Evangelie

Innerlijke ontferming of
barmhartigheid

We lezen meerdere keren
dat de Here Jezus met ontferming bewogen werd. Het is boeiend een aantal van de
teksten waarin dit is vermeld nader te bezien en vooral te bekijken wat Zijn
reactie was op het moment dat Hij met ontferming bewogen werd.

Ontferming is een beetje
oud woord, synoniemen zijn: barmhartigheid, compassie, medegevoel, medeleven.
Innerlijk wil zeggen dat het van binnenuit, uit het hart, voortkomt.

Als we een aantal van deze
teksten overdenken zullen we zien dat de Heiland in verschillende situaties
barmhartig was,
het meeleven kwam voort uit Zijn hart of met ontferming bewogen was. Hij
reageerde echter telkens, afhankelijk van de situatie, op verschillende
manieren:

• Mattheüs 9:36 Toen Hij de scharen zag, werd Hij met ontferming
       over hen bewogen, daar zij voortgejaagd en afgemat waren, als schapen die
       geen herder hebben.

 Als
Hij de mensen ziet die Hem volgen, dan raakt Hem dat. Hij heeft compassie met
deze mensen, want ze zijn als schapen zonder een herder. Dat impliceert dat ze
geen bescherming hebben, niet naar grazige weiden worden geleid, niet worden
verzorgd etc. Deze mensen worden voortgejaagd en zijn daardoor uitgeput.

Zijn
reactie is dat Hij oproept tot gebed om arbeiders te vinden die deze mensen
kunnen helpen.

• Mattheüs 14:14 
       En toen Hij uit het schip ging, zag Hij een grote schare, en Hij
       werd met ontferming over hen bewogen en genas hun zieken.

            De tweede tekst waarin gesproken wordt over ontferming. Het gaat
ook deze 

            keer over de grote schare, de grote groep mensen die Hem volgde.

Dit keer is Zijn reactie als Hij met ontferming bewogen wordt anders,
Hij geneest de zieke mensen.

• Markus 6:34 En toen Hij uit het schip ging, zag Hij een
       grote schare en werd met ontferming over hen bewogen, omdat zij waren als
       schapen, die geen herder hebben, en Hij begon hun vele dingen te leren.

Ook
in Marcus vinden we een tekst waarin over Zijn ontferming wordt gesproken en
dit keer is Zijn reactie dat hen vele dingen begint te leren, te onderwijzen.

• Markus 8:2 Ik heb medelijden met de schare, want zij zijn
       nu reeds drie dagen bij Mij gebleven en hebben niets te eten;

Hier
staat het woord medelijden, in het Grieks staat echter hetzelfde woord als in
de teksten hierboven. Hij heeft medelijden, want de schare heeft al een paar
dagen niets gegeten.

Opnieuw
een reactie van Hem, maar weer een andere. Hij gaat nu zorgen dat de mensen
fysiek worden gevoed. In het vers hierboven, Markus 6:34 zorgde Hij voor
geestelijk voedsel, in dit vers zorgt Hij voor fysiek eten en drinken.

• Lukas 7:13 En toen de Here haar zag, werd Hij met
       ontferming over haar bewogen en Hij zeide tot haar: Ween niet.

In
dit vers is de Heer bewogen met een weduwe, een moeder uit Nain die haar zoon had
verloren. Een vreselijke situatie, een kind dat eerder is gestorven dan zijn
moeder. Dat is vreselijk, dat voelt als tegennatuurlijk.

De
reactie van de Here Jezus is dat Hij spreekt
en handelt. Hij zegt “ween niet”, d.w.z. dat Hij haar troostte én Hij doet
een wonder, Hij doet de jongen herleven.

Vijf
teksten, vijf situaties en vijf verschillende reacties van de Here Jezus. De
overeenkomst van deze teksten is dat Hij handelde uit ontferming, uit
bewogenheid. Een andere overeenkomst is dat Hij in al deze situaties handelde
in afhankelijkheid van Zijn Zender. Joh. 5:30b “want Ik zoek niet mijn wil,
doch de wil van Hem, die Mij gezonden heeft.”

Bovenstaande
is leerzaam voor ons. In onze tijd zijn er ook veel mensen die vermoeid en
belast zijn, die ronddolen als schapen zonder herder. Mensen die honger hebben
letterlijk en/of geestelijk, ook in onze tijd is er een gebrek aan arbeiders en
de oogst is groot.

De
Here Jezus is een voorbeeld hoe te kijken én handelen met mensen die in nood
zijn. Hij kan ons hart aanraken, zodat we innerlijk bewogen worden met mensen.
We moeten leren mensen te zien door Zijn ogen. Ze lief te hebben zoals Hij
ieder mens liefheeft. Dit kan want Hij heeft Zijn Agapeliefde uitgestort in ons
hart, maar zijn wij nog wel bewogen met de wereld om ons heeft of zijn we meer
ingekeerd en met onszelf bezig? Onze vaste sport-, tv-, hobby- of wat voor
avonden dan ook, zijn we bereid dit op te geven en Hem te volgen?

Als
we andere gaan zien door Zijn ogen, omdat we beseffen hoe lief Hij ook mij
heeft gehad, dan is het belangrijk on in elke situatie waarin we mensen in
moeilijkheden ontmoeten afhankelijk van Hem te zijn. Soms hebben mensen een
troostend (Bijbels) woord nodig, soms is het goed met hen te bidden, of hen te
ondersteunen met materiële zaken.

Het
kan ook zijn dat we dusdanig moeilijke omstandigheden aantreffen dat we niet
weten wat te doen en er soms zelf moedeloos van worden. Dan is het goed te
beseffen dat Hij de Almachtige is, die wonderen kan doen. Natuurlijk vinden er
geen wonderen op verzoek plaats, Hij is en blijft soeverein. Maar het besef dat
die dingen die voor ons onmogelijk zijn voor Hem wél mogelijk zijn kan ons
altijd weer op de been houden en doen verder gaan.

Ik
hoop dat u veel barmhartigheid mag bewijzen aan de naasten in uw omgeving!