Pinksteren 2006

 


Gijzult met de Heilige Geest gedoopt worden (Handelingen1:5)


 


Het was een bijzondere dag in Jeruzalem. Het zal rond het jaar 33 na Christus zijn geweest.. Een dag of tien geleden waren de apostelen, die in de bovenzaal aanwezig waren, met Jezus op de Olijfberg aan de oostkant van Jeruzalem geweest.. Ze hadden Hem gevraagd ’herstelt Gij  in deze tijd het koningschap voor Israel?’. Hij had hen geantwoord dat zij dat niet hoefden te weten, maar dat het tijdstip bij de Vader bekend was. Ook had hij hen opgedragen  in Jeruzalem te blijven en te wachten op de belofte van de Vader, de Heilige Geest. Verder had Hij hen gezegd dat ze Zijn getuigen zouden zijn in  Jeruzalem, Judea, Samaria en tot het uiterste van de wereld. Ze hadden het niet helemaal begrepen.


 


Daarna was Hij ’opgevaren’ naar de hemel. Ze hadden Hem omhoog zien gaan, totdat een wolk het zicht op Hem ontnam. Plotseling stonden er 2 mannen in witte kleren naast hen terwijl zij nog naar de hemel keken. Die mannen zeiden dat Jezus op dezelfde wijze zou terugkomen als Hij was heen gegaan.


 


Na deze bijzondere gebeurtenis waren ze de Olijfberg afgedaald, het Kidrondal door en kwamen zo in Jeruzalem. Sinds die dag kwamen ze (met zo’n 120 mensen) dagelijks bijeen in een bovenzaal. Ze hadden de afgelopen periode veel gezamenlijk gebeden en de Schriften onderzocht, want daar had Jezus hen  telkens op gewezen. De rol die Judas gespeeld had en zijn dood waren uitvoerig besproken. Hun conclusie was dat de gebeurtenissen een vervulling waren van de profetieën uit de Schriften.


 


Toen brak de Pinksterdag aan. De gelovigen die bijeen waren in de bovenzaal  hadden een geluid gehoord wat leek op een stormwind en ze zagen een soort vlammetjes die bij alle aanwezigen verschenen. Allen werden vervuld met de Heilige Geest. De belofte, waar Jezus over had gesproken, was gekomen. De discipelen en de andere gelovigen begonnen in andere talen te spreken, het waren talen die ze nog nooit gesproken hadden. De Heilige Geest had hen bekwaam gemaakt deze talen te spreken, ze spraken over de grote daden van God. De omstanders vonden het vreemd, en zeiden: ’dit zijn toch Galileeers, hoe kan het dan dat we hen in onze eigen taal horen spreken ze zijn zeker dronken’.


 


Het was een bijzondere tijd en de Heilige Geest werkte zeer krachtig, waardoor duizenden mensen tot geloof kwamen. De gelovigen getuigden heel vrijmoedig over datgene wat zich allemaal had afgespeeld in Jeruzalem de laatste 2 tot 3 maanden en vele mensen kwamen tot levend geloof. Ze kwamen veel bij elkaar om de Schriften te onderzoeken, het avondmaal, zoals Jezus dat had ingesteld, te vieren, te bidden en ze bespraken wat ze hadden meegemaakt in hun eigen levens en in hun relatie met God. Het was een zeer gezegende tijd. Ook in praktisch opzicht was men elkaar tot een hand en een voet. Mensen die tekort kwamen kregen uit de overvloed van hen die het konden en wilden missen. Jeruzalem stond op zijn kop door alle gebeurtenissen. De apostelen, maar ook de andere mensen getuigden vrijmoedig en riepen op tot bekering, waar menigeen door in zijn  hart geraakt werd en aan de oproep gehoor gaf. Velen lieten zich direct dopen. Er was veel blijdschap en dankbaarheid onder de eerste christenen.


 


Er was ook een andere kant, de schriftgeleerden en de Sadduceeën (zij die niet in de opstanding geloofden) probeerden hen het spreken te beletten en sleepten sommigen naar de gevangenis. De discipelen gingen echter gewoon door met getuigen en er vonden wonderbaarlijke ontsnappingen, maar ook andere wonderen plaats.


 


Circa tweeduizend jaar later:


 


Nog steeds ontvangen mensen die tot geloof komen de Heilige Geest. Het getuigenis van verreweg de meeste gelovigen is echter vele malen minder, ondanks dat het dezelfde Geest is. Het geloven is voor een groot deel ’weggedrukt’ uit de maatschappij naar de binnenkamer. Ieder moet zelf weten wat hij of zij gelooft, als de ander er maar geen last van heeft. Het sprankelende en frisse van de begintijd is vrijwel verdwenen. Men komt, om allerlei redenen, niet meer dagelijks bij elkaar voor Bijbelstudie, gebed, gemeenschap etc. Andere zaken zijn belangrijker, dat vindt men althans. Zelfs de wetten zijn in veel landen antichristelijk geworden, zoals de abortus- en euthanasie wetgeving. Tal van kerken zijn in de loop der jaren gesloopt of omgebouwd tot woningen. In vele christelijke kerken is van alles mogelijk wat duidelijk verboden is in Gods Woord.  Er worden huwelijken ingezegend van mensen van hetzelfde geslacht, er zijn voorgangers die de opstanding van de Here Jezus ronduit loochenen en de bijbel beschouwen als een verhalenboek dat men niet letterlijk moet nemen.


 


De kerkdiensten worden minder bezocht en dan te bedenken dat de tweede dienst, welke vaak eind van de middag of in de avond werd gehouden vaak al jaren geleden is afgeschaft omdat er toch nauwelijks bezoekers meer kwamen…… Christelijke voormannen die vroeger pal stonden voor de Bijbelse waarheid lijken het ook niet meer te weten, geloven in ID (Intelligent Design) ipv de Schepper of laten de Bijbelse waarheid meer en meer los en nemen velen in hun kielzog mee. Huwelijken en gezinnen, eens de hoeksteen van de maatschappij, worden op een geweldig wijze aangevallen en er is vaak zo weinig weerstand. Echtparen gaan uit elkaar, soms zelf na tientallen jaren huwelijk. Hun kinderen komen voor onmogelijke keuzes te staan, want ze willen niet voor vader of moeder kiezen, maar willen bij beiden blijven. Wat zal er terecht komen van een generatie kinderen, die geen veilig thuis hebben gehad? Ze hebben een veilig ’nest’ nodig, waar warmte, liefde, zorg en aandacht voor elkaar is en waar ze zich in een vertrouwde omgeving kunnen ontwikkelen en naar volwassenheid toe kunnen groeien, gemist. Wat een pijn, verdriet en ellende als we het Woord van God loslaten. Voor de betrokkenen, maar ook voor God. ’Het was zeer goed’  staat in Genesis, wat zijn we er ver van afgedwaald, wat zal dat Hem een pijn doen.


 


Doemdenken? Nee zeker niet, het is toch Pinksteren geweest! Enerzijds weten we uit Gods Woord, dat er veel afval zal zijn in de laatste dagen, anderzijds: Gods Geest is uitgestort en de Geest is het die levend maakt! Gods Geest werkt ook nu nog daar waar Gods Woord de ruimte krijgt. We moeten Gods Geest en Woord (opnieuw) de eerste plaats geven in ons persoonlijk leven, zodat Hij in en door ons Zijn werk kan doen. Dan zal de frisheid weer terugkomen, het getuigenis krachtig klinken en zullen mensen worden overtuigd van zonde, gerechtigheid en oordeel. De Heilige Geest die ca. 2000 jaar geleden is uitgestort is nog steeds Dezelfde. Het is de Geest van kracht, liefde en bezonnenheid (2 Tim. 1:7). Het Griekse woord voor kracht dat hier gebruikt wordt is ’dunamis’, daar komt het woord dynamiet vandaan. Dat wil zeggen, dat Gods Geest zeer krachtig kan werken!


 


Ook nu nog kan en wil Gods Heilige Geest het nieuwe leven in ons openbaren: liefde, blijdschap, vrede, lankmoedigheid, vriendelijkheid, goedheid, trouw, zachtmoedigheid, zelfbeheersing. Als deze vrucht van de Geest openbaar wordt dan laten we zien dat wij geheel andere mensen zijn.


 


Toen de Here Jezus opvoer naar de hemel werd door de twee mannen in witte klederen gezegd dat Hij op dezelfde wijze zou terugkomen. Hierboven zijn een aantal kenmerken geschetst van de eindtijd, dat betekent dat de komst van de Here Jezus nabij is. Ook daar wil de Heilige Geest ons op wijzen, Hij zal de toekomst verkondigen (Joh. 16:13). Laten we acht geven op datgene wat de Geest ons gezegd heeft, zodat we de tekenen der tijden onderkennen en beseffen dat de komst van de Here Jezus nabij is. Laten we zorgen dat ons leven ’op orde’ is als Hij komt. En dat we vol zijn van Zijn Geest, zodat tot Zijn eer ’stromen van levend water’ uit ons binnenste vloeien.





Terug naar document-overzicht
Dit artikel wordt u aangeboden door Stoelinga.
Mocht u vragen en/of opmerkingen hebben over dit artikel kunt u contact opnemen met de aanbieder.