Evangelie

Wie niet vrijgevig is houdt zichzelf alleen maar voor de gek als hij denkt dat hij vrijgevig zou zijn als hij nog meer had.  (W.S. Tulner)

Bent u vrijgevig? Heeft de Heer ook zeggenschap over uw portemonnee? Het zijn belangrijke vragen en het (eerlijke) antwoord laat naar alle waarschijnlijkheid zien hoe uw geestelijke gesteldheid is. Toch makkelijk zo’n thermometer!

Het lastigste van een Nederlander om te bekeren is zijn portemonnee wordt wel eens gezegd en ik denk dat dit waar  is. Opbrengsten van collectes en giften aan individuele zendelingen en/of (zendings)organisaties lopen terug, daarom is het goed om aan de hand van een vers uit 1 Cor. 16 eens na te gaan wat de Bijbel zegt over het geven van geld of goederen door gelovigen.

1 Cor. 16:1   Wat nu de inzameling voor de heiligen betreft, doet ook gij, evenals ik het in de gemeenten van Galatie geregeld heb:2  elke eerste dag der week legge ieder uwer naar vermogen thuis iets weg, en hij spare dit op, opdat er niet eerst na mijn komst inzamelingen moeten gehouden worden. 3 Wanneer ik dan aangekomen ben, zal ik hen, die gij daarvoor geschikt acht, met brieven zenden om uw liefdegave te Jeruzalem af te dragen.

Een paar gedachten over dit vers:

1) het vers sluit direct aan op hoofdstuk 15vers 58  waar wordt gesproken over de opstanding van Christus en alle daarmee voor ons verbonden zegeningen: ”daarom, mijn geliefde broeders, weest standvastig, onwankelbaar, te allen tijde overvloedig in het werk des Heren…..

Onze motivatie om te geven, moet zijn gelegen in datgene wat Christus voor ons heeft gedaan, naarmate we meer besef van Zijn offer en de hiermee gepaard gaande zegeningen voor ons zullen we bereid zijn meer te geven. Hij gaf werkelijk alles wat Hij had zelfs Zijn eigen leven, meer kon Hij niet geven! Hij was bereid de aller onderste weg te gaan, de weg van vernedering, lijden en uiteindelijk de dood. Als we ons dat realiseren, dan kan het niet anders dan dat we daarvan onder de indruk komen en dat dat ons (geef) gedrag in positieve zin gaat veranderen.

2)Paulus vindt het vanzelfsprekend dat er wordt gegeven, hij wilde het daarom structureel regelen bij de Korintiërs, zoals hij dat ook in Galatie had ingesteld. Voor ons zou het ook gewoon moeten zijn dat we geld apart zetten voor anderen. Het begint altijd met het besef krijgen van iets, daarom schrijft Paulus hier over aan de Corinthiers en dit geldt ook vandaag nog voor ons!

3)Hij schrijft dat er gegeven moet worden ten behoeve van de heiligen. Dwz ten behoeve van de medegelovigen. Wil dat zeggen dat we niet aan niet christelijke doelen mogen geven? Nee, natuurlijk niet, maar het is logisch dat christenen met name geven aan andere gelovigen, die naast praktische hulpverlening ook het evangelie verkondigen.

4) Paulus legt uit dat er dient te worden gespaard “elke eerste dag der week legge ieder uwer naar vermogen thuis iets weg”. Door zo te handelen zal er uiteindelijk meer worden weggeschonken dan wanneer er incidenteel een collecte wordt gehouden.

5) Op de eerste dag van de week moest ieder volgens Paulus iets apart leggen. Dat is mooi, de dag van de opstanding was de dag waarop Paulus adviseerde geld apart te zetten!  Zoals hierboven (bij punt 1) al gezegd moet onze motivatie voorkomen uit het besef van Zijn lijden en opstanding, wanneer worden we daar meer bij bepaald dan op de dag van Zijn opstanding?

6) Wie moesten iets apart leggen, alleen de ouderen? Nee, een ieder werd opgeroepen naar vermogen iets weg te leggen. Jong en oud dus. Jong en oud qua lichamelijke leeftijd of qua geestelijke leeftijd het maakt niet uit. We worden allemaal opgeroepen geld af te zonderen en het is goed hier al op jonge leeftijd mee te beginnen.

7) Er moet naar vermogen worden gegeven. Het is vanzelfsprekend dat iemand die meer te besteden heeft ook meer kan geven. Het gaat er niet om dat we een bepaald percentage schenken, Paulus roept ons op naar vermogen te schenen. De NSV zegt het zo “naar dat hij welvaren verkregen heeft”. De een heeft een betere financiële positie dan de ander en kan dus ook meer schenken.  God ziet het hart aan en Hij weet of we naar vermogen schenken.

8)de opbrengst van de inzameling zou tezamen met brieven worden afgeleverd bij de heiligen in Jeruzalem

Dit spreekt van een hele gerichte gave aan de gelovigen in Jeruzalem waarbij in briefvorm medeleven werd betoond en naar alle waarschijnlijkheid ook werd vermeld dat de gave vergezeld ging van gebed voor de (geestelijke en/of materiële) nood. Persoonlijke betrokkenheid bij gelovigen die het minder hebben bewerkt over het algemeen dat we eerder en ook meer bereid zijn om te geven

9) Paulus noemt hetgeen werd gegeven een liefdegave. Dat impliceert, dat als we geven, we dit uit liefde en betrokkenheid doen en niet om er iets in welke vorm dan ook voor terug te krijgen. Het is ook een gave, een geschenk.

10) De gave zou persoonlijk worden afgeleverd bij de gelovigen in Jeruzalem. We kunnen tegenwoordig op vele manieren en aan vele organisaties geven. Vaak blijft er dan onderweg het nodige aan de strijkstok hangen en we weten niet of onze gift wel op de plaats van bestemming aankomt. Als er wordt gegeven op de wijze zoals Paulus het beschrijft dan weten we dat het volledige bedrag wordt afgeleverd op de plaats van bestemming.

Misschien wilt u bovenstaande eens op u laten inwerken, er voor bidden en ook eens kijken naar datgene wat u uitgeeft aan de dienst voor de Here, want dat is het uiteindelijk. We geven niet aan een zendeling of organisatie, als het goed is geven we biddend en doen we dit zoals al eerder is gezegd uit liefde tot onze Heer en Heiland.

2Cor.  9:7 En ieder doe, naardat hij zich in zijn hart heeft voorgenomen, niet met tegenzin of gedwongen, want God heeft de blijmoedige gever lief.