Wie is een dienaar van God?

Wie is een dienaar van God? Wie is een échte dienaar van God? Waaraan herkennen wij een dienaar van God?

Vaak wordt tegen mensen opgekeken die ‘het Woord brengen’. Ze worden op een voetstuk geplaatst of, soms, stellen ze zichzelf op een voetstuk. Uit het verleden kan ik mij herinneren dat iemand die ik ken een voorganger aansprak op zijn prediking en stelde dat daarin toch iets onjuist werd voorgesteld als het vergeleken werd met de Bijbelse feiten. De voorganger werd zéér verbolgen en riep uit: “Wie ben jij dat je een dienstknecht des Heren tegen spreekt!”.

Zelf heb ik dus gezien en ervaren dat leiders zichzelf op een voetstuk plaatsen. Andersom gebeurt ook. Dat mensen in een gemeente oeverloos kritiek uitoefenen met als oogmerk een (goede!) leider ten val te brengen.

Leiderschap in de kerk

Leiderschap in de Gemeente, de Kerk, is een lastig onderwerp! Het kent veel aspecten. Leiderschap is alleen mogelijk wanneer de leider een goed dienaar van God is maar óók wanneer de gelovigen onder deze leiding willen staan en accepteren dat er leiderschap is!

Er zijn veel goede leiders, maar ook slechte. Leiders die manipuleren, bedriegen, macht willen uitoefenen. Wie is een ‘dienaar van God’? Iemand die zichzelf zo noemt? Of is het die mens, persoon, die kenbaar is als zodanig; misschien ben jij wel meer dienaar van God dan iemand die als predikant van een kerk is aangesteld. God dienen, ook naar andere mensen toe, is niet alleen met woorden. Maar ook, of vooral, uit daden.

Jakobus schrijft: “Maar dan zegt iemand: ‘De een gelooft, de ander doet.’ Laat mij maar eens zien dat je kunt geloven zonder daden; ik zal u door mijn daden tonen dat ik geloof.” (Jak. 2:18, NBV).

Uit iemands daden blijkt of hij of zij gelooft. Of de daden die je doet, daden zijn ingegeven, geïnspireerd, door Gods Geest; de vruchten van de Geest van God zijn immers: “liefde, vreugde en vrede, geduld, vriendelijkheid en goedheid, geloof, zachtmoedigheid en zelfbeheersing” (Gal 5:22-23).

Dat zijn daden, vruchten van de Geest, waaruit blijkt of iemand werkelijk God dient, werkelijk een ander mens is geworden door het geloof.  Niet of je mooie lange preken houdt, bijbelstudies geeft, alles helemaal zuiver ziet, helemaal zuiver volgens ‘de wet’ leeft, enz.

Alle genoemde eigenschappen zal een mens niet bezitten, maar wanneer ik iemand ontmoet die liefdevol is naar andere mensen, die geduldig en vriendelijk is, goedaardig ingesteld.. dan herken ik daar éérder een ‘dienaar van God’ in dan iemand die elke zondag práchtig preekt maar door de week andere mensen hard en koud behandelt, of egoïstisch is, etc.

Als mensen laten we ons vaak leiden door ‘wat voor ogen is’, zowel in negatieve als in positieve zin. Maar God? God ziet het hart aan!

God ziet het hart aan

Waren zij maar oprecht bewogen
met anderen die verloren gaan.
Hadden zij maar meer mededogen
met mensen die zo eenzaam staan.
Zij zouden dan Uw Zonlicht geven
aan harten in hun droefenis
meer hoop en kracht en medeleven
zodat het hart weer vrolijk is.
Nu hebben zij zoveel te denken
hoe zij menen dat het moet gaan
en willen eigen roem beleven
Zalig de oprechten van gemoed.
mensen zien aan wat is voor ogen
God ziet wat onze harten raakt.

(bron onbekend)

Zoals 1 Samuël 16:7 ook zegt: “Het komt immers niet aan op wat de mens ziet; de mens toch ziet aan wat voor ogen is, maar de Here ziet het hart aan.”