Evangelie

Matth. 27:45 ’En van het zesde uur af kwam er duisternis over het gehele land tot het negende uur’.

Wat er gebeurde op deze bijzondere dag een kleine 2000 jaar geleden was nog nooit gebeurd en zal ook nooit meer gebeuren. Het werd 3 uren duister in het hele land Israel en dat midden op de dag, nl. vanaf het zesde uur, dat is rond 12.00 uur tot 15.00 uur in de middag.

De kruisiging

Er waren veel mensen bijeen in Jeruzalem, omdat het Pascha gevierd werd en iedere Jood werd geacht dan naar Jeruzalem te gaan om dit feest van de Here te vieren. Deze dag werden er, net buiten de poorten van Jeruzalem, drie mannen door de Romeinen gekruisigd. Twee van de drie mannen waren misdadigers en kregen de straf die zij hadden verdiend. De derde Man was Jezus Christus. Hij was volkomen onschuldig, tóch werd Hij gekruisigd.

De Here Jezus had al drie uren aan het kruis gehangen toen het donker werd. (Marc. 5:25 en 33). Hij had al veel geleden voordat Hij aan het kruis werd vast gespijkerd: Hij was bespuugd en met vuisten geslagen (Marc. 14:65) en Hij was door Petrus verloochend (Marc. 14:71 e.v.). Er waren valse beschuldigingen tegen Hem geuit (Marc. 15:3). Hij was gegeseld (Marc. 15:15), de kroon van dorens was op Zijn hoofd geplaatst en tenslotte was Hij, de volkomen onschuldige, met nagels aan het kruis gespijkerd.

De dag dat de hemel zwart en de aarde rood kleurde

Toen kwam er midden op de dag een diepe duisternis over het hele land. De uren waarin Zijn lijden de climax zou bereiken waren aangebroken. Het waren de uren waarin God onze zonden op Hem legde. De volle zwaarte van Gods rechtvaardige toorn kwam op Hem neer. Hij de Onschuldige werd voor ons tot zonde gemaakt. De straf die wij verdiend hadden kwam in deze uren volledig op Hem neer. De Rechtvaardige stierf in plaats van ons, de onrechtvaardigen.

Híj werd door God verlaten, daarom was het duister geworden. God, die heilig is, verliet de Here Jezus die beladen was met onze zonden. Dit lijden was uniek. Nooit, nee nooit heeft iemand zó geleden als Hij in deze uren van diepe duisternis. Wie zou kunnen bedenken, wat een onbeschrijfelijke pijn en verdriet Hij heeft ervaren toen Hij riep: ’Ik roep des daags, en Gij antwoordt niet’. (Ps. 22:3) of ’Wees dan niet verre van mij, want nabij is de nood, en er is geen helper’ (Ps. 22:11).  

Juist Hij, die in Zijn hele leven in alle dingen gehoorzaam was geweest aan God werd hier verlaten door Hem die Hij zo intens lief had en die Hij zo volkomen gediend had. Hij was voortdurend in de levende gemeenschap met God geweest. Hij die gezegd had: Ik ben het Licht der wereld werd hier door God verlaten en verkeerde in de diepste duisternis terwijl Hij de straf van God onderging. De straf die wij hadden verdiend.

De avond viel in. Zijn lichaam werd, zoals de profeet had voorspeld, in een uitgehouwen graf gelegd. De volgende dag was het sabbat, een sabbat als nooit te voren gezien de gebeurtenissen van de vorige dag.

De eerste dag van de week

Da dag na de sabbat, het was nog vroeg in de morgen de zon ging net op, kwamen er een paar vrouwen bij het graf. Tot hun verbazing was de grafsteen afgewenteld en het graf leeg! Het zou later aan hen duidelijk worden dat de Here Jezus was opgestaan.

Hun diepe droefheid verdween toen dit bekend werd. ’Wat zoekt gij de Levende bij de doden’ hadden de engelen gezegd. Toen was tot hen doorgedrongen dat de Here Jezus moest lijden, sterven en op de derde dag opstaan.

De lichamelijke opstanding, die door zovelen wordt geloochend, had daadwerkelijk plaatsgevonden. De laatste vijand, de dood was, dankzij het volmaakte offer van Christus overwonnen. Omdat Hij volkomen gehoorzaam geweest is tot in de dood, ja tot de dood aan het kruis, heeft God Hem opgewekt en uitermate verhoogd! Hij is de Eersteling van de grote (opstandings) oogst die nog zal volgen.

De dood, zowel geestelijk als lichamelijk, deed zijn intrede in deze wereld door de zonde van Eva en Adam  Maar dankzij het volmaakte offer van de Here Jezus is de dood overwonnen en is de scheiding tussen de heilige God en de zondige mens overbrugd. De waarde van Zijn offer en van Zijn bloed is voor God zó groot dat het ons volledig reinigt van elke zonde, als we geloven dat Hij voor onze zonden is gestorven. ’De Heer is waarlijk opgestaan’ klonk het door Jeruzalem, wat een intense blijdschap hebben de discipelen ervaren toen ze dit ontdekten.

Christus heeft de dood overwonnen, Hij is gestorven én opgestaan volgens de Schriften. Toen Hij stierf scheurde de voorhang in de tempel van boven naar beneden. De weg tot God is dankzij Hem open voor een ieder die gelooft. De onoverbrugbare kloof tussen God die heilig is en de zondige mens is dankzij Zijn unieke offer overbrugd en het bewijs hier van is Zijn opstanding uit de doden.

Dat u en ik dagelijks door en uit genade zullen leven met de levende Heer en in de kracht van Zijn opstanding, totdat Hij komt op de wolken om ons in het Vaderhuis te brengen!

Lukas 24:34  ’en dezen zeiden: De Here is waarlijk opgewekt’.