Evangelie

Fil. 2:7  “maar Zichzelf ontledigd heeft, en de gestalte van een dienstknecht heeft aangenomen, en aan de mensen gelijk geworden is”.

Met het Kerstfeest gedenken we dat de Here Jezus als Mens op aarde is gekomen. Dat staat in Bijbelse woorden in het vers boven dit artikel. Het betekende nogal wat voor Hem: God werd Mens en God bleef God. God en Mens in één Persoon.

Hij heeft Zich, om Mens te worden, ontledigd. Wat wil dat zeggen “ontledigen”? De NBV  vertalingen zegt “afstand nemen van” , de Staten Vert. zegt  het aanmerkelijk sterker  “ heeft Zichzelven vernietigd”. In de Duitse Elberfelder vertaling staat iets vergelijkbaars “sich selbst zu nichts machte”.  Ik denk dat we het moeten opvatten dat Hij Zijn heerlijkheid, Zijn Majesteit, Zijn Glorie, zoals Hij die bij de Vader had a.h.w. heeft afgelegd toen Hij naar de aarde kwam. Niet dat Zijn heerlijkheid volkomen weg was, maar het was veel minder zichtbaar, het was meer bedekt. Tijdens Zijn  leven op aarde werd op een aantal momenten wel  iets van die heerlijkheid zichtbaar, bijv. toen Hij de storm op het meer stilde,  toen Hij Lazarus opwekte uit de dood en tijdens de verheerlijking op de berg.  

De heerlijkheid die Hij voortdurend had bij de Vader was totaal anders dan tijdens Zijn leven op aarde. In de hemel was een volmaakte harmonie, vrede, eenheid  en rust. Wat een tegenstelling met de situatie op aarde. Wat zal het Hem veel pijn en verdriet hebben gedaan toen Hij hier leefde tussen mensen die van de oorspronkelijke schepping, “het was zeer goed”, een puinhoop hadden gemaakt. Hij die kwam uit de hemel, uit de heerlijkheid leed toen Hij wandelde en leefde te midden van een wereld die overliep van de zonde.  Wat een liefde voor een verloren wereld spreekt uit Zijn bereidheid de hemel te verlaten en te leven, werken en lijden op aarde.

Hij werd volkomen Mens, een mens zoals wij, met alle consequenties van dien. Hij ervoer blijdschap en verdriet, het deed Hem pijn als Hij werd uitgescholden of bekritiseerd. Hij had te maken met enorme verzoekingen. Hij leed fysieke pijn op weg naar en aan het kruis, Hij voelde de eenzaamheid van de Godverlatenheid, de absolute eenzaamheid. Dit alles omdat Hij Mens was geworden. En altijd was Zijn hart gericht op het volbrengen van Gods wil.

Hij is echter niet alleen Mens geworden, Hij nam ook de gestalte van een Dienstknecht aan. Hij werd een “doulos”, een slaaf. Hij kwam om te dienen en niet om gediend te worden.  Wij mensen zijn vaak minder bereid om te dienen, we laten ons liever bedienen. Hij was totaal anders. Hij wilde  volkomen gehoorzaam zijn. En Hij ging hierin ver, zeer ver,  tot het alleruiterste.  Een slaaf staat niet boven zijn heer en  zo is Hij zijn hele weg gegaan in totale gehoorzaamheid aan de wil van Zijn Zender. Hij gehoorzaamde tot aan het kruis, ja zelfs tot in de dood. En met deze daad aan het kruis van Golgotha verheerlijkte Hij Zijn Vader op de grootst mogelijke wijze.

Zijn hele leven als Mens was één groot eerbetoon aan Zijn Vader geweest, het was voor Hem Zijn spijze de wil van Zijn Vader te doen. Hij wilde niets anders dan God gehoorzamen.

Met het Kerstfeest gedenken we dat de Here Jezus als Mens op aarde is gekomen. Het is goed dat elk jaar weer te beseffen, maar ten diepste gaat  het natuurlijk om de reden van Zijn komst. Kerst is het begin en via goede Vrijdag  komen we bij de climax van Zijn Mens zijn op aarde. Hij wilde Zijn weg gaan van de kribbe naar het kruis. Het kruis was zijn doel.  Maar het kruis was niet het einde, omdat hij volmaakt geleefd had was Zijn offer volmaakt en dáárom is Hij opgewekt en later opgevaren naar de Vader.

Toen Hij als Mens volkomen onschuldig aan het kruis hing werden onze zonden op Hem gelegd. Alleen een onschuldig Mens kon immers plaatsvervangend lijden voor schuldige mensen. Dus voor u, jou en mij. Geen mens heeft ooit geleefd zonder te zondigen en dus zonder schuldig te zijn voor God. Alleen Jezus Christus, het ware Lam van God, heeft  als Mens op aarde geleefd zonder te zondigen. Daarom kon Hij net als alle onschuldige offerlammeren in het OT geofferd worden in de plaats van schuldige mensen. Hij heeft de scheiding tussen God en de mensen, die er was gekomen door de zonde, weggenomen door in onze plaats te sterven. Er is maar één ding nodig om weer contact met God te kunnen hebben en dat is in overdrachtelijke zin onze zondige handen leggen op de kop van het ware Godslam en onze zonden belijden.

Dat is de gedachte van Kerst: pure liefde van God voor een verloren mensheid. God de Vader gaf met Zijn Zoon alles wat Hij had. De hemel werd leeggegeven. Gods Zoon was bereid te gaan en Mens te worden. God de Vader was bereid Hem af te staan, Hem te zien lijden en sterven.

“Want zó lief heeft God de wereld gehad, dat Hij zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat een ieder, die in Hem gelooft, niet verloren ga, maar eeuwig leven hebbe”.

Misschien heeft u bovenstaande al vele malen gehoord, maar nog nooit uw hart voor Hem geopend, uw zonden beleden en Hem aangenomen in uw leven als Verlosser en Heiland. Besef dan dat al was Christus 1000 maal in Bethlehem geboren, maar niet één keer in uw hart, het zou voor u tevergeefs zijn.