Evangelie

Ouderen

In elke gemeente komen jongeren en ouderen samen. Ouderen zijn nogal eens een vergeten groep, terwijl zij juist zo veel (geestelijke) levenservaring hebben. Een voorbeeld uit de bijbel van iemand die op hoge leeftijd vrucht droeg en bijzonder zegenrijk was voor haar omgeving.

Lucas 2:36  “Ook was daar Hanna, een profetes, een dochter van Fanuel, uit de stam Aser. Zij was op hoge leeftijd gekomen, nadat zij met haar man na haar huwelijksdag zeven jaren had geleefd, en nu was zij weduwe, ongeveer vierentachtig jaar oud, en zij diende God onafgebroken in de tempel, met vasten en bidden, nacht en dag. En zij kwam op datzelfde ogenblik daarbij staan, en zij loofde mede God en sprak over Hem tot allen, die voor Jeruzalem verlossing verwachtten”.

Hanna heeft waarschijnlijk geen makkelijk leven gehad, ze was pas 7 jaar getrouwd toen ze haar man verloor. Waarschijnlijk was ze al heel lang weduwe. Ondanks dit korte huwelijk was ze niet verbitterd geworden, integendeel, we lezen juist een heel positief getuigenis over haar!

Ze was een profetes, dat wil zeggen, ze sprak woorden, gebaseerd op Gods Woord, van bemoediging, vertroosting en/of vermaning. Hanna diende God, ondanks haar hoge leeftijd onafgebroken in de tempel. Ouderen kunnen dienaren zijn door Hem in het n.t. huis van God, de gemeente, te dienen. Ze kunnen de geestelijke lessen die de Heer hen in de loop van de jaren geleerd heeft delen met jonge gelovigen. Ouderen kunnen door hun houding een voorbeeld zijn voor de jeugd. Ze kunnen zelfs in hun ouderdom nog vrucht dragen. Psalm 92:14.

Bovendien leefde Hanna in de verwachting van Christus (eerste) komst. Er waren ongetwijfeld dingen die Hanna, gezien haar leeftijd, niet meer kon doen, bijv. geen hand- en spandiensten waar het om praktische zaken ging. Toch volbracht ze een geweldige taak: ze bad en vastte. Ouderen kunnen bidden, dat is een belangrijke taak die vaak wordt onderschat. Ik stel me voor dat ze de nood die ze zag bij God bracht, haar zonden beleed, maar ook dat ze God dankte voor Zijn zegeningen en Hem aanbad.

Hanna was iemand die vastte. Vasten heeft te maken met het zich onthouden van voedsel of andere zaken, bijv. minder tv kijken en die tijd gebruiken om te bidden en zich te verootmoedigen voor God en zich volkomen aan Hem toe te wijden. Hanna wijdde zich op haar hoge leeftijd helemaal toe aan God. Ze leefde voor Hem en was daarom voortdurend in de tempel, het huis van God. Lucas beschrijft deze houding van Hanna als dienen, ze was een echte dienstmaagd van de Allerhoogste. Ook onze ouderen kunnen dagelijks geestelijke offers brengen zoals lofoffers, offers van mededeelzaamheid, dank- en aanbiddingsoffers.

Waar Hanna leefde in de verwachting van de (eerste) komst van de Heer sprak zij over de verlossing die Hij zou brengen. Het leven in die verwachting had een uitwerking in haar leven. Als je leeft in de verwachting van de komst van iemand, dan leef je naar de dag toe dat je hem of haar zult ontmoeten. Je houdt er voortdurend rekening mee. Je ziet uit naar en bereid je voor op het moment van de ontmoeting.

In het n.t. staat geschreven: ’En een ieder, die deze hoop op Hem heeft, reinigt

zich, gelijk Hij rein is’.1 Joh. 3:3 . Daarom is het zo belangrijk het profetisch

Woord te kennen. Naarmate we meer bekend zijn met Gods plan zullen we ook

meer oog krijgen voor Zijn spoedige komst, want daar lopen alle profetieën op uit:

Zijn komst. Het gaat om Hem en als we beseffen dat Zijn komst nabij is dan

zullen we daar in ons dagelijks leven rekening mee houden, zodat we gereed zijn

om met Hem mee te gaan als Hij komt!

Deze oude vrouw was zeer waardevol in Gods oog, daarom wordt er zo positief over haar geschreven. In elke gemeente zijn  “Hanna’s” die echte dienstmaagden en knechten van God zijn. Ze bidden en vasten in het nieuwtestamentische huis van God, de gemeente. Ze kunnen op hun tijd woorden van vermaning, vertroosting of bemoediging spreken. Ze volharden in het dienen en spreken over de (tweede) komst van de Here Jezus als Hij Zijn gemeente komt halen. Oudere zusters en broeders die hun leven hebben toegewijd aan Hem, die ze gedurende hun leven hebben leren kennen en steeds meer lief hebben gekregen omdat ze in tijden van voor- en tegenspoed hebben ervaren dat Hij nabij was.

Laten we acht geven op deze ouderen en hen hoogachten en danken voor hun aanwezigheid in ons midden.