De Gemeente

De Heer boven de leer.

Met enige regelmaat krijg ik een plastic tas met daar in heel veel oude, Reformatorische, kranten. Dergelijke tassen liggen dan soms één of twee weken onder het bureau “endan moet het er maar eens van komen”. Bij voorbaat weet ik dat het een ergernis gaat worden en toch . . . Schijnbaar heb ik een lichte masochistische inslag en moet ik me zelf van tijd tot tijd kwellen. De geur arrogantie die uit dergelijke krant opstijgt is soms verschrikkelijk. De kerkleer wordt daar ver boven de Heer gesteld, ondanks men zegt “in de vreze des HEEREN” te leven maar de praktijk is wel eventjes anders. Ook Hannah Stranders heeft dit meegemaakt, ze vertelde mij dat één van de direkteuren van een reformatorisch weekblad haar eens had toegebeten dat “de leer soms boven de Heer gaat”. Hij bedoelde hier mee te zeggen dat de kerkleer boven het Woord, de Bijbel, kan staan.

 “Maar Hij zeide tot hen: Terecht heeft Jesaja van u, huichelaars, geprofeteerd, zoals er geschreven staat: Dit volk eert Mij met de lippen, maar hun hart is verre van Mij. Tevergeefs eren zij Mij, omdat zij leringen leren, die geboden van mensen zijn. Gij verwaarloost het gebod Gods en houdt u aan de overlevering der mensen. En Hij zeide tot hen: Het gebod Gods stelt gij wel fraai buiten werking om uw overlevering in stand te houden. Want Mozes heeft gezegd: Eer uw vader en uw moeder, en: Wie vader of moeder vervloekt, zal de dood sterven. Maar gij zegt: Indien een mens tot zijn vader of moeder zegt: Het is korban, dat is, offergave, al wat gij van mij hadt kunnen trekken. Dan laat gij hem niet toe ook nog maar iets voor zijn vader of moeder te doen. En zo maakt gij het woord Gods krachteloos door uw overlevering, die gij overgeleverd hebt. En dergelijke dingen doet gij vele.”

                                                                                             Marcus 7:6-13