Want zijn gedachten zijn ons niet onbekend
Enkele jaren terug was de hel in de christelijke media een belangrijk onderwerp van discussie. Hetging met name over de vraag of er een hel is. Aanleiding voor deze discussie was het boek met de titel “Love wins” vande Amerikaanse evangelische voorganger Rob Bell. Hij wierp vragen op als:“heeft God in de loop van duizenden jaren miljoenen mensen geschapen voor wie de eeuwigheid een kwelling (hel) zalzijn?”. “Kan God dat doen en toch blijven beweren dat Hij een liefdevolle God
is?” “Gaan ongelovigen die sterven naarde eeuwige hel?” Of: “Wat als een zendeling een lekke band krijgt en mensenniet bereikt die hij het evangelie wil vertellen?”
Dit soort vragen heeft een stortvloed aan reacties teweeg gebracht van zowel voor- als tegenstanders die beweren dat er wel of geen hel
is. Ik heb het boek niet gelezen, dus ik onthoud me van commentaar op het boek. Wat wel interessant is, is de wijze waarop gereageerd wordt op het wel of niet bestaan van de hel. We zien namelijk hetzelfde patroon in bijvoorbeeld discussies over homofilie en andere onderwerpen. Wat er gebeurt is niets nieuws, dit proces, dus de manier waarop een
onderwerp wordt bediscussieerd wordt al beschreven bij de eerste zonde van Adam en Eva, daarover later meer.
In discussies over dit soort onderwerpen moet voor de Bijbelgetrouwe gelovige eigenlijk maar één ding relevant zijn en dat is: wat zegt de Bijbel hierover. Gods Woord is de waarheid en moet altijd het uitgangspunt zijn. Wat wij vinden, denken of voelen is minder interessant, de Bijbel moet onze leidraad zijn. In discussies gebruiken echter zowel voor- als tegenstanders Bijbelse argumenten. Dat maakt het iets lastiger, toch valt
er wel iets over te zeggen.
In dit soort besprekingen wordt meestal het accent zeer nadrukkelijk gelegd op één bepaald aspect uit de Bijbel, bijvoorbeeld het feit dat God liefde is. En natuurlijk is Zijn liefde ongelofelijk groot, Hij is de Bron van de liefde: God is liefde, daarover kan en mag geen misverstand bestaan. Probleem is dat Gods Woord vaak op een eenzijdige wijze wordt
verklaard, de nadruk wordt volledig gelegd op Zijn onvoorwaardelijke liefde, liefde voor ieder mens, liefde voor het verlorene.
Het is echter, en dat is het verraderlijke, de halve waarheid! God is liefde, maar God is ook heilig en moet daarom zonde oordelen. Dit vereist Zijn heiligheid. Hij kán niet handelen in strijd met Zijn Wezen. In zijn algemeenheid wordt het aspect van Zijn heiligheid en daarmee het feit dat hij zonde(n) moet straffen niet of nauwelijks aangehaald in dit soort discussies.
Er is niets nieuws onder de zon. Adam en Eva hadden gehoord van God dat ze van alle bomen mochten eten, behalve van de boom van kennis van goed en kwaad. Toen kwam de slang die probeerde hen te verleiden door te zeggen dat God hen verboden had van alle bomen te eten. De slang kwam met een halve waarheid: God had gezegd dat ze niet mochten eten van die ene boom, maar hij veranderde dat in alle bomen. Hij
manipuleerde het Woord van God, dat is precies wat regelmatig wordt gedaan in discussies. Het Woord wordt eenzijdig benaderd of enigszins naar eigen “smaak” aangepast. Dan lijkt de argumentatie heel Bijbels, maar klopt echter niet. Daarom is het zo belangrijk het Woord te
lezen en onderzoeken, zodat we weten wat er geschreven staat.
De fout van Adam en Eva was dat ze in discussie gingen met
de slang, ze lieten het Woord van God los. We kennen de gevolgen.
Als, vele jaren later, de Here Jezus door de satan wordt verzocht in de woestijn (Matth. 4) is Zijn verweer tot 4x toe: “er staat geschreven”. Het Woord van God was voor Hem afdoende, het einde van alle tegenspraak.
Het resultaat was dan ook dat de duivel Hem met rust liet, Matth. 4:11.
Jacobus zegt daarover “Onderwerpt u dus aan God, maar biedt
weerstand aan de duivel en hij zal van u vlieden”. Vertrouwen op God en Zijn Woord, dat geeft de duivel geen kans ons te laten vallen.
Wij zouden eveneens op deze wijze moeten reageren. Hij is immers ons grote Voorbeeld. We horen in Zijn voetstappen te wandelen. Door in
discussie te gaan begeven we ons op zéér glad ijs. Christus spreekt in de
Bijbel over de hemel en over de hel, over genade en oordeel, beide zijn
realiteit. Dan kunnen we zeggen dat God liefde is en dan is dat volkomen waar, maar dan neemt dat niet de waarheid van het bestaan
van de hel weg.
Wat het bestaan van de hel betreft: God heeft ieder mens lief, daarom is de Here Jezus door Hem naar de aarde gezonden. Christus is gekomen om de straf op onze/mijn zonden te ondergaan. Hij stierf onder Gods
oordeel terwijl u en ik verdiend hadden te sterven. God heeft er alles, maar dan ook alles voor over gehad om de wereld die in zonde was gevallen terug te winnen, zelfs Zijn geliefde Zoon gaf Hij voor dat doel. Als dat geen liefde is! Maar dat doet totaal niets af van Zijn heiligheid. Onze God is een verterend vuur. Beide zijn volkomen waar, Zijn liefde en Zijn heiligheid. Niemand hoeft verloren te gaan, als dat toch gebeurt
heeft de mens dat volkomen aan Zichzelf te wijten, aan zijn/haar eigen ongeloof in Gods Woord. Hij heeft alles volbracht, de keuze is aan u!
Mocht u vragen en/of opmerkingen hebben over dit artikel kunt u contact opnemen met de aanbieder.
