Evangelie

 De wet van Mozes stelde eisen waaraan niemand, met uitzondering van de Here Jezus, in staat was deze te volbrengen. In het NT worden deze eisen flink uitgebreid en is de kern van de geboden de (agape) liefde. Hoe kan een gelovige voldoen aan Gods rechtvaardige eisen die, in de wet van Christus, aan ons worden gesteld. Daarover gaat dit derde en laatste artikel.

Om dit te begrijpen gaan we terug naar Genesis. Toen God de men geschapen had was het goed, zeer goed zelfs. De mens leefde in een perfecte omgeving in harmonie met zijn Schepper. Dit duurde tot de zondeval, toen kwam er scheiding tussen God en de mens. Door de zonde van de mens. De mens was niet meer, nooit meer in staat door eigen toedoen te leven naar Gods wil, zoals geopenbaard in de wet van Mozes.

Niemand heeft kunnen voldoen aan de eisen van de wet, telkens weer faalde de mens. Alleen de Mens Jezus Christus heeft geleefd zoals God dit heeft bedoeld, Hij was Zijn hele leven volkomen gehoorzaam aan God. Dit in tegenstelling tot de mens die in het paradijs (en talloze malen daarna) ongehoorzaam was aan God. Omdat Hij als Mens gehoorzaam is geweest aan God kon alleen Hij optreden als onze Plaatsvervanger. Onze zonden (uw, jouw en mijn zonden) werden op Golgotha op Hem gelegd en Hij onderging Gods oordeel over deze zonden. Wij (ik) hadden daar moeten hangen, lijden en sterven. Maar Hij ging die weg uit liefde voor ons! Hij leed, stierf en stond op uit de doden! Zijn opstanding was het bewijs dat God Zijn offer had aanvaard.

Het wonderlijke is, en hier blijkt dat Gods gedachten veel hoger zijn dan onze gedachten, dat God ons ziet als volkomen één gemaakt met de Here Jezus, in Zijn dood én opstanding. Tenminste als we onze zonden oprecht hebben beleden en Hem hebben aanvaard als onze persoonlijke Verlosser. Dat brengt ons bij een belangrijk punt, we zijn met Hem gestorven en de wet geldt alleen voor hen die leven!

·         Romeinen 7:1 Of weet gij niet, broeders, (ik spreek immers tot wie de wet kennen) dat de wet heerschappij voert over de mens, zolang hij leeft?

·         Romeinen 7:6 maar thans zijn wij van de wet ontslagen, dood voor haar, die ons gevangen hield, zodat wij dienen in de nieuwe staat des Geestes en niet in de oude staat der letter.

De wet geldt niet meer voor ons, we zijn immers mét Christus gestorven zo legt Paulus dat uit in Romeinen 6. Toch vraagt Gods ons aan de wet van Christus te voldoen. Wat ons kan helpen om dit te begrijpen is om terug te vallen op Abraham. Aan Abraham was een erfgenaam beloofd, hij was echter al bijna 100 jaar en had nog geen beloofde zoon gekregen. God voorzag in de oplossing, hoewel Abrahams lichaam was afgestorven (en dat van Sara eveneens) zorgde God tegen alle natuurwetten in dat Sara zwanger werd en een zoon baarde. Wat Abraham niet kon bewerkte God!

Dit zelfde principe geldt voor ons. Zoals Abraham geen kind meer kon voortbrengen, zo kunnen wij de wet niet volbrengen, maar God wil de wet in ons volbrengen. Als we beseffen dat we zijn gestorven én opgewekt en leven uit de nieuwe Bron kan Hij de wet in en door ons vervullen. Dit doet Hij door de Heilige Geest.

·         Rom. 8:4 …..opdat de eis der wet vervuld zou worden in ons, die niet naar het vlees wandelen, doch naar de Geest. 

Híj, dus niet ik (!), wil in en door ons het nieuwe leven openbaren, d.w.z. de vrucht van de Heilige Geest. De vrucht van de Geest en dus geen vrucht van ons! Van nature is er niemand die goed is en in staat is goed te doen, maar als we beseffen dat we zijn gestorven én opgewekt met Christus kan Hij in ons door Zijn Geest ons doen leven naar Zijn wil, d.w.z. naar de wet van Christus. Dit kan omdat we dan leven uit de nieuwe Bron, niet vanuit onze oude natuur. Ons probleem is echter dat we ons zo vaak wel laten leiden door onze ouden natuur i.p.v. door Gods Geest. We zijn vaak niet bereid ons leven te verliezen, we zijn niet altijd bereid te zeggen “Hij moet wassen en ik moet minder worden”. In het leven van wedergeboren christenen woedt een levenslange strijd tussen het “vlees” en de Geest. Aan ons telkens weer de keuze te kiezen voor leven door de Geest of leven uit het “vlees”, ons eigen ik,

De nieuwe Bron waarover elke gelovige “beschikt” zorgt er voor dat we niet kunnen zondigen, mits we aangesloten blijven op deze Bron.

·         1 Johannes 3:6  Een ieder, die in Hem blijft, zondigt niet

·         1 Johannes3:9 Een ieder, die uit God geboren is, doet geen zonde; want het zaad (Gods) blijft in hem en hij kan niet zondigen

We dienen diep te  beseffen dat er absoluut geen goed is in ons, dáárom moest de Here Jezus sterven. Hij kwam niet om ons op te knappen of bij te schaven, we waren slecht/zondaren en die moesten sterven én opstaan in een nieuw leven.

·         Joh. 15:5 Wie in Mij blijft, gelijk Ik in hem, die draagt veel vrucht, want zonder Mij kunt gij niets doen.

Het besef dat we zondaren zijn en daarom niet in staat zijn om te leven zoals God dat heeft bedoeld is cruciaal. Wij kunnen in eigen kracht niet, nooit voldoen aan Gods eisen, die zijn veel te hoog. Leven zoals Christus leefde is de norm. Dat kunnen wij niet, Hij kan dat wel in ons bewerken.

·         Gal. 2:20 Met Christus ben ik gekruisigd, en toch leef ik, (dat is), niet meer mijn ik, maar Christus leeft in mij.

Voor de gelovige uit het NT geldt dat dit alles mogelijk is gemaakt door het geloof in Christus’ volbrachte werk. Door volledig op Hem te vertrouwen en niet op eigen kracht of eigen inzicht. Door onze weg op de Here te wentelen. Dat wil zeggen stap voor stap in vertrouwen op Hem onze weg gaan. Geen beslissingen nemen zonder Hem daarin te kennen. Hem dagelijks te zoeken in het gebed, onze zonden te belijden en onze zorgen, dank en aanbidding bij Hem te brengen.

De rechtvaardige zal door het geloof leven, d.w.z. door geloof kan hij wedergeboren worden, het nieuwe leven krijgen én door geloof kan hij/zij het nieuwe Christusleven openbaren.

·         Fil. 3:9 en in Hem moge blijken niet een eigen gerechtigheid, uit de wet, te bezitten, maar de gerechtigheid door het geloof in Christus, welke uit God is op de grond van het geloof. 10 (Dit alles) om Hem te kennen en de kracht zijner opstanding en de gemeenschap aan zijn lijden, of ik, aan zijn dood gelijkvormig wordende, 11 zou mogen komen tot de opstanding uit de doden.

·         Gal. 2:16 wetende, dat de mens niet gerechtvaardigd wordt uit werken der wet, maar door het geloof in Christus Jezus,

Als we zo leven, dan komen we echt tot ons doel. Dan gaan we Zijn vrede (shalom) en rust ervaren in ons leven, dan mogen we leven van uit het besef dat ons leven in Zijn hand is. Dan wil en kan Hij het nieuwe levem het Christusleven in ons lichaam openbaren.

Als we deze tekst overdenken dan snappen we dat we zelf niet in staat zijn het leven van Christus te openbaren, dat is onmogelijk voor ons. Toen Maria de aankondiging kreeg van de engel dat ze zwanger zou worden en dat ze de Messias zou voortbrengen reageerde ze op een geweldige wijze. Ze besefte dat ze dit nooit zelf kon bewerkstelligen, daarom zei ze: “mij geschiedde naar Uw woord”.  Ze zei eigenlijk: “hier ben ik gebruik mij om te doen wat U behaagt” En zo gebeurde het ook! Op een wonderbare, bovennatuurlijke wijze werd ze zwanger en baarde na 9 maanden de Here Jezus.

Op dezelfde wijze wil God, zijn Vrucht in ons d.w.z. Christus openbaren. Als wij ons overgeven aan Hem, gehoorzaam zijn aan Zijn Woord en ons lichaam stellen tot een levend, heilig en God welgevallig offer, dan kan Hij in ons het nieuwe leven voortbrengen!

Veel theorie hierboven, maar het komt op het laatste neer, Zijn wij bereid Hem ons leven te geven, zodat Hij Christus in ons kan openbaren en Hij de wet van Christus in ons vervult? Dán leven we tot Zijn eer, dan zijn we geheel anders, zoals Christus geheel anders was.