Evangelie

Efeziërs 4:26  Als je boos op iemand wordt, houd je boosheid dan niet vast, want dat is verkeerd. Zorg ervoor dat je vóór het eind van de dag je boosheid weer kwijt bent. Efeziërs 4:27  Zo geef je de duivel geen kans. (Basisbijbel)

De Bijbel is een heel praktisch boek. Het is een boek voor mensen zoals u/jij en ik. Dat blijkt onder andere uit het vers boven dit stukje. Deze opdracht staat te midden van andere praktische opdrachten, die horen bij het leven van iemand die geheel anders is, omdat hij/zij Christus heeft leren kennen. In ieders leven komt het voor: je wordt boos op iemand. Terecht of onterecht, maar je bent boos. Je kunt boos worden omdat we geschapen zijn met emoties zoals blijdschap, verdriet en boosheid.

Op zichzelf is boosheid niet verkeerd. In het OT lees je vaak over de toorn van God. De Here Jezus was boos op mensen toen Hij de handelaars bij de tempel wegjoeg (Matth. 21:12), maar Hij bleef niet boos. Boosheid wordt pas een probleem als je boos blijft, dat is niet goed. Je moet er niet aan vasthouden staat in de tekst, je moet er voor zorgen dat het eind van de dag weer over is. Boos worden is menselijk, boos blijven is duivels.

Het is geen vriendelijk verzoek maar een opdracht. Dat is het eerste wat we kunnen concluderen uit deze tekst. Een opdracht van God, de Bijbel is immers geschreven door mensen die met de Heilige Geest vervuld waren. Omdat het een opdracht is, is het verstandig hieraan te gehoorzamen. Niet gehoorzamen aan Gods Woord is immers zondigen. Daarmee doe je God pijn en verdriet, want daarom, voor onze zonden, is de Here Jezus gestoven (!) aan het kruis van Golgotha. Goed om dit te beseffen als je boos bent!

De vraag die zich voordoet is of het mogelijk is om niet aan je boosheid vast te houden en te zorgen dat je het weer kwijt bent voor het eind van de dag? Het antwoord is volmondig ja! Waarom ja? Omdat God nooit iets vraagt wat onmogelijk is. Als Hij iets vraagt geeft Hij altijd de kracht om het te kunnen. Probeer het maar eens als je, en het geldt ook voor mij, boos bent. Denk aan deze tekst, bidt tot God om hulp om niet boos te blijven.

Boos blijven heeft vaak te maken met koppigheid van onszelf. We weten dat het niet goed is, maar we weigeren vooralsnog om toe te geven. We zijn niet bereid de minste te zijn en onze boosheid op te geven. Daar zit de crux, we willen a.h.w. niet loslaten, terwijl loslaten/niet meer boos zijn veel beter is en bovendien een opdracht is.

Boos blijven kan bitterheid tot gevolg hebben, daar moeten we ernstig voor waken. Want als er bitterheid is dan heeft dit grote gevolgen. Hebr. 12:15 “Want bitterheid is als een zaad waaruit een giftige plant opgroeit. Iedereen raakt erdoor vergiftigd en dat heeft grote gevolgen” (Basisbijbel).Door onze bitterheid kunnen we anderen “besmetten” hoe langer we  boos en bitter blijven hoe sterker die wortel van bitterheid wordt en hoe lastiger het is om er van af te komen.

“Als je boos op iemand wordt, houd je boosheid dan niet vast, want dat is verkeerd”. Een andere vertaling zegt zondigt dan niet. Zondigen is: je doel missen. Als we boos blijven missen we ons doel. Dan doen we niet wat God van ons vraagt en missen we de rust en vrede die Hij wil geven.

Boos blijven is iets wat, zoals Paulus zegt, bij de wandel van heidenen hoort, niet bij bekeerde mensen. Het hoort bij een leven dat vervreemd is van een leven met God, niet bij het leven van een wedergeboren christen.

Dan staat er nog een heel praktische opmerking achter: “Zorg ervoor dat je vóór het eind van de dag je boosheid weer kwijt bent”. Als we boos zijn kunnen we de hele dag boos zijn, liever niet natuurlijk ?, maar als we maar zorgen dat het aan het eind van de dag over is. Dat is de Bijbelse opdracht. Dan kunnen we met een gerust geweten gaan slapen. Want we weten dat het weer goed is met de ander en we weten dat we gehoorzaam zijn geweest aan Gods opdracht.

Als we boos blijven en dus ongehoorzaam zijn aan Gods Woord geven we de duivel een kans om ons in zijn greep te krijgen. En dat is wel het laatste wat we zouden moeten willen. Boos blijven lijkt soms ons recht, maar we trekken absoluut aan het kortste eind. Zonde lijkt zoet, maar smaakt altijd bitter. We kunnen van alles bedenken waarom we terecht boos zouden blijven, maar het gaat lijnrecht in tegen Gods Woord. Het is zoals Jacobus zegt: “zo vaak iemand (dat kan iedereen zijn) verzocht wordt (bijvoorbeeld om boos te blijven) komt dit voort uit de zuiging en verlokking van zijn eigen (!) begeerte. Daarna, als die begeerte bevrucht is, baart zij zonde; en als de zonde volgroeid is, brengt zij de dood voort. Boos blijven heeft tot gevolg dat de dood wordt voortgebracht, het brengt scheiding met God en met de ander op wie je boos blijft.

Het Woord van God is als een spiegel. Het laat ons zien hoe we werkelijk zijn, met onze mooie en soms minder mooie kanten. Maar het Woord van God doet meer, het geeft ook altijd de weg aan die God wil dat we gaan en Zijn weg is de beste. Dus als we boos zijn laten we toepassen wat Gods Woord zegt, zoals een paar verzen verderop staat in Efeziërs 4:32 “Maar weest jegens elkander vriendelijk, barmhartig, elkander vergevend, zoals God in Christus u vergeving geschonken heeft”.