Israël en/of De Gemeente

Simson, een type van de Gemeente.

Lezen: 2 Petrus 3: 1-16
Met nog enkele dagen te gaan zullen we de volgende eeuw in gaan. Niet alleen een eeuw, zelfs een nieuw duizendtal. De wereld verwacht grote dingen van het komende millennium, waarzeggers en broodetende profeten geven hun visie op de glorieuze toekomst die de mensheid zou staan te wachten. Elke krant, Tv - of radiozender laat mensen aan het woord die de toekomst uitleggen, maar het valt me op dat ik zo weinig profetische geluiden hoor. De toekomst die de Bijbel ons schetst hoor ik zelden of nooit in de pers, zelfs een E.O. dit zegt een evangelische omroep te zijn doet verder niets dan ‘preken voor eigen parochie’ met een 2000 zangdag Zwolle. Ik dacht dat deze organisatie een boodschap voor de wereld zou hebben, een boodschap van redding en verlossing. Het lijkt er wel op dat zelfs deze omroep het spoor totaal bijster is, een millenniumwissel is toch bij uitstek de gelegenheid om op de komst van Christus te wijzen? Of laten we dat aan de New Age over die elke dag hun ‘messias’, de Maytrea, verwacht? In de dagen van Petrus was het ook zo’n schaamteloze zaak, niet de wereld blameerde de belofte van de komst van Christus, het was de Gemeente! De wereld wil niets van Christus weten, die praat er niet over en wie zich dan afvraagt waar de belofte van Zijn komst blijft moet wel deel uitmaken van de Gemeente!

Vanavond gaan we enkele parallellen tussen Simson en de Gemeente bekijken, natuurlijk is Simson een Oudtestamentisch figuur en leven wij in de genade door Christus. Maar zoals Simson in de problemen kwam door eigengereidheid, zijn veel leden van de Gemeente diep in de problemen gekomen. Vanaf het moment dat Simson het geheim van z’n kracht vertelde werd hij geknecht en vernederd. Op de zelfde wijze heeft een deel van de Gemeente haar kracht, de Heilige Geest, verraden, ze verkocht zich aan keizer Constantijn de Grote en werd, voor de wereld machtig, maar voor de zonde zwak. Uiterlijk werd het één pracht en praal met enorm veel wereldse macht, maar geestelijk straatarm tot op de dag van vandaag. Het is deze zwakke kerk die niet kán getuigen, de Geest is in haar monddood gemaakt, evenals op een gegeven moment in Simson’s leven.

Simson en andere Geestvervulde leiders in het O.T.
In het Oude Testament zien we een aantal Geestvervulde mensen die op en heel speciale wijze een bediening van de Here hebben ontvangen, meestal volbrachten ze de opgelegde* taak naar behoren, maar het komt voor in de Bijbel dat een uitverkorene faalt.

*Opgelegde taak: dat wil zeggen dat er voor de persoon geen keuze was. De Here bepaalde dat deze mensen een taak opgelegd kregen! Ook de Gemeente heeft haar taak, de Heerlijkheid van Christus te verkondigen, Hem volgen en de wereld los te laten. Als wij die taak veronachtzamen komen we vroeg of laat in de problemen. Als Christen hebben we een vrije keuze. Maar zodra we de Heilige Geest het zwijgen opleggen in ons leven, komen we in de problemen en krijgen we het ontzettend zwaar.

Zo nu en dan zien we in het Oude Testament dat een onvruchtbare vrouw een kind krijgt in navolging van een belofte van de Here. Meestal zijn dit dan zonen die met een bepaalde opdracht geboren worden en vanaf hun geboorte door de Here apart worden gezet.

Als eerste gaan we naar Hanna, een onvruchtbare vrouw, ze bad tot de Here. In dat gebed zien we iets dat heel speciaal is, in 1 Samuël lezen we dat ze in de tempel onverstaanbaar bad en dat Eli in eerste instantie dacht dat ze dronken was. (1 Samuël 1:14) Nadat ze aan Eli had uitgelegd dat ze niet dronken, maar zwaar bedroefd was omdat ze onvruchtbaar was, zegende hij haar met de belofte dat de Here haar zou geven waarom ze gevraagd had.

Hanna, die onvruchtbaar was, doet de Here de gelofte, dat als Hij haar een mannelijke nakomeling schenkt en zal zij die zoon voor zijn hele leven aan de Here zal geven. En verder beloofde ze dat er nooit een scheermes op zijn hoofd zal komen, hij wordt een toegewijde aan de Here God. Ze houdt die gelofte als de zoon wordt geboren. Als het kind, Samuël, wordt gespeend brengt ze de kleine jongen naar  Eli in het huis des Heren en staat hem, voor zolang hij leeft, aan de Here af.

In haar lofzang, na de geboorte, lezen we o.a. het volgende:
‘Wie verzadigd waren, verhuren zich om brood, maar wie hongerig waren, mogen  rusten. Zelfs een onvruchtbare baart er zeven, maar wie rijk was aan kinderen, verwelkt.’  1 Samuël 2:5

Nadat Eli Hanna en haar man Elkana gezegend heeft (1 Samuël 2:20) krijgt Hanna mettertijd nog vijf kinderen, 3 zonen en 2 dochters. Dus met Samuël erbij komen we op 6 kinderen, terwijl Hanna in 1 Samuël 2:5 spreekt over 7! In de Staten Vertaling staat zelfs: “Totdat de onvruchtbare 7 heeft gebaard”. 
Hier is iets aan de hand wat we in eerste oogopslag niet verwachten, die 7 staat niet voor zeven kinderen! Die 7 staat voor de Heilige Geest! Bij al de kinderen die als gevolg van gebed en belofte zijn geboren zien we dat ze een speciale opdracht ontvangen hebben, dat ze van kind af aan apart zijn gezet en dat later ‘de Geest op hen was’.

Neem nu eens Johannes de Doper:
Lukas 1:17;
Zacharias en Elisabeth waren kinderloos, omdat Elisabeth onvruchtbaar was. Elisabeth baarde Johannes die vanaf de schoot van z’n moeder vervuld was met de Heilige Geest. (Lukas 1:15).

Genesis 11:30.
Saraï was onvruchtbaar, Sara(ï) baarde later Isaäk en via Isaäk werd het eeuwig verbond met de Here opgericht.

Genesis 25:21.
Later bad Izaäk tot de Here omdat zijn vrouw Rebecca onvruchtbaar was, ze mocht twee kinderen baren, waaronder Jacob, die God op latere leeftijd van aangezicht tot aangezicht zag. (Genesis 32:30)

Genesis 29:31.
‘Maar Rachel, de vrouw van Jacob, bleef onvruchtbaar’. ‘Toen gedacht God Rachal en God verhoorde haar en ze baarde een zoon . . . .  en ze gaf hem de naam Jozef’. (Genesis 30:22-24) Jozef legde later de droom van Farao uit.

Simson, de man met de 7 vlechten.
Richteren 13:2.
De vrouw van Menoah was onvruchtbaar. De Engel des Heren, zo openbaarde God zich op dat moment, verscheen aan de vrouw en vertelde haar dat ze zwanger zou worden van een zoon die aan de Here toegewijd zou zijn. Die zoon, Simson werd geboren als afgezonderde, enerzijds was dit geweldig voor hem, maar anderzijds raakte hij er vaak mee in de problemen. Simson kunnen we enigszins als het type van de Gemeente van Christus zien, zolang hij in de juiste relatie was met de Here God, bleef Zijn Geest op Simson. Maar op het moment dat Simson eigenzinnig werd trok de Geest zich terug. Het gedrag van Simson kunnen we vergelijken met de Gemeente, alle twee apart gezet door de Here en allebei vervalen met regelmaat tot eigenzinnigheid. En op de zelfde wijze als Simson zijn kracht terug kreeg, krijgt de Gemeente haar kracht ook terug, áls ze tot inkeer komt.

De Engel des Heren, God Zelf, komt persoonlijk de aankondiging doen aan de vrouw die Simson zal baren en drukt haar tot driemaal toe op het hart rein te leven tijdens de zwangerschap. De Engel des Heren gebruikt bijna letterlijk dezelfde woorden als Gabriel die Maria de geboorte van Jezus Christus aankondigt.

De Engel des Heren is zo betrokken bij de geboorte van Simson dat Hij het heugelijke feit Zelf aankondigt. Hij komt niet alleen Zelf, maar nergens in de Bijbel wordt Hij zo vaak vermeld. Alleen al in het hoofdstuk van de aankondiging, Richteren 13, wordt Hij 18 keer genoemd! Bijvoorbeeld als de Man Gods, een Engel Gods, de Engel Gods, immers die Naam is Wonderbaar en 10 maal, de Engel des Heren!

Lezen: Richteren 13:1-25
De aangekondigde zoon wordt vanaf de conceptie als geheiligd beschouwd door de Here God, het is een Nazireeër, wat wil zeggen dat hij aan de Here gewijd is. Ook de Gemeente is aan de Here gewijd en moet zich van elke smet of zonde reinigen.

Als Simson is opgegroeid lezen we voor het eerst dat hij naar Timna gaat en daar komt ook voor het eerst de kracht van de Heilige Geest over hem als hij een leeuw met de blote handen verslaat.

Ook de Gemeente loopt het gevaar dat ze wordt aangevallen door een ‘leeuw’, en wel satan, die rond gaat als een briesende leeuw, zoekende wie hij kan verslinden. Maar als we leven in de kracht van de Geest heeft deze leeuw, satan, geen vat op ons. Dan hebben we geen ander wapen nodig dan de kracht van de Heilige Geest:

‘Want de wapenen van onze veldtocht zijn niet vleselijk’  2 Corinthe 10:4

en

‘Want wij hebben niet te worstelen tegen bloed en vlees’  Galaten 6:12

Als we de geschiedenis lezen van Simson schudden we soms ons hoofd meewarig, een man Gods’ die, terwijl hij het beter kon weten, gruwelijk de fout in ging. Hij zocht ge-meenschap met de wereld in de vorm van een hoer, maar ondanks deze daad blééf de Geest op hem:

‘Eens, toen Simson naar Gaza ging, zag hij daar een hoer en kwam tot haar. Zodra aan de Gazieten meegedeeld was: Simson is hier gekomen, stelden zij zich aan alle kanten op en loerden de gehele nacht op hem in de stadspoort; die gehele nacht echter deden zij niets, denkende: als het morgenlicht aanbreekt, zullen wij hem doden. Maar Simson bleef slapen tot middernacht. Te middernacht stond hij op, greep de deuren van de stadspoort en de beide posten, rukte ze met grendel en al los, legde ze op zijn schouders en bracht ze naar de top van de berg, die tegenover Hebron ligt.’
Richteren 16:1-3

De Gemeente heeft zich ook door ‘een hoer’, de hoer van Babylon, laten verleiden in het verleden, ze zocht wereldse macht door toedoen van de Romeinse Keizer Constantijn de Grote. Door hem werden Babylonische elementen binnen de Gemeente gebracht. Elementen die de Gemeente ‘kerk’ maakte, en op dit moment deel doet uitmaken, van de wereldkerk welke de komende antichrist met open armen zal ontvangen.

Evenals Simson wist de Gemeente dat ze door Christus geheiligd, afgezonderd, was en toch zocht ze haar heil in de wereld. Maar zoals Simson zich vermande, kunnen de kerkleden ook (nog) tot inkeer komen en hun heil weer bij de Geest, God Zelf, zoeken. Ze kunnen dan in die Kracht getuigen, mits ze tot inkeer komen en de waanwijsheid van de wereld los laten. De ‘kerk’ zélf kán niet anders want ze is een menselijke organisatie die gedoemd is samen met de antichrist ten onder te gaan. (Openbaring 18)

De Bijbel roept op de (wereld) kerk te verlaten zolang het nog kan, de Heilige Geest wil, evenals bij Simson, Zijn kracht aan een ieder geven die daar om vraagt en het geestelijke Babylon verlaat.

‘En ik hoorde een andere stem uit de hemel zeggen: Gaat uit van haar, mijn volk, * opdat gij geen gemeenschap hebt aan haar zonden en niet ontvangt van haar plagen. Want haar zonden hebben zich opgehoopt tot aan de hemel en God heeft aan haar ongerechtigheid gedacht.’  Openbaring 18:4-5

* We lezen hier ‘volk’, dus mensen persoonlijk, geen organisatie of kerk, de kerk heeft liefde opgevat voor een vrouw, de hoer van Babylon, evenals Simson die een heidense vrouw lief kreeg.

‘Daarna vatte hij liefde op voor een vrouw…….. Delila’  Richteren 16:4.

In eerste instantie flirtte Simson met de wereld, hij ‘kwam tot een hoer’, hier was geen greintje liefde te bespeuren, hij huurde haar lichaam. Maar daarna werd het anders, hij werd verliefd op een vrouw van de wereld. Hij smolt als het ware zijn ziel één met iemand van de tegenstander, de satan. De tegenstander trachtte doormiddel van die vrouw achter het geheim van zijn enorme kracht te komen en deze te vernietigen.

‘De vrouw’, Babylon, ontdekte de kracht van de Gemeente van Christus en maakte haar monddood ten tijde van Keizer Constantijn. Ze bood mensen macht en aanzien, áls ze (alleen maar) religieus bleven en zich niet (meer) aan Christus overgaven.

Lezen: Richteren 16:4-15
Simson lichtte een tipje van de sluier op, hij vertelde dat hij door ‘7 verse pezen’ in bedwang gehouden kon worden, het was nog niet de volle waarheid maar hij liet al doorschemeren dat er ‘iets’ was met 7, met God Zelf. Hij gaf ‘het getal 7’ prijs. Hoe vaak heeft het christendom God de Heilige Geest niet prijsgegeven om in de wereld goede sier te maken? Denk eens aan de politiek, ‘christelijke partijen’ b.v. laten Hindoes en Moslims toe in hun gelederen, zélfs nemen ze plaats in de bankjes van de 2e kamer als lid van het CDA! Hier kan de Heilige Geest helemaal niet meer werken, niet alleen vanwege de andere ‘godsdiensten’ maar vooral omdat het christendom zich heeft verbonden met ‘Rome’ welke een voorzetting is van de ‘hoer van Babylon’. De ‘christenheid’ heeft zich net zoals Simson, in Richteren 16:19, de 7 vlechten laten afknippen en heeft alle, alle kracht verloren!

Lezen: Richteren 16:15-21; ‘het haar werd afgeknipt’
 
Zoals Simson genade ontving, ontvangt elk mens persoonlijk genade, een ieder die de Here Jezus Christus aanroept zál vergeving ontvangen én de Heilige Geest tijdens de bekering!

Even terug naar vers 19 van Richteren 16, daar lezen we  dat Simson op de knieën van Delila in slaap viel evenals de Gemeente ‘het hoofd in de schoot legde’ toen Constantijn aan de macht kwam, ze legde zich neer bij de machtswellust om zélf macht te ontvangen. De kracht van de Gemeente werd verlaagd tot de ‘kracht’ van elke religie, het stelde niets meer voor!

Simson	Kerk. (voorheen Gemeente)
1e Werd blind gemaakt	Afstompende monotonie, geen Geest, blind voor de beloften en genade in Christus.
2e Geboeid (gebonden)	Gebonden door sleur, de instellingen en de leer. De Geest is weg
3e Werd gevangen gezet	Is in rituelen gevangen, zoals kinderdoop, en lidmaatschap. Een dood geloof
4e Hij moest de molen draaien	Geestdodende religie, de Geest is uitgeblust en monddood gemaakt door de theologie
5e Naar de mens; geen uitzicht	Letterlijk de Geest monddood gemaakt door een dode religie die tot de eeuwige dood leidt! Geen uitzicht op eeuwig leven!

  
Simson werd krachteloos gemaakt door de satan, die gebruikte een vrouw uit de wereld om de Here in de wielen te rijden. De satan vergat één ding, al laat een mens de Here los, de Here laat Zijn geheiligden nooit los! Hij is genadig en lankmoedig want we lezen in Richteren 16:22 dat:

‘Maar van het ogenblik af, dat zijn hoofdhaar afgeschoren was, begon het weer aan te groeien.’

Zoals Simson is de Gemeente nooit helemaal ‘kaal’ geweest, er zijn altijd mensen geweest die zich ondanks tegenstand, en vervolging door de kerk, geheel aan Christus hebben toegewijd, ondanks dat de Gemeente zich in de kerken:

- Aan een ‘andere vrouw’(Rome/Babel) heeft gegeven en haar kracht heeft verraden.
- Zich blind heeft laten maken.
- Zich heeft laten binden.
- Zich in de (geestelijke) gevangenis heeft laten zetten.
- Zich in de tredmolen van de religie heeft laten stoppen.

De Heilige Geest heeft de Gemeente nooit verlaten, steeds stonden er mensen op die door de Geest gedreven het Evangelie verkondigden en tot redding van zielen mochten zijn. Het is zelfs zo dat God onze Here Jezus wél heeft verlaten! :

‘Omstreeks het negende uur riep Jezus met luider stem, zeggende: Eli, Eli, lama sabachtani? Dat is: Mijn God, mijn God, waarom hebt Gij Mij verlaten?’  Matthéüs 27: 46          

Maar ons, de Gemeente, heeft Hij nooit verlaten!:
‘Laat uw wijze van doen onbaatzuchtig zijn, weest tevreden met wat gij hebt.  Want Hij heeft gezegd: Ik zal u geenszins begeven, Ik zal u geenszinsverlaten.’  Hebreeën 13:5

Zag de Gemeente dit maar iets beter in, ging ze de kerken maar verlaten want de wereld, vooral de Filistijnen (Palestijnen), de Islam vermaakt zich over die ‘stomme christenen’ die zich hun geloof laten ontroven door de Wereld Raad van Kerken die met elke religie in zee gaat.

Hier houdt elke vergelijking met Simson op, hij kreeg de kracht van de Geest terug en nam in zijn sterven vele heidenen mee. De Gemeente daartegen zal door de kracht van de Geest (1 Thessalonicenzen 4:13-18) de aarde verlaten terwijl Simson mét de heidenen stierf. De kerk, type van Simson, die met Babylon hoereerde, zal mét de ongelovigen de dood in gaan, de Gemeente van Christus zal zoals Henoch, Genesis 5:24, vóór het oordeel de aarde verlaten en haar Here en Meester tegemoet gaan in de lucht.

Wij staan op dit moment voor de deur van het jaar 2000, 6000 jaren na de (her) schepping van de aarde en als we uitgaan van de scheppingsdagen zou het mogelijk zijn dat de Here spoedig komt. Hoelang onze ontmoeting met Hem in de lucht zal duren weten we niet, maar in ieder geval staan we op dit moment vlak voor grote veranderingen. De mensheid, de wereld, verwacht een glorieuze toekomst maar wij, wij verwachten Christus op de wolken.

‘Ik ben de alfa en de omega, de eerste en de laatste, het begin en het einde. Zalig zij, die hun gewaden wassen, opdat zij recht mogen hebben op het geboomte des levens en door de poorten ingaan in de stad. Buiten zijn de honden en de tovenaars, de hoereerders, de moordenaars, de afgodendienaars en ieder, die de leugen liefheeft en doet. Ik, Jezus, heb mijn engel gezonden, om u lieden dit te betuigen voor de gemeente (n). Ik ben de wortel en het geslacht van David, de blinkende morgenster. En de Geest en de bruid* zeggen: Kom! En wie het hoort, zegge: Kom! En wie dorst heeft, kome, en wie wil, neme het water des levens om niet. Ik betuig aan een ieder, die de woorden der profetie van dit boek hoort: Indien iemand hieraan toevoegt, God zal hem toevoegen de plagen, die in dit boek beschreven zijn; En indien iemand afneemt van de woorden van het boek dezer profetie, God zal zijn deel afnemen van het geboomte des levens en van de heilige stad, welke in dit boek beschreven zijn. Hij, die deze dingen getuigt, zegt: Ja, Ik kom spoedig. Amen, kom, Here Jezus!’  Openbaring 22:1-21

Geest en de bruid:  Geest, de Heilige Geest in de Gemeente. Bruid, de bruid Israël die haar Messias, de Bruidegom verwacht.
Conclusie:   Zowel de Gemeente áls Israël verwachten de Zelfde God, de Gemeente met hemelse bediening, Sterren en Israël aards, het zand der zee. Zie: Genesis 22:17-18 en Hebreeën 11:12

Maranatha, kom Heer Jezus kom!
Bijbel:aktueel!