Evangelie

In Handelingen 28:23 staat: “   pogende hen te overtuigen ten opzichte van Jezus, uit de wet van Mozes en de profeten, van de vroege morgen tot de avond toe”.

De tekst hier boven geeft duidelijk aan dat in de wet van Mozes en in de profeten over de Here Jezus is gesproken. Veelal is dit niet direct, maar indirect in beelden, in typen. Daarom is het goed om bij het lezen van Gods Woord onszelf af te vragen of er iets staat wat betrekking heeft op de Here Jezus. Paulus vond dit belangrijk, want hij was van de vroege morgen tot de avond in de weer om mensen te overtuigen dat het ook in het OT om de Here Jezus gaat!

In een eerder artikeltje (“De Put, gevangenis en de kuil”) heb ik iets geschreven over het Hebreeuwse woordje “bowr”. Het ging in dat artikeltje over 3 Schriftplaatsen waarin dit woordje voorkomt. Elk van deze teksten wijst bij bestudering op de Here Jezus (resp. Gen 37:24, Gen. 40:15 en Ps. 88:6).

Voor het totaalbeeld een korte herhaling.

Gen. 37. Jozef is verworpen door zijn broers en is in de put (“bowr”) geworpen. Dit spreekt in type van de Here Jezus die verworpen is door zijn broeders (joodse volk) en te maken krijgt met het kruislijden (de put). Van de put is geschreven dat hij leeg was. De Here Jezus had aan het kruis te maken met totale verlatenheid/eenzaamheid. Ook was er geen water in de put. Hij sprak aan het kruis: “Mij dorst”.

Gen. 40:15. Jozef is verworpen door Potifar en zijn vrouw (de heidenen) en komt in de gevangenis (“bowr”). De Here Jezus is verworpen door zijn broeders én door de heidenen. Hij was volkomen onschuldig in de gevangenis, samen met twee andere mannen die wel schuldig waren. Denk aan het kruis: Eén was er volkomen onschuldig, twee waren schuldig, één werd verhoogd (schenker) en één ging de dood in. Jozef werd (later) uit de put gehaald, Christus verrees uit de dood.

Ps. 88:7 Gij hebt Mij in de diepste kuil gelegd. God zond Zijn Zoon en liet Hem kruisigen. De Zoon leed onvoorstelbaar, Hij was in de aller diepste kuil van ellende omdat de toorn van God op Hem, de volkomen onschuldige, neerkwam. Niemand heeft meer intens geleden dan onze Heiland.

Deze drie teksten spreken alle drie op verschillende manieren (resp. eenzaamheid, onschuld, diepte van het lijden) over de Here Jezus in Zijn lijden aan het kruis maar er zijn meer teksten met “bowr” die van Hem spreken maar dan van Zijn overwinning en opstanding.

Psalm 40:3 “Hij trok mij op uit de kuil (“bowr”) van het verderf, uit het slijk van de modderpoel.

Dit is een geweldige heen wijzing naar de overwinning op de dood en opstanding van de Here Jezus. Er wordt gesproken over het slijk en een modderpoel. Slijk is vochtige zachte modder, waar je niet op kunt staan. Het voelde voor Hem aan het kruis alsof Hij steeds dieper wegzonk. Zijn lijden was peilloos er kwam geen einde aan, steeds verder zakte Hij weg. Onvoorstelbaar maar waar, wat een Heiland!

Het was een kuil van het verderf dit spreekt van de dood. De betekenis van verderf is: ineenstorting, totale ondergang of verdoemenis. Hij was voor ons in de kuil van het verderf!

Maar Hij, God, trok Hem op uit deze kuil. God deed Hem herleven. Romeinen 6:4  “…. gelijk Christus uit de doden opgewekt is door de majesteit des Vaders …..” en Handelingen 13:30  “Maar God heeft Hem uit de doden opgewekt;”. Overigens is de Here Jezus als Mens opgewekt en als Zoon opgestaan, maar dat terzijde.

Hij werd opgewekt, uit de kuil getrokken, omdat Zijn leven op aarde één groot offer aan de Vader was geweest. Hij was volkomen rechtvaardig, zondeloos in alles tijdens Zijn leven op aarde. Hij heeft geleefd zoals God het oorspronkelijk, in Genesis, bedoeld had. Daarom werd Hij uit de kuil getrokken, daarom wekte God Hem op. Wat een heerlijke boodschap: Hij leeft. Zonder Zijn opstanding waren we de ellendigste van alle mensen geweest, maar dankzij Zijn opstanding is er leven en overvloed, elke dag

2 Sam. 23:20

Dit is een prachtig gedeelte wat ook heen wijst naar de overwinning van onze Here Jezus. Benaja (= Jawhe heeft gebouwd of Jawhe herbouwt) laat zich zakken in een kuil waarin een leeuw is en verslaat de leeuw. De kuil spreekt van Zijn kruisdood, de leeuw staat symbool voor satan, de briesende leeuw en Benaja verslaat deze leeuw aan het kruis. Toen Hij die a.h.w. door Jahwe was gebouwd, die God Zelf was, nederdaalde naar de “kuil” van Golgotha en stierf aan het kruis leek dat de grootste nederlaag aller tijden, maar het werd de grootste overwinning allertijden. De klauwen van de dood konden Hem niet vasthouden. Hij was sterker dan de dood en overwon!

Daniel 6

Dit hoofdstuk toont veel prachtige en duidelijke verwijzingen naar de Here Jezus. Omdat ik hier al eens over heb geschreven een korte opsomming:
vs. 4 “er was een uitnemende geest in hem” Vgl. onze Heer

Vs. 5 “zij konden geen enkele grond voor een aanklacht of iets verkeerds vinden” Denk aan Hem.

Vs. 11 en driemaal daags boog hij zich neder op zijn knieën en bad en loofde zijn God. De Here Jezus was ook een volhardende Bidder

Vs. 17 men haalde Daniel op en wierp hem (onschuldig) in de leeuwenkuil (kruis)!

Vs. 18 de steen voor de kuil werd verzegeld, Matth. 27:66 slot

Vs. 21 Daniel diende God volhardend. Hij was de ware Dienstknecht

Vs. 23 “…en de muil der leeuwen toegesloten..” De dood (leeuwen/satan) konden Hem niet vasthouden

Vs. 24 “ dat men Daniel uit de kuil zou optrekken”. Hij stond op uit de dood!

Vs. 25 slot “zelfs al hun beenderen vermorzelden zij” Daniel kwam zonder letsel uit de leeuwenkuil (vers 24). Er werd geen been van hem verbrijzeld. Van de twee misdadigers werden de benen gebroken, maar niet van Hem! Hoe wonderlijk.

“Bowr” één woordje uit Gods woord, maar wat rijk is dit woordje en wat geeft het een zicht op Hem in Wie alle schatten van wijsheid en kennis zijn verborgen.