Evangelie

Galaten 5:22  Maar de vrucht van de Geest is liefde, blijdschap, vrede, lankmoedigheid, vriendelijkheid, goedheid, trouw, zachtmoedigheid, zelfbeheersing.

De tekst boven dit artikel is vrij bekend. Er worden 9 kenmerken genoemd van de vrucht, niet vruchten, van de Heilige Geest. Een gelovige die zich laat leiden door zijn Heer en Heiland zal deze vrucht openbaren in zijn/haar leven.

Het is de vrucht van de Geest, dus geen resultaat van onze eigen inspanning! Zelf kunnen we géén vrucht voortbrengen, nooit. Johannes 15: “Evenals de rank geen vrucht kan dragen uit zichzelf, als zij niet in de wijnstok blijft, zo ook gij niet, indien gij in Mij niet blijft”. Een gelovige is iemand die wat zijn oude zondige natuur betreft is gestorven en wat zijn nieuwe natuur (de geboorte van Boven, de wedergeboorte) is opgestaan met Christus. Het nieuwe leven, het Christusleven, in de gelovige kan vrucht voortbrengen. De oude zondige natuur kan dat absoluut niet, die is gestorven. In die wetenschap moeten we leven, vanuit dat besef. God verlost geen zondaars om ze een beetje op te knappen, ons oude leven moet radicaal de dood in, er is geen enkel goeds in. God Zelf wil door Zijn Geest het nieuwe leven in gelovigen openbaren.

Het probleem in ons leven is vaak dat onze oude natuur nog zo aanwezig is. Het moet voor ons vaststaan dat we dood zijn voor de zonde (Rom. 6:11). Helaas houden we hier niet altijd rekening mee en reageren of leven we regelmatig vanuit ons vlees en dan komt er dus geen vrucht openbaar. We moeten voortdurend beseffen dat onze oude mens is mede gekruisigd, “opdat (opdat geeft het doel aan) aan het lichaam van de zonde zijn kracht zou ontnomen worden”, Rom. 6:6. Vrucht dragen zal plaatsvinden als we sterven aan onszelf, zoals de graankorrel die in de aarde valt en sterft, pas dan brengt hij veel vrucht voort. (Joh.12:24). Alleen door te blijven in Hem kan er vrucht openbaar komen.

Vrucht is dus iets wat door de Geest in ons openbaar gaat worden als we dagelijks leven met de Heer. Op deze wijze kunnen we veranderd worden door de Heilige Geest. In het OT is Mozes een mooi voorbeeld van iemand die erg is veranderd. In Ex. 2 slaat Mozes in zijn boosheid een Egyptenaar dood. Later, na een lange tijd met God te hebben geleefd, wordt er van Mozes gezegd dat er niemand zo zachtmoedig was als Mozes, Numeri 12:3. Jacob is ook zo’n voorbeeld, van een grote bedrieger werd hij als iemand die God aanbad, leunende op zijn staf, Hebr. 11:21. Aan de vrucht kent men de boom (Matth. 12:33) is een spreekwoord dat ontleend is aan de Bijbel. Christenen zouden dus, dat is de normale situatie, herkend moeten worden aan hun levenshouding of gezindheid. Van de discipelen wordt gezegd dat zij hen herkenden “dat zij met Jezus geweest waren”, Hand. 4:13,  wat een prachtig getuigenis als dat ook van ons gezegd zou worden.

Ook nu kunnen we hervormd worden in ons denken, zodat ons leven vrucht gaat dragen. Dat brengt ons bij het volgende punt. Voor wie is de vrucht? De vrucht is voor de Landman. Zie Johannes 15:1/8 en Jakobus 5:7  “Zie, de landman wacht op de kostelijke vrucht des lands en heeft geduld, totdat de vroege en late regen erop gevallen is”. Dat is logisch, want de Landman heeft gezaaid,  gesnoeid en gewacht op de vroege en late regen, dan is de vrucht voor Hem die al het werk gedaan heeft. Vrucht is dus niet voor onszelf, maar voor Hem.

Snoeien doet God ook in onze levens, want dan komt er méér vrucht. Johannes 15:2 “elke die wel vrucht draagt, snoeit Hij, opdat zij meer vrucht drage”. Zo’n proces is natuurlijk niet fijn, dat doet pijn, maar het is noodzakelijk omdat we zo makkelijk van God afgaan en ons eigen leven leiden. Hebreeën 12:11  “Want alle tucht schijnt op het ogenblik zelf geen vreugde, maar smart te brengen, doch later brengt zij hun, die erdoor geoefend zijn, een vreedzame vrucht, die bestaat in gerechtigheid”.

Vrucht voortbrengen is iets normaals, het hoort bij het christenleven, Mattheüs 3:8 “Brengt dan vrucht voort, die aan de bekering beantwoordt”. Bij bekering hoort een verandert leven, helaas is dit niet altijd het geval, maar het zou wel zo moeten zijn. “Gij geheel anders” schrijft Paulus, want gij hebt Christus leren kennen. Als we Christus echt hebben leren kennen gaan we Zijn Woord lezen en overdenken zodat we Hem dagelijks beter leren kennen. Het is als in een relatie, je leert elkaar kennen door veel met elkaar te praten en veel persoonlijke zaken te delen. Dan is het toch wonderlijk dat er veel christenen zijn die de Bijbel, het Woord van God, amper lezen en overdenken. Hoe kun je dan God beter leren kennen? Zijn Woord is één grote liefdesbrief aan ons. Zouden we die dan niet dagelijks lezen en overdenken?

Als we veel vrucht voortbrengen wordt de Vader verheerlijkt, Johannes 15:8  “Hierin is mijn Vader verheerlijkt, dat gij veel vrucht draagt”. Als de negenvoudige vrucht van de Geest in ons openbaar komt laten we iets zien van hoe de Here Jezus was. Hij was altijd vol liefde, blijdschap, vrede etc. God wordt dan verheerlijkt, d.w.z. grootgemaakt. Hij geniet er van als het leven van Zijn geliefde Zoon zichtbaar wordt. Immers al Zijn welbehagen is in Zijn geliefde Zoon.

Vrucht dragen is belangrijk voor elke christen. Het goede nieuws is dat dit ook mogelijk is voor elke christen. Je hoeft niet intelligent te zijn om voor Hem vrucht te dragen. Vertrouwen op Hem en doen wat Hij zegt in Zijn Woord kan iedereen.

Psalm 1:1 “Welzalig de man die niet wandelt in de raad der goddelozen,

die niet staat op de weg der zondaars, noch zit in de kring der spotters;

2 maar aan des HEREN wet zijn welgevallen heeft,

en diens wet overpeinst bij dag en bij nacht.

 3 Want hij is als een boom, geplant aan waterstromen,

die zijn vrucht geeft op zijn tijd,

welks loof niet verwelkt; al wat hij onderneemt, gelukt”.