Petrus volgde hem op een afstand
Petrus volgde Hem op een afstand, Matth. 26:58
Petrus was één van de mensen die 3 jaar lang dicht bij de Here Jezus was geweest. Hij was één van Zijn discipelen, leerlingen. Hij behoorde bij de eerste discipelen die door de Heiland waren geroepen. Van het begin af aan was Hij dus dicht bij Jezus. Petrus had veel meegemaakt in die drie jaren. Hij was getuige geweest van wonderen, tekenen en genezingen. Hij wist van de doden die waren opgewekt door de Heer. Zelf had Petrus op het water gelopen naar de Here Jezus toe. Petrus behoorde tot de drie meest geliefde discipelen. Drie jaar lang in de dichte nabijheid van de Here Jezus. Wat zal dat een impact op zijn leven hebben gehad!
Petrus was ook één van de discipelen, die nadat de Here Jezus gevangen was genomen, was gevlucht en Hem alleen achter liet. Matth. 26:56. En dan lezen we deze woorden: “Petrus volgde hem op afstand”. Vervolgens ging Petrus zitten tussen de dienaars. Hij doet of hij één van hen is. Maar het gaat van kwaad tot erger, want als er door een slavin wordt gezegd dat Petrus bij Jezus was loochent Petrus dit en iedereen kan het horen. En daarna zegt iemand anders dat Petrus bij Jezus was en hij loochent het opnieuw, ditmaal met een eed. En Petrus spreekt de woorden: “ik ken de mens niet”. En voor de derde keer wordt gezegd dat hij Jezus kent: “waarlijk, ook gij (Petrus)behoort tot hen, want ook uw uitspraak verraadt u. Dan begint Petrus zelfs zichzelf te vervloeken en te zweren: “Ik ken de mens niet!”. Hoe diep is Petrus hier gezakt en bovenal wat zal dit de Here Jezus een verdriet hebben gedaan. Wat zal er een verdriet in de ogen van de Here Jezus gezien te zijn toen Hij Petrus in de ogen keek! (Luk. 22:61/2)
Die Petrus toch kunnen we denken, maar hoe zit dat met onszelf? Zijn wij, ben ik, anders of beter dan Petrus? Wie staat zie toe dat hij niet valle staat er geschreven en zo is het. De geschiedenis van Petrus is een voorbeeld voor ons die niets beter zijn dan Petrus. Ook wij hebben een zondige, ik gerichte natuur. Daarom is het goed deze geschiedenis kort te overdenken.
Wat was de oorzaak van het feit dat Petrus de Here Jezus verloochende? Ik denk dat de oorzaak beschreven staat is in de woorden: “Petrus volgde Hem op een afstand”. Dáár ging het fout. Ons christenleven kan, al hebben we heel dicht bij de Here Jezus geleefd en hebben we veel bijzondere dingen met Hem meegemaakt zomaar omslaan naar een leven waarin we voor onszelf kiezen. De Bijbel leert ons dat we onze hele wedloop, ons hele leven, moeten zien op Jezus. Dat we in Zijn voetstappen moeten wandelen, dicht achter Hem aan. Dán zijn we veilig, want Hij is nabij.
Maar door omstandigheden kan het zomaar gebeuren dat we bij Hem wegvluchten en Hem op afstand gaan volgen. Dan horen we zijn stem minder of zelfs helemaal niet meer. Dan kunnen we een makkelijke prooi worden voor de vijand, want onze Herder is niet vlakbij om ons te beschermen. Petrus volgde Jezus op afstand en daar moest hij zijn tol voor betalen. Hij ging gewoon tussen de dienaars zitten. Als wij Jezus op afstand volgen, maar een beetje volgen, het niet zo nauw nemen met de dagelijkse omgang met Hem, dan is het risico groot dat wij ons gaan vereenzelvigen met de dienaars, met de wereld. We worden steeds meer één met hen in plaats van dat we geheel anders worden.
Psalm 1 zegt: “Welzalig de man die niet wandelt in de raad der goddelozen, die niet staat op de weg van de zondaren, noch zit in de kring der spotters.” Petrus was op de verkeerde plaats gekomen, hij zat wel in de kring der spotters! Dit kan ons zomaar overkomen als we de verkeerde keuzes maken in ons leven, als we Hem buiten sluiten. Met Jezus aan onze zijde zijn we overwinnaar, zonder Hem leidt onze weg naar de dood. Dit geldt voor de eerste keer dat we ons leven overgeven aan Hem en onze zonden belijden, maar dit geldt ook elke dag van ons leven als christen!
De weg omlaag gaat nog verder als Petrus Zijn Heiland verloochent, zelfs tot drie keer toe. Nog maar even geleden had Petrus zijn zwaard getrokken om de Here Jezus te beschermen, nu verloochent hij Hem. Dat kan het gevolg zijn als we Hem van verre volgen.
Op een gegeven moment kijkt de Here Jezus naar Petrus. Stelt u/jij je eens voor als je beste vriend/vriendin of je partner die je liefhebt je verloochent. Wat een pijn zou dat veroorzaken, wat een intens verdriet. Hoe is het mogelijk zou je denken. Dit zal de Heer zeer veel pijn hebben gedaan. En zo zal Hij ook veel pijn ervaren als wij Hem van verre volgen en het in ons leven bergafwaarts gaat. Voor ons heeft Hij de allerhoogste prijs betaald om ons te redden van de eeuwige dood, de eeuwige pijn en dan is onze dank dat we Hem verloochenen, zeggen dat we Hem niet kennen.
De blik van de Heer in de ogen van Petrus veroorzaakte diep berouw bij Petrus. In één keer besefte Petrus hoe hij ten diepste was. Petrus huilde, hij was getroffen in zijn hart. Berouw gaat overigens veel verder, veel dieper dan spijt. Bij berouw komt ook altijd het verlangen om beter te handelen, verkeerde daden/zaken na te laten, niet meer te doen. Spijt is gericht op onszelf en berouw beseft wat de ander is aangedaan. De blik van de Here Jezus bewerkte dus berouw bij Petrus, maar het was óók een blik van vergeving. Zo is onze God. Petrus schreef later in zijn 1e brief hoofdstuk 5 vers 5: “want God wederstaat de hoogmoedigen, maar de nederigen geeft Hij genade. Petrus werd nederig en Hij werd vergeven. Dat is zo geweldig bij onze God. Geen zonde zo groot of Gods liefde en vergeving zijn altijd groter!
Dat u/ jij en ik maar dicht bij de Here Jezus mogen leven, elke dag!
Mocht u vragen en/of opmerkingen hebben over dit artikel kunt u contact opnemen met de aanbieder.
