Varia

De verloren zoon.
De “verloren gelovigen” in onze dagen?

“En Hij zeide: Iemand had twee zonen. De jongste van hen zeide tot zijn vader: Vader, geef mij het deel van ons vermogen, dat mij toekomt. En hij verdeelde het bezit onder hen. En weinige dagen later maakte de jongste zoon alles te gelde en ging op reis naar een ver land, waar hij zijn vermogen verkwistte in een leven van overdaad. Toen hij er alles doorgebracht had, kwam er een zware hongersnood over dat land en hij begon gebrek te lijden. En hij trok er op uit en drong zich op aan een der burgers van dat land en die zond hem naar het veld om zijn varkens te hoeden. En hij begeerde zijn buik te vullen met de schillen, die de varkens aten, doch niemand gaf ze hem. Toen kwam hij tot zichzelf en zeide: Hoeveel dagloners van mijn vader hebben brood in overvloed en ik kom hier om van de honger. Ik zal opstaan en naar mijn vader gaan en tot hem zeggen; Vader, ik heb gezondigd tegen de hemel en voor u, Ik ben niet meer waard uw zoon te heten; stel mij gelijk met een uwer dagloners. En hij stond op en keerde naar zijn vader terug. En toen hij nog veraf was, zag zijn vader hem en werd met ontferming bewogen. En hij liep hem tegemoet viel hem om de hals en kuste hem. En de zoon zeide tot hem: Vader, ik heb gezondigd tegen de hemel en voor u, ik ben niet meer waard uw zoon te heten. Maar de vader zeide tot zijn slaven: Brengt vlug het beste kleed hier en trekt het hem aan en doet hem een ring aan zijn hand en schoenen aan zijn voeten. En haalt het gemeste kalf en slacht het, en laten wij een feestmaal hebben, want mijn zoon hier was dood en is weer levend geworden, hij was verloren en is gevonden. En zij begonnen feest te vieren.”  Lukas 15:11-24

Legitiem.
Toen ik jong was en de Bijbelverhalen op de lagere school aanhoorde werd ons voorgespiegeld dat de jongste zoon ontzettend slecht was. Hij vroeg om de erfenis terwijl zijn vader nog leefde volgens de meester. Later ontdekte ik dat het normaal was dat de oudste zoon de erfgenaam werd van het bedrijf, de boerderij of wat dan ook. De daar op volgende zonen werden de wereld ingestuurd met hun deel van de erfenis en daarmee een bestaan opbouwden “in den vreemde”. Dit gebeurde meestal nog tijdens het leven van de vader en in de meeste gevallen zag hij deze zonen jaarlijks terug als de zonen naar de Tempel te Jeruzalem opgetrokken waren zoals het een religieuze Jood betaamde. De zonen trokken soms heel ver weg, dit zien wij in Handelingen 2 want op het moment dat de Heilige Geest werd uitgestort werden er vele talen gesproken, de zonen waren vanuit vele landen opgetrokken naar de Tempel. Het was dus geheel legitiem dat de zoon vroeg om zijn aandeel in het bedrijf. Wat niet normaal was, was de houding van de jongeman. De vader zag de jongen niet op het moment dat hij hem verwachtte! Hij zou als gelovige Jood toch moeten langskomen, hij was toch naar de Tempel geweest? Nee, de jongeman was niet naar de Tempel geweest, hij had het te druk met “wijntje en Trijntje”, met andere woorden hij slempte in overdaad zijn toekomst er door heen.

Een parabel.
David Wilkerson vertelt in één van boeken een parabel, gelijkenis. Hij stelt zich voor dat de Here God al zijn “zonen” bijeen roept zoals we ook lezen in Job 1: 6-12. (De parabel geef ik enigszins vrij aan u door)

“Op een gegeven moment roept de Here God de “zonen gods” bijeen en bespreekt met hen de christenheid. De Here is erg tevreden over hen, ze hebben het op aarde niet erg breed maar leven in tevredenheid en in diepe eerbied voor de Here God. De satan ergert zich al jaren aan die vrome christenen en ruikt zijn kans, hij zegt daarom:“Ja dat is gemakkelijk voor die christenen, ze leven in afhankelijkheid van u, als ze het moeilijk hebben bidden ze tot u en ze worden door u beschermd, ze talen niet naar de wereld. Geef ze mij maar een poosje in handen en u zult zien dat ze u de rug toe keren” 

Waar op de Here God zegt dat satan zijn gang mag gaan maar dat hij hen niet mag laten sterven. Satan doet zijn best, hij geeft de christenen, evenals de anderen in de wereld weelde, rijkdom, vrije tijd, amusement, enz. De christenen kopen huizen, auto’s, gaan ver weg met vakantie en leven in grote weelde en rijkdom, maar vergeten de Here God, hun Schepper en Redder. Wie zondags naar een kerkgebouw gaat kan languit liggen in de banken, de predikant vertelt een sociaal verhaaltje en zijn pastoraal werk bestaat uit wekelijks één of twee spreekuren.

Na enige tijd roept de Here God zijn “zonen” weer bijeen en satan komt er gniffelend bij staan. Hij neemt als eerste het woord en zegt tegen de Here, “Zei ik het niet? Hebt u die luie, weldoorvoede en vadsige christenen gezien? Voor u hebben ze geen tijd, ik heb het u voorspeld, het is mij gelukt, ze hebben u verlaten en hun kinderen niet van u verteld”

De Here was heel erg bedroefd en dacht “heb ik mij zelf daarvoor aan het kruishout gegeven?” “Wat is er een klein groepje getrouwen overgebleven, als ik niet spoedig  ingrijp  kunnen ook deze getrouwen wel eens afvallig worden.”

Christen of “christelijk”?
Jaren geleden vertelde een voorganger van een grote evangelische gemeente mij een anekdote, ik vond het erg treffend, vooral omdat ik daar ook wel eens mee te maken heb gehad. Hij zei eens tijdens het tellen van de collecte na een samenkomst dat hij vaak sprak in een gemeente met financiële problemen, dat hij eerst dacht dat het rijke gemeente was maar dat als het er op aan kwam de broederraad moeite had om de eindjes aan elkaar te knopen. Toen hem gevraagd werd waarom hij dacht dat de gemeente rijk zou zijn vertelde hij dat de parkeerplaats bezet was door mooie, en jonge, auto’s en dat de aanwezige vrouwen  goed gekleed, en behangen met gouden armbanden en kettingen waren. Hier heeft men geld dacht hij bij zichzelf, de collectes zullen ook wel royaal zijn en kan men veel voor het zendingswerk geven waarvoor ik bezig ben. Ik wil hier geen waardeoordeel over geven maar het geeft wel te denken.

Vanwege mijn dagelijks werk rij ik door dorpen en streken waar veel nieuwe, dure woningen staan. Tijdens, en voor, verkiezingsperioden zie ik bij prachtige, dure, woningen raambiljetten hangen van de politieke partijen. In een paar dorpen, bolwerken van de rechterflank van de reformatorische kerken, zie ik bijna huis aan huis de bekende biljetten hangen van de z.g.n. “christelijke politieke partijen”. De weelde kan bijna niet op, dure woningen, prachtige auto’s en mooi aangelegde tuinen. Schijnbaar hebben deze mensen de hemel al op aarde gevonden, de aardse “hemel” waar David Wilkerson ons van vertelde. Als ik dan door die “aardse hemel” rijdt vraag ik me soms af; “wonen hier nu christenen of christelijke mensen?” Mensen die alleen een religie aanhangen of mensen die hun aardse ankers los hebben gemaakt om de Here binnenkort te kunnen ontmoeten? Mensen die de Here spoedig verwachten, of mensen met een dood geloof, met de nadruk op “lijk”?

Mammon.
Sinds een aantal jaren is men “helemaal bezeten van aandelen”, zelfs de theoretische (!) “overwaarde” van een woning mét een hypotheek is in aandelen omgezet. Vele woningbezitters hebben met geleend geld aandelen gekocht in de verwachting er slapend rijk van te worden. Deze “aandelen-hype” heeft de christenheid niet onberoerd gelaten, zelfs als men geen aandelen kocht werd er een “overwaarde hypotheek” genomen om de woning te verbouwen, een caravan of auto te kopen. De bomen groeiden ogenschijnlijk tot in de hemel. Ook werden woningen gekocht terwijl men in werkelijkheid deze niet kon, en nu helemaal niet meer kan, betalen. Mensen met een modaal, of lager, inkomen kochten ver boven hun financiële kunnen  “huizen als kastelen”. Er werd niet nagedacht, men had niets geleerd van het verleden.

Ook veel christenen hebben zich laten verleiden en zich in de hebzucht en koopzucht gestort. Men liet zich op de stromen van de wereld meevoeren, maakte zich alleen maar druk om het heden en plande op de hele lang termijn. Was men de woorden van de Here vergeten?:

“Iemand uit de schare zeide tot Hem: Meester, zeg tot mijn broeder, dat hij de erfenis met mij dele. Hij echter zeide tot hem: Mens, wie heeft Mij tot rechter of scheidsman over u aangesteld? Hij zeide tot hen: Ziet toe, dat gij u wacht voor alle hebzucht, want ook als iemand overvloed heeft, behoort zijn leven niet tot zijn bezit. En Hij sprak tot hen een gelijkenis en zeide: Het land van een rijk man had veel opgebracht. En hij overlegde bij zichzelf en zeide: Wat moet ik doen, want ik heb geen ruimte om mijn vruchten te bergen. En hij zeide: Dit zal ik doen: ik zal mijn schuren afbreken en grotere bouwen en ik zal daarin al het koren en al mijn goederen bergen. En ik zal tot mijn ziel zeggen: Ziel, gij hebt vele goederen liggen, opgetast voor vele jaren, houd rust, eet, drink en wees vrolijk. Maar God zeide tot hem: Gij dwaas, in deze eigen nacht wordt uw ziel van u afgeëist en wat gij gereedgemaakt hebt, voor wie zal het zijn? Zo vergaat het hem, die voor zichzelf schatten verzamelt en niet rijk is in God.”   Lukas 12:13-21

Ik heb de laatste jaren heel vaak gedacht aan de parabel van David Wilkerson, ook heb ik vaak mensen gewaarschuwd voor de grote gevaren welke deze schijnbare welvaart brengen kan maar meestal was ik een roepende in de woestijn. Dat ongelovigen of randkerkelijke mensen geen boodschap hadden aan mijn “opgeheven vingertje” verwonderde mij niet, maar dat christenen totaal blind voor de gevaren waren heb ik tot op heden niet kunnen begrijpen. De Here Jezus waarschuwde toch vele eeuwen geleden al voor het gevaar van rijkdom en het streven er naar?  Er is geen grijs geestelijk gebied, het is óf de Here, óf de Mammon, een tussenweg is er niet:

“Verzamelt u geen schatten op aarde, waar mot en roest ze ontoonbaar maakt en waar dieven inbreken en stelen; Maar verzamelt u schatten in de hemel, waar noch mot noch roest ze ontoonbaar maakt en waar geen dieven inbreken of stelen. Want, waar uw schat is, daar zal ook uw hart zijn. De lamp van het lichaam is het oog. Indien dan uw oog zuiver is, zal geheel uw lichaam verlicht zijn; Maar indien uw oog slecht is, zal geheel uw lichaam duister zijn. Indien nu wat licht in u is, duisternis is, hoe groot is dan de duisternis! Niemand kan twee heren dienen, want hij zal of de ene haten en de andere liefhebben, of zich aan de ene hechten en de andere minachten; gij kunt niet God dienen en Mammon”.
Mattheüs 6:18-24

Vette jaren.
In Genesis 41 legt Jozef aan de Farao zijn de droom uit, na de zeven vette jaren zouden er zeven magere jaren aan komen en zoals het nu lijkt staat de mensheid op de drempel van een lange reeks van magere jaren. Profetisch gezien kan het ook niet anders zijn want er zal onrust, oorlog en armoede moeten komen voordat de mensheid bereid is een werelddictator te accepteren.

Rond 1980 legt David Wilkerson zijn inzichten uit in het boek “Blaast de bazuin”. In dat boek waarschuwt hij voor een lange reeks van magere jaren, hij waarschuwt gemeenten voor grote investeringen die in moeilijke tijden een molensteen om de nek van de plaatselijke gemeente zullen zijn. Zelf loste hij, zijn organisatie, de schulden af in die tijd. Er is heel weinig gedaan met zijn waarschuwingen, men dreef mee op de maalstroom van de wereld; meer, meer en nog eens meer.

Zelfs evangelische gemeenten waren niet in staat de zucht naar succes, bouwen en verbouwen te weerstaan. Een miljoen gulden stelde schijnbaar niets voor, grote hypotheeklasten werden op de nek van de gelovigen gelegd tot eer en meerdere glorie van enkelingen. Maar hoe moet het nu verder? Hoe zal het die gemeenten vergaan nu de “glorietijd” voorbij is?

De vette jaren zijn niet alleen voor de gemeenten voorbij, nee, de mensen die via giften en bijdragen de lasten dragen van de gemeente hebben binnenkort genoeg aan zich zelf. Ze zullen hun eigen, persoonlijke lasten niet of nauwelijks kunnen dragen. Voorgangers en broederraden hebben te hoog gegrepen, ze hebben zich niet gestoord aan het geen onze Here heeft gezegd, eens zullen ze tot hun schaamte ontdekken dat de lasten niet meer zijn op te brengen:

“Want wie van u, die een toren wil bouwen, zet zich niet eerst neder om de kosten te berekenen, of hij het werk zal kunnen volbrengen? Anders zouden, als hij de fundering gemaakt had, en het werk niet kon voltooien, allen, die het zagen, beginnen hem te bespotten”.  Lukas 14:28-29                                                                  

De tijd zal het uiteindelijk leren maar als de voortekenen ons niet bedriegen gaat de mensheid donkere tijden tegemoet. Kerken en Gemeente die grote gebouwen hebben gebouwd zullen worden uitgelachen, maar het is dan niet de gemeente, broederraad of voorganger die wordt uitgelachen, nee de Here staat voor onderwerp van spot en hoon! De Gemeente van Christus zal, als de Here niet spoedig komt, door een diep dal moeten gaan. Het is heel goed mogelijk dat we door een zware periode moeten gaan voordat we worden weggenomen. Het is heel goed mogelijk dat de Here God Zijn verloren zonen tot orde wil roepen voordat ze worden weggenomen zodat ze tot inkeer en berouw kunnen komen. Hij, de Here, is als de vader die op zijn zoon wacht. De zoon die jarenlang zijn plichten in de Tempel verzuimde en liever in overdaad leefde dan één maal per jaar naar Israël, en daarmee naar Jeruzalem, ging.

Misschien moet de Gemeente van Christus ook nog even wachten, misschien staat de Here op de uitkijkpost om af te wachten, dat ze komen, dat Zijn verloren zonen en dochters het niet langer vol kunnen houden in armoede bij de (geestelijke) varkens en schillen. Moet het echt zo ver met ons komen? Of maken wij vrijwillig de grote ommekeer? Laten we de wereld en haar begeren los, kost wat het ook maar kost?

Chaos.
Op dit moment, oktober 2002, wacht de wereld in spanning af wanneer de strijdkrachten van Amerika en Engeland Irak binnen zullen vallen. Op dát moment zal de wereld waarschijnlijk in een chaos veranderen. De kans is heel groot dat Arabische staten Israël zullen aanvallen en hoe Israël zal reageren weet niemand, dát Israël zal reageren met geweld staat vast. Fundamentalistische Moslims hebben “ontdekt” dat bomaanslagen werken in oorden die naar hun mening decadent en verdorven zijn. De bomaanslag op een discotheek in Indonesië is pas het begin, er zullen nog vele volgen. Ook de Palestijnen zullen door gaan met zelfmoordaanslagen. Jongens, kinderen nog, wordt wijs gemaakt dat ze rechtstreeks naar het Paradijs gaan als ze zichzelf opgeblazen hebben met een bom. Hen wordt wijsgemaakt dat ze daar in het paradijs zeven jonge meisjes mogen ontmaagden als beloning. Over decadente Islamieten gesproken!

De economie holt zienderogen achteruit, het Aziatische “economische wonder” bleek een luchtbel te zijn, de Europese en Amerikaanse beurzen dalen in vogelvlucht, daar is de laatste maanden miljarden Euro’s of Dollars verloren. Dagelijks worden in Europa en Amerika mensen ontslagen omdat de bedrijven failliet gaan en/of verliezen maken. Terrorisme, diefstal, ontvoeringen, verkrachtingen en andere ongrijpbare situaties dwingen de mensheid naar een sluitende identificatie. De Bijbel spreekt ook over zo’n identificatie:

“En het maakt, dat aan allen, de kleinen en de groten, de rijken en de armen, de vrijen en de slaven, een merkteken gegeven wordt op hun rechterhand of op hun voorhoofd, En dat niemand kan kopen of verkopen, dan wie het merkteken, de naam van het beest, of het getal van zijn naam heeft. Hier is de wijsheid: wie verstand heeft, berekene het getal van het beest, want het is een getal van een mens, en zijn getal is zeshonderd zesenzestig.”  Openbaring 13:16-18

Technisch is het mogelijk mensen te identificeren en wereldwijd te volgen met behulp van satellieten. Financieel gezien zal dit systeem een succes worden, mensen zijn over al te volgen en gemakkelijk terug te vinden. Gevluchte misdadigers zullen binnen enkele minuten gelokaliseerd worden, vrachtvervoer zal efficiënt over de gehele wereld gevolgd en beschermd kunnen worden.

Dit systeem, dat ogenschijnlijk alleen maar voordelen biedt, wordt op dit moment nog getraineerd terwijl alles er voor klaar en uitvoerbaar is. De oorzaak van het uitstel is de Gemeente van Christus die nog op aarde aanwezig is, zolang de Gemeente nog op aarde is kan dit systeem niet, of niet helemaal volledig ingevoerd worden:

“Laat niemand u misleiden, op welke wijze ook, want eerst moet de afval komen en de mens der wetteloosheid zich openbaren, de zoon des verderfs, De tegenstander, die zich verheft tegen al wat God of voorwerp van verering heet, zodat hij zich in de tempel Gods zet, om aan zich te laten zien, dat hij een god is. Herinnert gij u niet, dat ik, toen ik nog bij u was, u dit meermalen gezegd heb? En gij weet thans wel, wat hem weerhoudt, totdat hij zich openbaart op zijn tijd. Want het geheimenis der wetteloosheid is reeds in werking; [wacht] slechts totdat hij, die op het ogenblik nog weerhoudt, verwijderd is. Dan zal de wetteloze zich openbaren; hem zal de Here Jezus doden door de adem zijns monds en machteloos maken door zijn verschijning, als Hij komt.Daarentegen is diens komst naar de werking des satans met allerlei krachten tekenen en bedrieglijke wonderen”.  2 Thessalonicenzen 2:3-9

Zodra de weerhouder, de Heilige Geest in de Gemeente van Christus van de aarde is vertrokken zal de identificatie, met al haar gevolgen, ten volle haar beslag krijgen. Vanaf dát moment is de mensheid tot slaaf gemaakt, kan niemand zelfstandig bestaan en zal geheel en al afhankelijk zijn van satan en zijn knecht op aarde, de Antichrist, 666.

Tot besluit.
Ogenschijnlijk lijkt het er op dat in dit schrijven alle ellende op één grote hoop geveegd is. Van uit de menselijke gedachte gezien zouden we willen dat het waar was maar ik moet u teleurstellen, de profetieën die in de Bijbel staan beschreven worden steeds meer en meer vervuld. De mensheid is hebzuchtig, eerzuchtig en totaal los van God. Zelfs de kerken zijn vervallen tot organisaties die druk bezig zijn zichzelf in stand te houden ondanks de grote uittocht van haar leden. Evangelische gemeenten zijn aan het kopen, bouwen en verbouwen van gebouwen en kerken. Eigenlijk hebben we het met elkaar te druk om de tekenen der tijden te zien. Van de technische mogelijkheden in de identificatie mogelijkheden hebben weinig mensen gehoord of willen horen. Het is toch prettiger op de tennisbaan, in de bioscoop of camping dan achter de boeken en bladen die ons kunnen en willen vertellen wat er aan de hand is met de wereld en de mensheid? In Openbaring 18:1-19 lezen wij van de stad Babylon die in de toekomst in één uur zal vallen, alle rijkdom zal in één uur wegvallen en de huidige mens? Die maakt zich niet druk, die heeft het te druk met kopen en verkopen en zal daarom in volle vreugde het merkteken, de identificatie chip, laten implanteren. Veel mensen denken dat zo’n identificatie plicht geen ramp is zo lang je niets te verbergen hebt, maar niets is minder waar!

Waar staan de christenen, blijven wij ook door modderen om onze rijkdom veilig te stellen of denken wij na over wat in het voorgaande is beschreven? Zouden wij de Bijbel toch maar niet eens lezen en bestuderen? Ik wens u sterkte en Gods zegen toe.

Op deze uitgave van “Bijbel:Aktueel!”, rusten geen rechten en mag vermenigvuldigd worden, mits de inhoud niet wordt veranderd.