeelte volgt waarin Amalek ten strijde trekt tegen Israël. Ook dit heeft ons iets te zeggen. Toen Israel dronk uit de geslagen rots ontstond er weer leven. Als er leven is, dus ook als er geestelijk leven is, ontstaat er vaak tegenstand. Dat zien we in deze geschiedenis, dat zien we bijvoorbeeld ook bij de herbouw van de muren van Jeruzalem in het boek Nehemia en dat zal ook gebeuren in ons eigen leven. Als we dicht bij de Here willen leven, dan komt er tegenstand. Een gewaarschuwd mens telt voor twee!