Evangelie

 Ik ben het brood des levens, Joh. 6:35

Als we in de Bijbel lezen over brood,  denken we direct aan het brood uit de hemel, het manna dat Gods volk in de woestijn kreeg. Zes dagen in de week ging men op pad om dit manna te verzamelen, het was letterlijk brood uit de hemel. De lijn naar de Here Jezus is niet moeilijk, want Hij maakt Zelf de verbinding: Hij is het ware Brood dat uit de hemel is neergedaald.

Het regende in de tijd van Israel manna uit de hemel, het manna kwam letterlijk van boven dus uit de hemel naar beneden en bleef op de aarde  liggen, Ex. 16:14. De Here Jezus was in de hemel, maar Hij was, al voor de grondlegging van de wereld, bereid om de hemel te verlaten, Mens te worden en naar de aarde te komen. Hij, de Allerhoogste, was bereid de gestalte van een Mens aan te nemen, Hij was bereid Zich te vernederen en een Dienstknecht te worden……

De Israëlieten moesten er op uit gaan om het manna te verzamelen, Dit is voor ons niet anders. We hoeven er weliswaar niet letterlijk op uit, maar het is verstandig als we christen zijn dat we dagelijks tijd inruimen om dit Manna, de Here Jezus, want Hij is het vleesgeworden Woord, te zoeken. Het gaat niet vanzelf! Het is een opdracht: “Zoekt de dingen die boven zijn, waar Christus is”. Dit moeten we inplannen, er tijd voor reserveren. Wij willen zegen zonder Hem te zoeken, dat gaat niet. “Mijn zoon geef Mij uw hart!”  Hij verlangt naar ons, naar onze toewijding aan Hem. Als we geen tijd plannen, dan zal het naar alle waarschijnlijkheid niet lukken om de Bijbel te lezen, waarin we Christus kunnen ontdekken, met als gevolg dat we langzaam aan in geestelijk opzicht zwakker worden. We nemen het dan niet meer zo nauw met wat God zegt in Zijn Woord, we worden vatbaarder voor allerlei “wind van leer”,  we gaan meer op ons gevoel af etc.

Het manna lag zes dagen in de week rondom de legerplaats, het was er altijd, de zesde dag lag er zelfs een dubbel deel, zodat er genoeg manna was voor elke dag. Ons Manna, de Here Jezus, is ook  te allen tijde aanwezig, als we Hem zoeken, dan zullen we Hem ook daadwerkelijk vinden in Zijn Woord.

Men ging het manna in de ochtend verzamelen, Ex. 16:21. Persoonlijk houd ik mijn stille tijd altijd vroeg in de morgen, als iedereen nog op bed ligt. Dan is het rustig in huis en ik ben fit en fris na de nacht. Het is natuurlijk geen wet van meden en perzen dat we onze stille tijd in de morgen houden, dat kan voor iedereen anders zijn. Toch heeft het wel iets om zo in de morgen de dag met de Here te beginnen en in Zijn hand te leggen. De rest van de dag gaat toch vaak “op” aan werk, gezin, sport of hobby’s etc. Als we in de ochtend stille tijd houden voorkomen we dat het manna door de “hitte”  van die dag smelt, zoals het manna in de loop van de dag smolt in de woestijn.

De Israëlieten konden zoveel manna verzamelen als voor elke dag nodig was, Ex. 16:4.  Hier kunnen we de lijn eveneens doortrekken, ook wij hebben het nodig, ook al denken we daar soms anders over, ons elke dag te voeden met Christus, alleen zo kan en zal ons leven veranderen naar Zijn beeld!

De Israëlieten zochten, verzamelden, aten  en verteerden het manna, dit gaf hen levenskracht. Wij dienen het ware Manna ook te verteren. Dat betekent dat we serieus op zoek gaan naar Hem in Gods Woord en dan ook overdenken wat er over Hem geschreven staat in de Bijbel. Als we dat doen, dan doen we wat staat in Johannes 5:39 “Gij onderzoekt de Schriften, want gij meent daarin eeuwig leven te hebben, en deze zijn het, welke van Mij getuigen”. Deze woorden zijn door de Here Jezus Zelf uitgesproken, we bevinden ons dan in goed gezelschap! God wil onze gedachten hervormen, dan moeten we ons vullen met Zijn gedachten door het Woord te openen en te biddend overdenken, zodat Hij met en door Zijn Geest ons leven kan veranderen.

Het manna was (samen met de kwakkels) het voedsel dat God had bereid voor zijn volk, Ex. 16:15. Zouden wij het Manna, dat Hij voor ons als NT gelovigen heeft bereid niet “gebruiken” en ons er mee voeden? Hij heeft ons de  Bijbel gegeven, het is als het ware één grote liefdesverklaring van Hem aan ons. Hij openbaart Zichzelf in Zijn Woord, Hij wil ons leiden, troosten, vermanen en opbouwen door Zijn Woord. Zijn plan der eeuwen wordt ontvouwd in Zijn Woord. Dan kunnen we de Bijbel toch niet gesloten laten?

De Here Jezus is het brood des levens, het ware Manna. Als God dat zegt dan is het waar, want Zijn Wood is de waarheid. Brood des levens hebben we nodig om te kunnen leven, echt leven, zoals Hij dat heeft bedoeld.

Brood wordt van graan gemaakt, ook dit is een heen wijzing naar Hem. Hij is de graankorrel die in de aarde is gevallen, is gestorven en veel vrucht heeft voortgebracht. Dit spreekt van Golgotha, de plaats waar we het toppunt van Gods liefde zien: Hij gaf Zijn geliefde Zoon voor u en voor mij!

Als we het avondmaal vieren breken we het brood, dat spreekt van Zijn lichaam dat Hij voor ons aan het kruis heeft laten nagelen en van Zijn bloed dat voor ons is vergoten. Kennelijk hebben we het nodig telkens weer bepaald te worden bij Zijn lijden en sterven, daarom worden we opgeroepen het avondmaal te blijven vieren en dus Zijn dood te blijven gedenken, totdat Hij komt. Het avondmaal wijst terug naar Zijn lijden en sterven, maar bepaalt ons ook bij het feit dat Hij is opgestaan en terug zal komen voor Zijn gemeente en later voor deze wereld.

Het is vooral van belang dat we dit brood frequent tot ons nemen en verteren. Het gaat er niet om dat we veel kennis hebben over het brood of over de Here Jezus. Het gaat er in de eerste plaats om dat we Hem persoonlijk kennen en dat we ons in Hem verblijden. Dat Hij onze eerste levensbehoefte wordt waar we niet zonder kunnen en waar we dagelijks naar verlangen.