Evangelie

Ik ga heen tot de Vader, Joh. 16:18

Het zijn woorden van de Here Jezus, vlak voor Zijn gevangenneming. Kort daarna zou Hij worden gekruisigd. De woorden spreken over de allerlaatste fase van Zijn leven als Mens op aarde en van Zijn dood aan het kruis.

Eigenlijk was héél het leven van de Here Jezus een heengaan tot de Vader. Hij was van de Vader gekomen, Joh. 16:5 en Hij ging weer naar Zijn Vader. Alles stond gedurende Zijn leven in het teken van het heengaan naar de Vader. Niets deed Hij wat de Vader zou bedroeven, alles deed Hij van wat de Vader Hem had opgedragen. Hij wilde volkomen gehoorzaam de weg naar de Vader leven, zelf tot in het uiterste, de dood.

Het is troostrijk om ook onze eigen levensweg te zien als een heengaan naar de Vader. Wie, door genade, mag zeggen: “ik ga heen naar de Vader” is een gelukkig mens, want hij/zei heeft dan bij het kruis van de Here Jezus de knieën gebogen, zijn/haar schuld beleden en verzoening ontvangen. Daarom mag je Hem dan je Vader noemen. We mogen immers ook bidden: “onze Vader …”. Hoe bijzonder is dat. Vader wil zeggen de Bron. Hij, God, is de Bron of Oorsprong van alle zegen die we krijgen.

Heengaan naar de Vader is een doelgericht leven. We weten waarvoor en waartoe we dan leven. We weten waar we zullen eindigen: bij de Vader! Zo te leven is heel anders dan elke dag maar te zien wat er op je afkomt, het is een heel bewust leven vol verwachting en hoop. Het is niet: “laten we eten en drinken want morgen sterven wij”. Het is totaal anders. We weten niet hóe onze weg zal zijn, maar we mogen er op vertrouwen dat onze Herder ons voorgaat op heel de weg.

Natuurlijk komen er, als je leven een heengaan naar de Vader is, moeilijkheden op je pad. Die blijven nl. niemand bespaard. Maar als je gelooft “dat alle dingen zullen meewerken te goede voor hen die God liefhebben” dan weet en geloof je dat dit allemaal gebeurt om je klaar te maken voor de ontmoeting bij de Vader. Ons leven wordt gevormd door alles wat er zich voordoet in ons leven. Telkens hebben we dan de keuze mogelijkheid: ga ik met God verder of kies ik mijn eigen weg? Als we voor Hem kiezen dan gaat Hij vrucht in ons leven openbaren, juist door de moeilijkheden. We moeten leren op onze weg naar de Vader dat we meningen, houding,  eigenschappen/gewoontes etc. moeten afleggen omdat dat niet is naar de wil van onze Vader. Anderzijds wil Hij ons ook steeds meer veranderen zodat we meer liefde, meer geduld, meer vergevingsgezindheid, meer trouw etc. krijgen.

Leven in het besef dat je heengaat naar de Vader legt ook een verantwoordelijkheid op onze schouders. Adeldom verplicht zegt men wel. Als we echt leven om heen te gaan naar de Vader, dan zal ons leven daar van spreken. Dan leven we dicht bij Hem en doen we wat Hij van ons vraagt, dan leven we als mensen die geheel anders zijn. Het kan toch niet zo zijn dat we op weg zijn naar de Heilige en dat ons leven vol van onheiligheid of onreinheid is? “Zalig de reinen van hart, want zíj zullen God zien”.

Het is altijd goed om te beseffen dat God in alles heeft voorzien om te kunnen leven zoals Hij het heeft bedoeld. Hij gaf ons Zijn Heilige Geest toen we tot geloof kwamen. En de Geest wil ons leiden op ons levenspad. Hij gaf ons  Zijn Woord, waarin Hij Zijn gedachten ontvouwt. Hoe vaker we dat Woord openen en overdenken hoe meer “licht we op ons pad krijgen” en hoe meer we gaan zien van de Here Jezus. Het kruis van Christus is het middelpunt van heel Gods handelen met de mensheid. In het OT wees alles naar voren, naar het kruis, in het NT wijst alles terug, naar het  kruis. Daarom is het zo van belang om ons te verdiepen in Wie Christus is, hoe Zijn leven was op aarde,  hoe Hij stierf, hoe Hij opstond, wat Hij nu voor ons doet als Hogepriester etc. Dat is als zalf voor het hart, daar worden we blij van en dat zet ons aan tot dankzegging. Hij gaf ons ook, als hulp, broeders en zusters die ons corrigeren als dat nodig is, bemoedigen als we angstig zijn en troosten in ons verdriet.

We mogen heengaan naar de Vader. Een Vader die al op de uitkijk staat (Luc. 15:20) of wij er aan komen. Hij verlangt naar ons omdat Hij ons op een geweldige wijze liefheeft. Hij is een Vader die ons het allerbeste gunt en Hij wil ons graag dicht aan Zijn hart hebben. Hij wil maaltijd met ons houden net als met de verloren zoon. Alleen het beste  is goed genoeg voor ons, wat een Vader!

Heengaan tot de Vader is leven met een duidelijk Doel, Hij is het eindpunt, we leven om straks bij Hem te mogen zijn voor tijd en eeuwigheid. Als we zo leven in het besef dat onze levensreis een heengaan naar de Vader is, dan is ons overlijden of ontslapen een thuiskomen bij de Vader. Wat moet dat heerlijk zijn.

Straks mogen we voor altijd bij de Vader zijn. We mogen Hem zien zoals Hij is, we mogen Hem eren om Wie Hij is tot in eeuwigheid. Er zal geen pijn of verdriet meer zijn, geen rouw en geen tranen, maar Hij is daar. We mogen ons verzadigen, dat wil zeggen helemaal vullen, met Zijn Beeld. Wat een gezegende mensen zijn wij toch!